NGC 6115

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 6115
NGC 6115
NGC 6115
Соѕвездие Рамнило
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 16 ч 24 м 26,8 с
Деклинација -51° 57' 12""
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид I2p
Привиден сјај
(видлив)
9,8
Физички податоци
Привидни димензии 3,4' x ?'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 8 јули 1834
Други ознаки OCL 960, ESO 226-SC7

NGC 6115расеано ѕвездено јато во соѕвездието Рамнило, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 6115 се споменува и како OCL 960, ESO 226-SC7.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 8 јули 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 6115 е од видот I2p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 9,8 m.[2] NGC 6115 има само една позната привидна димензија, која изнесува 3,4'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 16 ч 24 м 26,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -51° 57' 12"".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 6115 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 432; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8324. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број N/A.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Alter, G., B. Balazs, and J. Ruprecht, Catalogue of Star Clusters and Associations,

2nd edition. Budapest: Akademiai Kiado, 1970. (5,0)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]