Прејди на содржината

Тимоти Веа

Од Википедија — слободната енциклопедија
Тимоти Веа
Лични податоци
Роден на 22 февруари 2000(2000-02-22)(24 г.)
Роден во Бруклин, САД
Држава САД САД
Висина &100000000000001820000001,82 м
Позиција крило, напаѓач
Клупски податоци
Сегашен клуб Јувентус Јувентус
Број 22
Младинска кариера
Блау-Вајс Готши
Њујорк Ред Булс Њујорк Ред Булс
Париз Сен Жермен Париз Сен Жермен
Кариера*
Години Клуб Наст. (Гол.)
2017-2018 Париз Сен Жермен 2 Париз Сен Жермен 2 15 (4)
2018-2019 Париз Сен Жермен Париз Сен Жермен 5 (1)
2019Селтик Селтик 13 (3)
2019-2023 Лил Лил 89 (6)
2023- Јувентус Јувентус 31 (1)
Репрезентација
2015 САД САД 15 6 (1)
2018-2019 САД САД 17 14 (6)
2019 САД САД 20 6 (2)
2021-2022 САД САД 23 2 (0)
2022- САД САД 41 (6)

Тимоти Тарпе Веа (роден на 22 февруари 2000 година, во Бруклин, Њујорк) — американски фудбалер, крило или напаѓач на Јувентус и на американската репрезентација.

Биографија

[уреди | уреди извор]

Веа е роден на 22 февруари 2000 година, во Бруклин, Њујорк, како син на либерискиот фудбалер Џорџ Веа, добитник на Златната топка во 1995 година, и неговата сопруга од Јамајка Клер. Неговиот татко Џорџ, подоцна, по завршувањето на фудбалската кариера бил избран за 25-ти претседател на Либерија во 2018 година, откако служел три години во Сенатот на Либерија.[1]

Тимоти има еден брат, Џорџ Џуниор, исто така фудбалер, и една сестра по име Тита; и двајцата се постари од него. Неговиот братучед, Кајл Данкан, исто така е професионален фудбалер во Њујорк Ред Булс во МЛС.[2] Својот ран живот, Тимоти го поминал во Бруклин, Њујорк и Пембрук Пајнс, Флорида. Тој течно зборува англиски и француски јазик.[3]

Технички карактeристики

[уреди | уреди извор]

Физички силен, опремен со добра техника и брз, тој е крилен напаѓач кој претпочита да игра на десната страна во нападот, иако сè уште нема развиено голема плодност во офанзивната фаза. Со текот на годините во дресот на Лил, тој, исто така, научил да игра во повеќе одбранбени улоги, понекогаш бил користен и како бек на двете страни од теренот.[4][5][6]

Клупска кариера

[уреди | уреди извор]

Почетоци

[уреди | уреди извор]

Веа научил да игра фудбал од неговиот татко и додека бил во Флорида играл за Вест Пајнс Јунајтед,[7] пред да се врати назад во Њујорк и да се приклучи на фудбалскиот клуб Розедејл од Квинс, Њујорк, кој бил во сопственост на неговиот вујко.[3] Тој потоа играл три сезони со Блау-Вајс Готши, екипа од американската развојна лига, а оттаму подоцна стигнал во академијата на Њујорк Ред Булс во 2013 година.[3] Една година подоцна, Веа се преселил во Франција за да се приклучи на академијата на Париз Сен Жермен, клуб за кој играл и неговиот татко во 1990-тите години.

Париз Сен Жермен

[уреди | уреди извор]

На 3 јули 2017 година, Веа го потпишал првиот професионален договор со Париз Сен Жермен, приклучувајќи се на првиот тим на клубот за сезоната 2017-2018.[8][9] Сепак, и покрај тоа, тој го поминал поголемиот дел од сезоната играјќи за резервите во националното првенство 2 и со тимот до 19 години во Младинската лига на УЕФА.[10][11]

Тој за првпат бил повикан во првиот тим за натпреварот од Лига 1 против Троа на 3 март 2018 година, за време на кој стартните напаѓачи на клубот одморале за претстојен натпревар од Лигата на шампионите;[12] Веа дебитирал влегувајќи како замена во 79-тата минута од натпреварот и имал можност да постигне гол во судиското надополнување, но неговиот удар го одбранил голманот на Троа.[13][14] Веа го направи својот прв старт во почетниот тим на светците во ремито 0-0 против Каен во последното коло од сезоната.[15] Веа го постигнал својот прв погодок за ПСЖ за време на победата со 4–0 против Монако во Суперкупот на Франција на 4 август 2018 година.[16] Една недела подоцна, тој го постигнал својот прв првенствен гол во победата со 3-0 над Каен.

Позајмица во Селтик

[уреди | уреди извор]

На 7 јануари 2019 година, Веа бил позајмен до крајот на сезоната на Селтик во Шкотска,[17][18] каде по првите импресии рекол дека е „заљубен“ во клубот.[19] Своето деби го направил на 19 јануари, влегувајќи како замена за Скот Синклер во 69-тата минута од натпреварот од четвртото коло на Купот на Шкотска на домашен терен против Ердрионианс и постигнал гол при победата од 3–0.[20] Вториот гол за Селтик, и негов прв во лигата, тој го постигнал во победата со 4–0 над Сент Мирен на 23 јануари.[21] Во февруари, тој бил додаден во составот на Селтик за натпреварите од Лига Европа.[22] Со Селтик, тој го освоил шкотското првенство и помогнал клубот да стигне до финалето на Купот на Шкотска,[23] во кое што сепак тој не можел да игра бидејќи неговата позајмица била прекината предвреме во средината на месец мај, откако бил избран во репрезентацијата на САД да учествува на Светското првенство за играчи под 20 години.[24]

Веа со Лил во 2021

На 29 јуни 2019 година, тој се согласи на трансфер од Париз Сен Жермен во Лил, потпишувајќи петгодишен договор со мастифите;[25] износот на операцијата останал тајна, но според она што го објавил L'Équipe тој бил околу 10 милиони евра.[26] Своето деби за Лил го имал на 11 август, започнувајќи во победата со 2-1 против Нант. Тој играл до 68-мата минута кога бил заменет од Јусуф Јазиџи.[27] Веа забележал само три настапи за Лил во текот на сезоната 2019-2020, пропуштајќи го поголемиот дел од сезоната поради повреда. Тој претрпел две повреди на тетивата што го оддалечиле од терените во најголемиот дел од сезоната: првата повреда се случила за време на натпреварот против Амјен кон средината на август 2019, поради која отсуствувал од терените шест месеци, а втората се случила за време на неговиот прв натпревар по опоравувањето против Олимпик Марсеј на 16 февруари 2020.[28]

Веа се вратил во акција по повредата во текот на следната сезона, играјќи во вториот натпревар на Лил за сезоната, во кој се појавил од клупата за резерви на местото на Бурак Јилмаз во 79-тата минута.[29] Својот прв гол за Лил, Веа го постигнал во Лига Европа во поразот со 3-2 од неговиот поранешен клуб Селтик.[30] Само неколку дена подоцна, на 16 декември, влегувајќи како замена против Дижон во победата со 2–0, тој го постигнал својот прв гол во Лига 1 во дресот на Лил.[31] На крајот, тој одиграл 28 натпревари и постигнал три гола за мастифите во првенството, помагајќи им да ја освојат нивната четврта титула во клупската историја, прва после една деценија чекање.[32] На 1 август 2021, Лил го освоил Суперкупот на Франција со победа од 1–0 над Париз Сен Жермен во Израел, при што Веа ги одиграл само последните 14 минути од истата појавувајќи се во игра од клупата на местото на Џонатан Дејвид.[33]

Тој останал важен играч за Лил и во следните две сезони, но за време на сезоната 2022-2023, неговата последна во Лил, добил поразлична и подефанзивна улога од тренерот Пауло Фонсека, кој најчесто го користел во последната линија како десен бек, што довело до тоа сезоната да ја заврши без ниту еден постигнат погодок. Вкупно за Лил, Веа одиграл 107 натпревари и постигнал 8 голови.

Јувентус

[уреди | уреди извор]

На 1 јули 2023 година, Веа се преселил во Јувентус,[34] за обесштетување од околу дванаесет милиони евра.[35]

Репрезентативна кариера

[уреди | уреди извор]

Покрај за САД, Веа имал право да ги претставува Франција, Јамајка и Либерија, преку жителство и неговиот државјанства на родители.[36]

Клупска статистика

[уреди | уреди извор]

Статистиката е ажурирана на 18 јуни 2023.

Сезона Клуб Првенство Национален куп Континентален куп Останати купови Вкупно
Лига Наст Гол Лига Наст Гол Лига Наст Гол Лига Наст Гол Наст Гол
2017-2018 Франција Париз Сен Жермен Л1 3 0 КФ+ЛКФ 0 0 ЛШ 0 0 - - - 3 0
2018-јан. 2019 Л1 2 1 КФ+ЛКФ 0 0 ЛШ 0 0 СФ 1 1 3 2
Вкупно Париз Сен Жермен 5 1 0 0 0 0 1 1 6 2
јан.-јун. 2019 Шкотска Селтик ШПЛ 13 3 КШ+ЛКШ 3+0 1 ЛЕ 1 0 - - - 17 4
2019-2020 Франција Лил Л1 3 0 КФ+ЛКФ 0 0 ЛШ 0 0 - - - 3 0
2020-2021 Л1 28 3 КФ 3 0 ЛЕ 6 2 - - - 37 5
2021-2022 Л1 29 3 КФ 0 0 ЛШ 5 0 СФ 1 0 35 3
2022-2023 Л1 29 0 КФ 3 0 - - - - - - 32 0
Вкупно Лил 89 6 6 0 11 2 1 0 107 8
Вкупно во кариерата 107 10 9 1 12 2 2 1 130 14

Франција Париз Сен Жермен

[уреди | уреди извор]
2017–2018, 2018–2019
2018
2018-2019
2018-2019
2020–2021
2021

Италија Јувентус

[уреди | уреди извор]
2023-2024
  1. Udoh, Colin (June 8, 2021). „Liberia has 'loads of Tim Weahs' after USMNT striker becomes cap-tied“. EPSN (англиски). Посетено на November 21, 2022.
  2. Showell, Alex (August 18, 2016). „U.S. U-20 defender Kyle Duncan promoted to Valenciennes first team“. Stars and Stripes FC (англиски). Посетено на August 8, 2020.
  3. 3,0 3,1 3,2 „Five Things to Know About U-17 MNT Striker Tim Weah“. U.S. Soccer. October 16, 2017. Посетено на March 3, 2018.
  4. „Chi è Tim Weah? Carriera e caratteristiche tecniche del figlio d'arte“ (англиски). Посетено на 2023-07-05. Занемарен непознатиот параметар |data= (се препорачува |date=) (help)
  5. „Psg, George Weah: il figlio Timothy sulle sue orme“. 2016-01-25.
  6. „Weah, esordio da record per il figlio di George“. 2018-03-28.
  7. Woitalla, Mike (April 14, 2015). „George Weah's son progresses in U.S. national team program“. Soccer America. Посетено на March 3, 2018.
  8. Kay, Stanley (July 3, 2017). „USA U-17 forward Timothy Weah signs first professional contract with PSG“. Sports Illustrated. Посетено на March 3, 2018.
  9. Johnson, Jonathan (July 3, 2017). „Big things expected of Weah at PSG and by the United States“. ESPN. Посетено на March 3, 2018.
  10. „8312 jours après le dernier match de son père, Timothy Weah a débuté avec le PSG“ [8,312 days after his father's last match, Timothy Weah starts for PSG] (француски). Eurosport. Agence France-Presse. March 3, 2018. Посетено на March 3, 2018.
  11. Kennedy, Paul (March 3, 2018). „U.S. Abroad Tracker (25 and younger): Tim Weah called up for French leader PSG's game at Troyes“. Soccer America. Посетено на March 3, 2018.
  12. Johnson, Jonathan (March 2, 2018). „PSG rest starters, name U.S.'s Timothy Weah in first-team squad“. ESPN. Посетено на March 3, 2018.
  13. „U.S.'s Timothy Weah, son of George, makes debut for PSG“. ESPN. March 3, 2018. Посетено на March 3, 2018.
  14. Valentine, Ben (March 5, 2018). „Americans Abroad: Weah's nearly perfect debut while Johannsson saves Bremen“. Goal.com. Посетено на March 5, 2018.
  15. Johnson, Jonathan (May 19, 2018). „Timothy Weah handed first Paris Saint-Germain senior team start“. ESPN. Посетено на May 29, 2018.
  16. Bushnell, Henry (August 4, 2018). „USMNT's Tim Weah scores first pro goal for PSG in French super cup“. Yahoo! Sports. Посетено на August 5, 2018.
  17. „Timothy Weah joins Celtic on loan from Paris Saint-Germain“. Celtic F.C. January 7, 2019. Посетено на January 7, 2019.
  18. „Timothy Weah: Celtic secure 'hungry' PSG forward on six-month loan“. BBC Sport. January 7, 2019.
  19. „Timothy Weah: Striker 'in love with Celtic' after loan move from PSG“. BBC Sport. January 8, 2019.
  20. Southwick, Andrew (January 19, 2019). „Celtic 3–0 Airdrieonians“. BBC Sport. Посетено на January 22, 2019.
  21. „Celtic 4-0 St Mirren: Oliver Burke, Scott Sinclair & Timothy Weah score“. BBC Sport. January 23, 2019.
  22. „Celtic: No place for Vakoun Issouf Bayo in Europa League squad“. BBC Sport. February 5, 2019.
  23. Paulina Maupome, Ana (May 5, 2019). „Tim Weah wins Scottish Premiership with Celtic“. AS. Посетено на May 11, 2019.
  24. McConnell, Alison (May 10, 2019). „Celtic boss Neil Lennon gives loan ace Timo Weah boot after Scottish Cup final snub“. The Scotsman. Посетено на May 11, 2019.
  25. „Lille sign U.S. international winger Weah from PSG“ (англиски). 2019-06-30. Посетено на 2023-07-07.
  26. „Lille sign U.S. international winger Weah from PSG“. Reuters. June 30, 2019. Посетено на July 12, 2019.
  27. „USMNT's Weah earns start in Ligue 1 opener for Lille“. Goal.com. August 11, 2019. Посетено на August 29, 2019.
  28. Mendola, Nicholas (February 29, 2020). „USMNT forward Weah undergoes season-ending hamstring surgery“. ProSoccerTalk | NBC Sports (англиски). Посетено на August 8, 2020.
  29. „Stade de Reims vs. Lille - Football Match Commentary - August 30, 2020 - ESPN“. ESPN.com (англиски). Посетено на August 30, 2020.
  30. „Tim Weah scores 1st goal for Lille in Europa loss at Celtic“. AP NEWS. December 10, 2020. Посетено на December 17, 2020.
  31. Creditor, Avi. „USMNT's Weah Scores Again for Lille“. Sports Illustrated (англиски). Посетено на December 17, 2020.
  32. „George Weah son wins French league title“. Nile Post. May 25, 2021. Посетено на December 21, 2022.
  33. „Résultat et résumé : Lille - PSG“ [Result and report: Lille - PSG]. L'Équipe (француски). August 1, 2022. Посетено на December 21, 2022.
  34. „Ufficiale | Timothy Weah è un giocatore della Juventus“. 2023-07-01.
  35. „Bonne route, Timothy Weah“ (француски). 2023-07-01.
  36. McMahon, Bobby (October 20, 2017). „As Tim Weah Prepares For World Cup Q-F, His Soccer-Legend Dad George Is Running For President“. Forbes. Посетено на March 3, 2018.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]