Нотна вредност

Во музичката нотација, нотната вредност го означува релативното времетраење на нотата, користејќи ја текстурата или обликот на нотната глава, присуството или отсуството на врат и присуството или отсуството на знаменца/греди/куки/опашки. Немодифицираните нотни вредности се степени од две дропки, на пример: цела нота, половина, четвртина, осмина, итн.

Пауза означува тишина со еднакво времетраење.

Список на ноти и паузи и нивните нотни вредности[уреди | уреди извор]

Пауза	Име	Релативна вредност	Вредност со 1 точка	Вредност со 2 точки	Вредност со 3 точки
	максима^[1]^[2]	8	8 + 4 = 12	8 + 4 + 2 = 14	8 + 4 + 2 + 1 = 15
	лонга^[3]^[4]	4	4 + 2 = 6	4 + 2 + 1 = 7	4 + 2 + 1 + 12 = 7 12
	двојна цела нота,^[5]	2	2 + 1 = 3	2 + 1 + 12 = 3 12	2 + 1 + 12 + 14 = 3 34
	цела нота	1	1 + 12 = 1 12	1 + 12 + 14 = 1 34	1 + 12 + 14 + 18 = 1 78
	половина нота	12	12 + 14 = 34	12 + 14 + 18 = 78	12 + 14 + 18 + 116 = 1516
или	четвртина нота	14	14 + 18 = 38	14 + 18 + 116 = 716	14 + 18 + 116 + 132 = 1532
	осмина нота	18	18 + 116 = 316	18 + 116 + 132 = 732	18 + 116 + 132 + 164 = 1564
	шеснаестина нота	116	116 + 132 = 332	116 + 132 + 164 = 764	116 + 132 + 164 + 1128 = 15128
	триесетдвоина нота	132	132 + 164 = 364	132 + 164 + 1128 = 7128	132 + 164 + 1128 + 1256 = 15256
	шеесетчетвртина нота	164	164 + 1128 = 3128	164 + 1128 + 1256 = 7256	164 + 1128 + 1256 + 1512 = 15512
	стодваесетосмина нота^[6]^[7] (ретко)	1128	1128 + 1256 = 3256	1128 + 1256 + 1512 = 7512	1128 + 1256 + 1512 + 11024 = 151024
	двестепедесетшестина нота ^[4] (ретко)	1256	1256 + 1512 = 3512	1256 + 1512 + 11024 = 71024	1256 + 1512 + 11024 + 12048 = 152048

Пократки ноти може теоретски да се создаваат до бесконечност со додавање дополнителни барјачиња, но се многу ретки.

Варијации[уреди | уреди извор]

Целата нота се појавува во неколку различни верзии, како што е прикажано десно. Најчесто се користат првите две, третата е стилска алтернатива.

Понекогаш цела нота се користи за да означи многу долга нота со неопределено времетраење, како на крајот на делото (на пр. на крајот од Моцартовиот Mass KV 192).

Сама осмина нота, или која било побрза нота, секогаш е означена со барјачиња, додека две или повеќе обично се спојуваат во групи.^[8] Кога има врат, тој може да оди или нагоре (од десната страна на нотната глава) или надолу (од левата страна), освен во случаите на лонгата или максимата кои речиси секогаш се бележат со вратови надолу. Во повеќето случаи, вратот се спушта надолу ако нотата е на средишната линија или над, а нагоре во спротивно. Сите барјачиња секогаш одат десно од стеблото.

Споени ноти

Модификатори[уреди | уреди извор]

Нотната вредност може да се зголеми со додавање точка по неа. Оваа точка ја додава следната пократка вредност на нотата, што ја прави еден и пол пати поголема од нејзиното првобитно времетраење. Голем број точки (n) ја зголемуваат нотната вредност за 2ⁿ − 12ⁿ од нејзината вредност, така што две точки додаваат две пониски нотни вредности, со што вкупно е една и три четвртини повеќе од неговото првобитно времетраење. Ретките три точки го прават тоа една и седум осмини времетраење, и така натаму.

Двојната точка првпат била употребена во 1752 година од Џеј Џеј Кванц. Во музиката од 18 век и порано, зголемувањето на нотната вредност од точката варирала: можела да биде повеќе или помалку од модерната интерпретација, за да се вклопи во контекстот.^[9]

За да се подели вредноста на нотата на три еднакви делови, или некоја друга вредност освен два, може да се користат грепки. Сепак, видете занишана нота и нееднакви ноти.

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ William Smythe, Babcock Mathews, and Emil Liebling, "Large", Pronouncing and Defining Dictionary of Music (Cincinnati, New York, London: J. Church and Company, 1896).
↑ Theodore Baker, A Dictionary of Musical Terms: Containing Upwards of 9,000 English, French, German, Italian, Latin, and Greek Words and Phrases, third edition, revised and enlarged (New York: G. Schirmer, 1897): 131.
↑ John Morehen and Richard Rastall, "Note values"", The New Grove Dictionary of Music and )|John Tyrrell (London: Macmillan Publishers, 2001).
↑ ^4,0 ^4,1 Kartik Asooja, Sindhu Kiranmai, and Paul Buitelaar "UNLP at the C@merata Task: Question Answering on Musical Scores ACM Архивирано на 22 ноември 2015 г."
↑ John Morehen and Richard Rastall, "Breve" and "Note values", New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition (2001).
↑ Robert J. Miller (2015). Contemporary Orchestration: A Practical Guide to Instruments, Ensembles, and Musicians. London: Routledge. стр. 38. ISBN 978-0-415-74190-3.
↑ David Haas (2011). „Shostakovich's Second Piano Sonata: A Composition Recital in Three Styles“. Во Pauline Fairclough; David Fanning (уред.). The Cambridge Companion to Shostakovich. Cambridge Companions to Music. Cambridge and New York: Cambridge University Press. стр. 95–114. doi:10.1017/CCOL9780521842204.006. ISBN 978-1-139-00195-3. The listener is right to suspect a Baroque reference when a double-dotted rhythmic gesture and semihemidemisemiquaver triplets appear to ornament the theme.(p. 112)
↑ Gerou, Tom (1996). Essential Dictionary of Music Notation, p.211. Alfred. ISBN 0-88284-730-9
↑ Willi Apel, "Dotted Notes", Harvard Dictionary of Music, second edition, revised and enlarged (Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard University Press, 1972) ISBN 978-0-674-37501-7.

[1] William Smythe, Babcock Mathews, and Emil Liebling, "Large", Pronouncing and Defining Dictionary of Music (Cincinnati, New York, London: J. Church and Company, 1896).

[Baker131-2] Theodore Baker, A Dictionary of Musical Terms: Containing Upwards of 9,000 English, French, German, Italian, Latin, and Greek Words and Phrases, third edition, revised and enlarged (New York: G. Schirmer, 1897): 131.

[3] John Morehen and Richard Rastall, "Note values"", The New Grove Dictionary of Music and )|John Tyrrell (London: Macmillan Publishers, 2001).

[256th-4] 4,0 ^4,1 Kartik Asooja, Sindhu Kiranmai, and Paul Buitelaar "UNLP at the C@merata Task: Question Answering on Musical Scores ACM Архивирано на 22 ноември 2015 г."

[5] John Morehen and Richard Rastall, "Breve" and "Note values", New Grove Dictionary of Music and Musicians, second edition (2001).

[6] Robert J. Miller (2015). Contemporary Orchestration: A Practical Guide to Instruments, Ensembles, and Musicians. London: Routledge. стр. 38. ISBN 978-0-415-74190-3.

[7] David Haas (2011). „Shostakovich's Second Piano Sonata: A Composition Recital in Three Styles“. Во Pauline Fairclough; David Fanning (уред.). The Cambridge Companion to Shostakovich. Cambridge Companions to Music. Cambridge and New York: Cambridge University Press. стр. 95–114. doi:10.1017/CCOL9780521842204.006. ISBN 978-1-139-00195-3. The listener is right to suspect a Baroque reference when a double-dotted rhythmic gesture and semihemidemisemiquaver triplets appear to ornament the theme.(p. 112)

[8] Gerou, Tom (1996). Essential Dictionary of Music Notation, p.211. Alfred. ISBN 0-88284-730-9

[:0-9] Willi Apel, "Dotted Notes", Harvard Dictionary of Music, second edition, revised and enlarged (Cambridge, Massachusetts: Belknap Press of Harvard University Press, 1972) ISBN 978-0-674-37501-7.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]