NGC 737

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 737

{{{опис}}}

Соѕвездие Триаголник
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 1 ч 56 м 40,8 с
Деклинација + 33° 2' 59"
Податоци од набљудување
Вид на тело тројна ѕвезда
Морфолошки вид *3
Физички податоци
Историја
Откривач Вилијам Парсонс
Откриена 11 октомври 1850

NGC 737тројна ѕвезда во соѕвездието Триаголник, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 11 октомври 1850 година од страна на Вилијам Парсонс, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 72 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 737 е од видот *3.[1]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 56 м 40,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 33° 2' 59".[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 737 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 92; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2311. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 413.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Dreyer, J.L.E., ibid. Errata on pages 237, 281-283, and 366-378. (158,28)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]