NGC 4187C
NGC 4187C | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Ловечки Кучиња |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Положбен агол | 163° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | елиптична галаксија |
Морфолошки вид | E2 |
Привиден сјај (видлив) |
15,6 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
16,6 |
Површински сјај | 13,9 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 0,5' x 0,4' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Хершел |
Откриена | 26 април 1789 |
Други ознаки | MCG 9-20-118 |
NGC 4187C — елиптична галаксија во соѕвездието Ловечки Кучиња, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела. Објектот не претставува Дрееров објект.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 4187C се споменува и како MCG 9-20-118.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 26 април 1789 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 4187C е од видот E2.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 15,6 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 16,6 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,9 m/лм2.[2] NGC 4187C има привидни димензии од 0,5' х 0,4'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Положбениот агол на објектот е во износ од 163°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 4187C е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 39006. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 47; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 3457. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1389.