Пфалц-Нојбург
| Кнежевство Пфалц-Нојбург | ||||||
| Herzogtum Pfalz-Neuburg | ||||||
| Држава на Свето Римско Царство (1505–1806) | ||||||
| ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||
 Пфалц-Нојбург
| ||||||
| Главен град | Нојбург на Дунав | |||||
| Јазици | Баварски | |||||
| Уредување | Кнежевство | |||||
| Принц | ||||||
| - | 1505–1557 | Ото Хенри (прв) | ||||
| - | 1742–1799 | Чарлс Филип (последен) | ||||
| Историја | ||||||
| - | Основана | 30 јули 1505 | ||||
| - | Припоен кон Пфалц | 1685 | ||||
| - | Замрела | 1808 | ||||
.svg)
.svg)
Пфалц-Нојбург (германски: Herzogtum Pfalz-Neuburg) — територија на Светото Римско Царство, основана во 1505 година од огранок на Домот на Вителсбах. Нејзин главен град бил Нојбург на Дунав. Неговата површина била околу 2.750 км², со население од околу 100.000 жители.
Историја[уреди | уреди извор]
.svg)
Војводството Пфалц-Нојбург било создадено во 1505 година како резултат на Ландшутската војна за наследување и постоело до 1799 или 1808 година. По таканаречениот Kölner Spruch (Пресуда за Келн) војводството било создадено од териториите северно од Дунав за Ото Хенри и Филип, синовите на Рупрехт од Пфалц. Додека биле малолетни, нивниот дедо Филип, кнез-избирач од Пфалц, владеел со војводството до неговата смрт во 1508 година, следен од Фридрих II. Во 1541 година, грофот Ото Хенри го преобратил лутеранството и неговата палата во замокот Нојбург била првата новоизградена протестантска црква во Германија, осветена на 25 април 1543 година од реформираниот теолог Андреас Осијандер.
Во 1556 година, Ото Хенри станал кнез-избирач од Пфалц и следната година го отстапил своето војводство (т.н. Млад Пфалц) на Волфганг, грофот Палатин од Цвајбрикен. Најстариот син на Волфганг, Филип Луис, ја основал во 1569 година постарата линија на Палатин Цвајбрикен-Нојбург, од која лозата Палатин Сулцбах била одвоена во 1614 година.
Пфалц-Нојбург се приклучил на протестантската унија во 1608 година. Во 1800 година, војводството било нападнато од Франција и на 26 јуни 1800 година, војските на Хабсбург, Виртемберг и Баварија воделе битка таму. По борбите кои траеле поголем дел од денот, армиите на коалицијата се повлекле. Нојбург бил окупиран од Французите, а генералот Неј го основал своето седиште во замокот кој се наоѓал таму.[1]
Војводството Пфалц-Нојбург било укинато во 1808 година. Во поделбата на Баварија во 1837 година, Пфалц-Нојбург бил приклучен на Швабија, но станал дел од Горна Баварија во 1970-тите.
Војводи од Пфалц-Нојбург[уреди | уреди извор]
- Двајца браќа, најпрво под регентство на Фридрих II, кнез избирач од Пфалц
Дом на Пфалц-Цвајбрикен-Нојбург[уреди | уреди извор]
- Волфганг, 1557-69
- Филип Лудвиг, 1569-1614 (исто така војвода од Јулих и Берг во 1614 година)
- Волфганг Вилхелм, 1614–53 (исто така војвода од Јулих и Берг од 1614 година)
- Филип Вилијам, 1653–90 (исто така војвода од Јулих и Берг од 1653 година и кнез-избирач на Пфалц од 1685 година)
- Јохан Вилхелм, 1690–1716 година (исто така војвода од Јулих и Берг од 1679 година и кнез-избирач на Пфалц од 1690 година)
- Чарлс Филип, 1716–42 (исто така војвода од Јулих и Берг и кнез-избирач на Пфалц од 1716 година)
Со смртта на кнезот избирач Чарлс Филип во 1742 година, сите негови територии вклучувајќи ја и државата Пфалц-Нојбург преминале на линијата Пфалц-Сулцбах од династијата Вителсбах. Чарлс Теодор од лозата Сулцбах бил потомок на Август, грофот Палатин од Сулцбах, брат на Волфганг Вилхелм.
Дом на Пфалц-Сулцбах[уреди | уреди извор]
- Чарлс Теодор, 1742–99 (кнез-избирач на Пфалц од 1742 година, електор на Баварија од 1777 година)
Дом на Пфалц-Цвајбрикен-Биркенфелд[уреди | уреди извор]
- Максимилијан Јосиф, 1799-1808, (кнез избирач на Баварија од 1799 година)
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Marceau, p 105.
Библиографија[уреди | уреди извор]
- Мајкл Крамер-Фиртиг: суверен и имот во Кнежевството Пфалц-Нојбург. Државно формирање и класна организација во првата половина на XVI век. Бек, Минхен 1995 година, ISBN 3-406-10686-2 (серијал публикации за баварската регионална историја, том 100; исто така дис., Регенсбург 1992).
- Хелмут Еикам: Комесар за рурални имоти и пејзажи во Кнежеството Пфалц-Нојбург. Придонес кон правните форми и институции на современата корпоративна држава. Дис., Мајнц 1978 година.
- Стефан Липолд: По милоста на императорот. 500 години од Кнежевството Пфалц-Нојбург. Куќа на баварската историја, Аугсбург 2005 година, ISBN 3-937974-03-2.
- Карл Мајр: Пфалц-Нојбург и Кралството Неапол во 17 и 18 век. Минхен 1939 година.
- Хорст Х. Фонд за компензација на Вителсбах, Минхен 1980 година.
- Алфред Илјада фунти: Фабриката во кнежеството Нојбург. Студии за социјална и економска историја со особено внимание на развојот на бизнисот од големи размери во ерата на меркантилизмот. Градски архиви на Нирнберг, Нирнберг 1975 година, ISBN 3-87432-034-0 (Нирнбершки работни парчиња за историјата на градот и државата, том 16; исто така дис., Ерланген/Нирнберг 1975).
- Зигрид Вестфал : Жена и лутеранска деноминационализација. Истрага за Кнежевството Пфалц-Нојбург 1542–1614. Ланг, Франкфурт на Мајна 1994 година, ISBN 3-631-46246-8.