Брусарци
| Брусарци Брусарци | |
|---|---|
| град | |
 Поглед на плоштадот во Брусарци | |
  Брусарци | |
| Координати: 43°39′45″N 23°03′59″E / 43.66253° СГШ; 23.066269° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Монтана |
| Општина | Брусарци |
| Управа | |
| • Градоначалник | Наташа Младенова (ГЕРБ) |
| Површина | |
| • Вкупна | 20,84 км2 (8,05 ми2) |
| Надм. вис. | 108 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 992 |
| • Густина | 48/км2 (120/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| поштенски код | 3680 |
| Повик. бр. | +359 09783 |
| Мреж. место | brusartsi.com |
Бруса̀рци (бугарски: Брусарци) — гратче во северна Бугарија, административен центар на општината Брусарци во Монтанската Oбласт. Има население од околу 992 жители (2022).[1]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Гратчето се наоѓа во Дунаската Рамнина на 39 км северозападно од регионалниот центар Монатана. Брусарци е важен железнички јазол на линијата Софија – Видин.
Историја[уреди | уреди извор]
Се претпоставува дека Брусарци настанале на почетокот на 15 век како бугарска населба. Најраниот познат османлиски документ е од 1528 година, во кој е наведен како Гаговица – дервентско село со 54 домаќинства, 5 неженети и 1 вдовица, а според висината на данокот од 3487 акта било големо село.[2]
Неговите жители постојано се движеле на левата, па на десната страна на реката, поради честите избувнувања на епидемии, главно чума, а за да се спасат од чумата се преселиле на новото место – од другата страна на реката. Гаговчани учествувале во големото селско востание од 1850 година, предизвикано од надмоќниот режим создаден по аграрната реформа во 1834 година. На собирот во Раковишкиот манастир во пролетта 1850 година, каде се подготвувало востанието, селото го претставувале кнезот Петар и Чорбаџи Младен.
Во 1860 година целото население на Гаговица, со исклучок на 2 куќи, се преселило во Русија, а на нивно место биле населини Черкези од Русија. Во 1860 или 1861 година, на просторот на денешните гробишта биле населени 23 черкески ханети (куќи), со 39 мажи и 42 жени. Во 1862 година од Русија се вратиле 45 ханети со 215 жители гаговчани.[3] Името Брусарци за прв пат се појавува во извештај на рускиот конзул во Видин од 1867 година.
Во 1923 година за време на Септемвриското востание во близина на Брусарци се водел бој меѓу бунтовниците и владините трупи. Во 1984 година селото било прогласено за град.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.
- ↑ Вълков, С. История на град Брусарци. Т. 1, CD, с. 109; Вълков, С. История на град Брусарци, Т. 1, с. 107 – 109.
- ↑ Вълков, С. История на град Брусарци. Т. 1, CD, с. 270 – 271, 274 – 278, 290 – 292; Вълков, С. История на град Брусарци, Т. 1, с. 270 – 271, 274 – 278, 290 – 292.