Батијална зона

Од Википедија — слободната енциклопедија
Слоевите на пелагичната зона

Батијалната зона или батипелагиска - од грчки βαθύς (bathýs), длабока - (позната и како полноќна зона) е дел од отворениот океан што се протега од длабочина од 1,000 до 4,000 метри под површината на океанот.[1][2] Се наоѓа помеѓу мезопелагичната зона горе и абисалната зона долу. Просечната температура се движи околу 4 °C (39 °F) степени . Иако по волумен е поголема од фотичната зона, батијалната зона е помалку густо населена. Сончевата светлина не стигнува до оваа зона, што значи дека примарното производство, доколку го има, речиси и да не постои. Нема познати фитопланктони или водни растенија во оваа зона поради недостаток на сончева светлина неопходна за фотосинтеза. Таа е позната како ноќна зона поради оваа одлика.[1]

Распределба на батипелагични океански води

Батипелагиските океански води се отворен океански екосистем кој се одликува со недостаток на сончева светлина и примарни производители и трофички мрежи кои се потпираат на субвенциите на хранливи материи од епипелагични и мезопелагични води. Термохалинската циркулација обезбедува други ресурси како што е кислородот.[3]

Фауна[уреди | уреди извор]

Поради недостаток на светлина, некои видови кои живеат во батиалната зона немаат очи. Оние кои поседуваат очи во оваа зона ги вклучуваат вајперибите и ајкулата-наметка. Многу форми на нектон живеат во оваа зона, како што се лигњите, големите китови и октоподите. Во батијалот се хранат некои од најголемите китови во светот. Сунѓери, брахиоподи, морски ѕвезди и ехиноиди се исто така вообичаени во оваа зона. На животните во оваа зона не им се закануваат грабливци кои можат да ги видат, па затоа немаат моќни мускули. Во оваа зона е тешко да живеат рибите бидејќи е особено тешко да се најдат хранливи материи. Тие станале многу енергетски ефикасни, а многумина имаат бавни метаболички стапки за да ја зачуваат енергијата. Рибите се одликуваат со слаби мускули, мека кожа и лигаво тело. Адаптациите на некои од рибите што живеат таму вклучуваат мали очи и проѕирна кожа.

Освен онаму каде што океанот е исклучително длабок, батијалната зона се протега до бенталната зона на океанското корито на тој дел од континенталната падина што се наоѓа длабоко помеѓу 1000 и 4000 метри. Оваа зона содржи ајкули, лигњи, октоподи и многу различни видови риби.

Хидротермално истражување[уреди | уреди извор]

Батијалната зона е од интерес за оние кои студираат биогеохемија или рударство во длабоко море . Почнувајќи од 2013 година, поголемиот дел од визуелно потврдените хидротермални отвори се наоѓаат на длабочини од 1,000 до 4,000 метри.[4] Жешките проветрувачки течности се пловни и можат да се издигнат на значително растојание во водниот столб, снабдувајќи со водород, метан, сулфур и железо на организмите во батипелагијата.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 „Bathypelagic zone“. Layers of the ocean. National Weather Service. Архивирано од изворникот на 7 February 2017. Посетено на 28 June 2017.
  2. Morelle, Rebecca (7 October 2008). „Deepest ever' living fish filmed“. BBC News. Посетено на 5 June 2017.
  3. Linardich, C; Sutton, TT; Priede, IG; Keith, DA (2020). „M2.3 Bathypelagic ocean waters“. Во Keith, D.A.; Ferrer-Paris, J.R.; Nicholson, E.; Kingsford, R.T. (уред.). The IUCN Global Ecosystem Typology 2.0: Descriptive profiles for biomes and ecosystem functional groups. Gland, Switzerland: IUCN. doi:10.2305/IUCN.CH.2020.13.en. ISBN 978-2-8317-2077-7.
  4. Beaulieu, Stace E.; Baker, Edward T.; German, Christopher R.; Maffei, Andrew (November 2013). „An authoritative global database for active submarine hydrothermal vent fields“. Geochemistry, Geophysics, Geosystems. 14 (11): 4892–4905. Bibcode:2013GGG....14.4892B. doi:10.1002/2013GC004998. |hdl-access= бара |hdl= (help)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]