NGC 2451

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 2451

{{{опис}}}

Соѕвездие Крма
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 7 ч 45 м 24 с
Деклинација - 37° 57' 0"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид II2p
Привиден сјај
(видлив)
2,8
Физички податоци
Привидни димензии 50' x ?'
Историја
Откривач Џон Хершел
Откриена 1 февруари 1835
Други ознаки OCL 716, ESO 311-SC8, *Grp ?

NGC 2451расеано ѕвездено јато во соѕвездието Крма, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2451 се споменува и како OCL 716, ESO 311-SC8, *Grp ?.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 1 февруари 1835 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2451 е од видот II2p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 2,8 m.[2] NGC 2451 има само една позната привидна димензија, која изнесува 50'.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 7 ч 45 м 24 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 37° 57' 0".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2451 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 362; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 7645.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]