NGC 2669
NGC 2669 | |||
---|---|---|---|
Соѕвездие | Едро | ||
Епоха | Ј2000.0 | ||
Положба | |||
Ректасцензија | 8 ч 46 м 19 с | ||
Деклинација | - 52° 56' 6" | ||
Податоци од набљудување | |||
Вид на тело | расеано ѕвездено јато | ||
Морфолошки вид | II3p | ||
Привиден сјај (видлив) |
6,1 | ||
Физички податоци | |||
Привидни димензии | 14' x ?' | ||
Историја | |||
Откривач | Џон Хершел | ||
Откриена | 11 април 1834 | ||
Други ознаки | OCL 768, ESO 165-SC5 |
NGC 2669 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Едро, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2669 се споменува и како OCL 768, ESO 165-SC5.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 11 април 1834 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2669 е од видот II3p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 6,1 m.[2] NGC 2669 има само една позната привидна димензија, која изнесува 14'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 8 ч 46 м 19 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 52° 56' 6".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 2669 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 425; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 8569.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 2669 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)