NGC 4401

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 4401
Поглед кон NGC 4401
Поглед кон NGC 4401
Соѕвездие Ловечки Кучиња
Епоха Ј2000.0
Положба
Податоци од набљудување
Вид на тело дел од галаксија
Морфолошки вид GxyP
Физички податоци
Историја
Откривач Вилијам Хершел
Откриена 2 јануари 1786
Други ознаки MCG 6-27-53, CGCG 187-42, HII in N 4395

NGC 4401дел од галаксија во соѕвездието Ловечки Кучиња, заведен во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 4401 се споменува и како MCG 6-27-53, CGCG 187-42, HII in N 4395.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 2 јануари 1786 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 4401 е од видот GxyP.[1]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0.

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 4401 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 108; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2528. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 105.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. Запис за NGC 4401 на НАСА (англиски)

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)", Tucson, Arizona: University of Arizona Press, 1973. (4016,0).

Надворешни врски[уреди | уреди извор]