Антитело
Антителата (или имуноглобулини) се серумски гликобелковинии т.е. белковини кои се образуваат по навлегувањето на антиген во организмот и можат посебно да се поврзуваат со него.
Тие се специфични бидејќи препознаваат само одреден антиген, и таа реакција на сврзување на антиген со антитело е наречена антиген-антитело реакција. При оваа реакција опасниот антиген се уништува, а човечкиот организам долго време е заштитен.
Антителата припаѓаат на гама глобулините. Тие се создаваат и секретират од активираните B-лимфоцити - плазмоцити кои даваат одговор на антигенски стимул. Се содржат во крвниот серум, во лимфата, во минимални количини во меѓуклеточните простори или урината. Се наоѓаат и на површината на циркулирачките В-лимфоцити.
Структура[уреди | уреди извор]
Антителата се тешки белковини (~150 kDa) со големина од околу 10 nm,[1] кои се состојат од три глобуларни региони во форма на буквата Y.
Класи[уреди | уреди извор]
Има 5 класи на имуноглобулини (Ig) - IgA, IgD, IgE, IgG и IgM.
| Име | Типови | Опис | Комплекси на антитела |
| IgA | 2 | Го има на слузници, како црева, респираторен тракт и урогенитален тракт, и ја спречува колонизацијата на патогени.[2] Исто така го има и во плунката, солзите и мајчиното млеко. | 
|
| IgD | 1 | Антигенски рецептор на Б клетки кои не биле изложени на антигени.[3] Ги активира базофилите и маст клетките да произведуваат антимикробни фактори.[4] | |
| IgE | 1 | Се врзува со алергени и предизвикува ослободување на хистамин од маст клетките и базофилите. Исто така штити од паразитски црви.[5] | |
| IgG | 4 | Со неговите четири форми, го обезбедува најголемиот дел од имунитетот посредуван од антитела против патогени.[5] Претставува единствено антитело кое може да ја премине плацентата и да обезбеди пасивен имунитет на фетусот. | |
| IgM | 1 | На површината на Б клетките се наоѓа како мономер и во неговата секретирана форма како пентамер. Ги елиминира патогените во раните фази на имунитетот посредуван од Б клетките пред да се достигнат поголеми количини на IgG.[3][5] |
Типови и реакции[уреди | уреди извор]
- Антитоксини - неутрализираат отрови на инфективни агенси;
- Аглутини - предизвикуваат аглутинација (слепување) на туѓи клетки;
- Опсонини - ги прават инфективните агенси почувствителни на фагоцитоза;
- Лизини - ги отстрануваат инфективните агенси по пат на растворање (лизија);
- Преципини - преципитират (таложат) туѓи материи.
 | Оваа медицинска статија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. |
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Reth M (August 2013). „Matching cellular dimensions with molecular sizes“ (PDF). Nature Immunology. 14 (8): 765–7. doi:10.1038/ni.2621. PMID 23867923. S2CID 24333875. Архивирано од изворникот (PDF) на 2018-05-02. Посетено на 2021-05-01.
- ↑ Underdown B, Schiff J (1986). „Immunoglobulin A: strategic defense initiative at the mucosal surface“. Annu Rev Immunol. 4 (1): 389–417. doi:10.1146/annurev.iy.04.040186.002133. PMID 3518747.
- ↑ 3,0 3,1 Geisberger R, Lamers M, Achatz G (2006). „The riddle of the dual expression of IgM and IgD“. Immunology. 118 (4): 889–898. doi:10.1111/j.1365-2567.2006.02386.x. PMC 1782314. PMID 16895553.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
- ↑ Chen K, Xu W, Wilson M, He B, Miller NW, Bengtén E, Edholm ES, Santini PA, Rath P, Chiu A, Cattalini M, Litzman J, B Bussel J, Huang B, Meini A, Riesbeck K, Cunningham-Rundles C, Plebani A, Cerutti A (2009). „Immunoglobulin D enhances immune surveillance by activating antimicrobial, proinflammatory and B cell-stimulating programs in basophils“. Nature Immunology. 10 (8): 889–898. doi:10.1038/ni.1748. PMC 2785232. PMID 19561614.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Pier GB, Lyczak JB, Wetzler LM (2004). Immunology, Infection, and Immunity. ASM Press. ISBN 1-55581-246-5.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||