NGC 2389
NGC 2389 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Близнаци |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 7 ч 29 м 4,8 с |
Деклинација | + 33° 51' 39" |
Положбен агол | 83° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | спирална галаксија |
Морфолошки вид | SBc |
Привиден сјај (видлив) |
12,9 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
13,4 |
Површински сјај | 13,9 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 2' x 1,4' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Хершел |
Откриена | 5 февруари 1788 |
Други ознаки | UGC 3872, MCG 6-17-11, CGCG 177-24, KUG 0725+339 |
NGC 2389 — спирална галаксија во соѕвездието Близнаци, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2389 се споменува и како UGC 3872, MCG 6-17-11, CGCG 177-24, KUG 0725+339.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 5 февруари 1788 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2389 е од видот SBc.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,9 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,4 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,9 m/лм2.[2] NGC 2389 има привидни димензии од 2' х 1,4'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 7 ч 29 м 4,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 33° 51' 39". Положбениот агол на објектот е во износ од 83°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 2389 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 21109. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 100; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2460. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1336.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)