Мртвица

Од Википедија — слободната енциклопедија
Оваа слика на реката Новитна во Алјаска покажува две мртвици - кратката на дното на сликата и подолгата, позакривено на средина десно. Сликата, исто така, покажува дека веројатно постои трета мртвица во создавање: теснецот или брегот во средиштето на најизразениот меандер е многу тесен – многу потесен од ширината на реката; на крајот, двата дела на реката од двете страни на таква превлака се пробиваат и создаваат ново, порамно речно корито; тогаш почнува да се создава нов речен брег, затворајќи го меандерот и оставајќи уште една мртвица.

Мртвица[1][2] или мртов ракав - — езеро или слив во облик на латинската буква У, што се создава кога се отсекува широк меандер на река, кој претставува слободно стоечко водно тело. Во Јужен Тексас, мртвиците што ги остави Рио Гранде се нарекуваат ресака. Во Австралија, мртвиците се нарекуваат билабонг.[3][4]

Геологија[уреди | уреди извор]

Преобразба на меандер во мртвица

Мртвицата се создава кога река што се извива еродира низ вратот на еден од нејзините меандри. Ова се случува затоа што меандрите растат и стануваат позакривени со текот на времето. Реката потоа следи пократок тек кој го заобиколува меандерот.[5] Влезовите во напуштениот меандер на крајот се засипуваат и се создава мртвица. Бидејќи мртвиците се езера со мирна вода без струи кои течат низ нив, целото езеро постепено се затињува, станува мочуриште или мочуриште, а потоа целосно испарува.[6]

Кога реката стигнува до ниска рамнина, често во последниот тек кон море или езеро, таа широко се извива. Во близина на речната кривина, доаѓа до слегнување на конвексниот брег (брег со помал полупречник). Спротивно на тоа, на конкавен брег (брег со поголем полупречник), се јавува и странична ерозија и поткопување. Континуираното таложење на конвексниот брег и ерозијата на конкавниот брег на кривулестата река резултира со создавање на многу изразен меандер со доближување на двата конкавни брега. Тесното парче земја помеѓу двата соседни вдлабнати брегови е конечно отсечено, или поради страничната ерозија на двата конкавни брега или поради силните поплави. Кога тоа ќе се случи, се развива ново, порамно речно корито - и се создава напуштена меандерска јамка, наречена отсечен меандер. Кога седиментите конечно ја затвораат гранката од речниот канал, се создава мртвица. Овој процес може да потрае од неколку години до неколку децении и понекогаш може да стане суштински статичен.

Собирањето на производите од ерозијата во близина на конкавниот брег и нивното пренесување до конвексниот брег е дело на секундарниот тек по дното на реката во близина на кривината на реката. Процесот на таложење на тиња, песок и чакал на конвексниот брег е јасно прикажан со точки.[7]

Учинокот на секундарниот тек може да се прикаже со кружен сад. Делумно наполнете го садот со вода и посипете во него крупни честички како песок или ориз. Со една рака или лажица придвижете ја водата во кружни движења. Густите честички брзо се поместуваат во уреден куп во средината на садот. Ова е механизмот што доведува до создавање на точкести пречки и придонесува за создавање мртвици. Примарниот проток на вода во садот е кружен, а линиите на проток се концентрични со страната на садот. Сепак, протокот на секундарниот граничен слој низ дното на садот е навнатре кон центарот. Може да се очекува примарниот тек да ги фрли густите честички на периферијата на контејнерот, но наместо тоа секундарниот проток ги носи честичките кон средината.[8]

Заоблената патека на реката околу кривината предизвикува нивото на водата од надворешната страна на кривината да биде малку повисоко отколку во внатрешноста. Следствено, на која било височина во рамките на реката, притисокот на водата е малку поголем во близина на надворешната страна на кривината отколку внатре. Градиентот на притисокот наспроти конвексниот брег ја обезбедува центрипеталната сила неопходна за секој дел од водата да ја следи својата закривена патека.

Потковичесто езеро или мртвица во близина на Хјуз, Арканзас. Испакнатините на границата ги одразуваат промените во текот на реката. Кога реката го поместила својот тек и го отсекла поранешниот канал, границата останала непроменета.

Граничниот слој, кој тече по коритото на реката, не се движи доволно брзо за да го надомести градиентот на притисокот странично низ реката. Тој реагира на овој градиент на притисок и неговата брзина е делумно низводно и делумно преку реката кон конвексниот брег.[9] Како што тече по дното на реката, го брише материјалот кон испакнатиот брег. Овој проток на граничен слој е значително различен од брзината и насоката на примарниот речен тек и е дел од секундарниот речен тек.

Речните поплавни рамници, кои содржат реки со канали со силно меандрирање, се населени со подолги мртвици од оние со мала извиеност. Тоа е затоа што реките со големи синусоиди имаат поголеми меандри и поголеми шанси да создадат подолги езера. Реките со помали синусоиди се одликуваат со помали отсечоци и помали мртвици поради помалото растојание на нивните меандри.[10]

Екологија на мртвицата[уреди | уреди извор]

Мртвици на реката Таиери во Нов Зеланд се претворени во водена ливада.

Мртвиците создаваат погодни живеалишта за заедниците на дивиот свет. Овие често имаат уникатни одлики. На пример, многуте мртвици на реката Амазон обезбедуваат погодно живеалиште за џиновската речна видра. Тие можат да бидат и соодветни места за одгледување риби.[11]

Мртвиците придонесуваат за здравјето на речниот екосистем со зачувување на седиментот и земјиното истекување, со што се отстрануваат од главниот речен тек. Како и да е, ова е погубно за самиот екосистем на мртвицата.[12] Тие се исто така чувствителни на загадување со тешки метали од индустриски извори.[13]

Вештачка мртвица[уреди | уреди извор]

Мртвици може да се создадат кога речниот канал е вештачки порамнет за да се подобри пловидбата или да се ублажат поплавите. Ваков бил случајот во горниот дел на Рајна во Германија во 19 век.[14]

Пример за целосно вештачки воден пат со мртвици е Оксфордскиот Канал во Англија. Кога првично бил изграден, тој имал многу кривулест тек кој ги следел контурите на копното. Северниот дел од каналот бил исправен помеѓу 1829 и 1834 година, при што неговата должина била намалена од околу 146 на 125 километри и биле создадени бројни отсечоци во вид на мртвици изолирани од новиот тек.[15]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „мртвица“ — Дигитален речник на македонскиот јазик
  2. ↑ „мртвица“ — Официјален дигитален речник на македонскиот јазик
  3. ↑ „Oxbow“. Oxford English Dictionary. Архивирано од изворникот на September 30, 2007. Посетено на 2009-10-27.
  4. ↑ „Oxbow“. Merriam–Webster. Посетено на 2009-10-27.
  5. ↑ Rutledge, Kim; Ramroop, Tara; Boudreau, Diane; McDaniel, Melissa; Teng, Santani; Sprout, Erin; Costa, Hilary; Hall, Hilary; Hunt, Jeff (10 June 2011). „Oxbow lake“. National Geographic. Посетено на 26 September 2021.
  6. ↑ Kirschner, Alexander K. T.; Riegl, Bernhard; Velimirov, Branko (2001). „Degradation of Emergent and Submerged Macrophytesin an Oxbow Lake of an Embanked Backwater System: Implications for the Terrestrialization Process“. International Review of Hydrobiology. 86 (4–5): 555–571. doi:10.1002/1522-2632(200107)86:4/5<555::AID-IROH555>3.0.CO;2-9.
  7. ↑ Hickin, Edward J (2002). „Meandering Channels“. Во Middleton, Gerard V. (уред.). Encyclopedia of Sediments and Sedimentary Rocks. New York: Springer. стр. 432. ISBN 1-4020-0872-4.
  8. ↑ Bowker, Kent A. (1988). „Albert Einstein and Meandering Rivers“. Earth Science History. 1 (1). Посетено на 2016-07-01.
  9. ↑ Chant, R. J. (2002). „Secondary circulation in a region of flow curvature: Relationship with tidal forcing and river discharge“. Journal of Geophysical Research. 107 (C9): 14-1–14-11. Bibcode:2002JGRC..107.3131C. doi:10.1029/2001JC001082.
  10. ↑ Constantine, J. A.; Dunne, T. (2008). „Meander cutoff and the controls on the production of oxbow lakes“. Geology. 36 (1): 23–26. Bibcode:2008Geo....36...23C. doi:10.1130/G24130A.1.
  11. ↑ Gupta, S.; Devi, S.S. (2014). „Ecology of Baskandi anua, an oxbow lake of South Assam, North East India“. Journal of Environmental Biology. 35: 1101–1105. PMID 25522512. Посетено на 26 September 2021.
  12. ↑ Glińska-Lewczuk, Katarzyna (2005). „Oxbow lakes as biogeochemical filters for nutrient outflow from agricultural areas“. Dynamics and Biogeochemistry of River Corridors and Wetlands. 294: 55–69. Посетено на 26 September 2021.
  13. ↑ Ciazela, Jakub; Siepak, Marcin; Wojtowicz, Piotr (March 2018). „Tracking heavy metal contamination in a complex river-oxbow lake system: Middle Odra Valley, Germany/Poland“. Science of the Total Environment. 616-617: 996–1006. Bibcode:2018ScTEn.616..996C. doi:10.1016/j.scitotenv.2017.10.219. PMID 29103644.
  14. ↑ Zinke, Alexander (December 17, 2000). „The New Management of Rivers and Wetlands in Central Europe“. Zinke Environmental Consulting. Посетено на 2009-10-27.
  15. ↑ Boughey, Joseph (1994). Hadfield's British Canals. Sutton Publishing. ISBN 0-7509-1840-3.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Мртвица&oldid=5042313“