NGC 1737

NGC 1737
	;
Соѕвездие	Златна Рипка
Епоха	Ј2000.0
Положба
Ректасцензија	4 ч 53 м 57,8 с
Деклинација	- 69° 10' 28"
Податоци од набљудување
Вид на тело	оддавна маглина
Морфолошки вид	EN
Физички податоци
Историја
Откривач	Џон Хершел
Откриена	11 ноември 1836
Други ознаки	ESO 56-EN20, in LMC

NGC 1737 — оддавна маглина во соѕвездието Златна Рипка, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1737 се споменува и како ESO 56-EN20, in LMC.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 11 ноември 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1737 е од видот EN.^[1]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 4 ч 53 м 57,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 69° 10' 28".^[2]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 1737 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 444; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9161.