Ежово

Координати: 40°51.23′N 23°39.14′E / 40.85383° СГШ; 23.65233° ИГД / 40.85383; 23.65233
Од Википедија — слободната енциклопедија
Ежово
Δάφνη
Ежово is located in Грција
Ежово
Ежово
Местоположба во областа
Ежово во рамките на Визалтија (општина)
Ежово
Местоположба на Ежово во Серскиот округ и областа Централна Македонија
Координати: 40°51.23′N 23°39.14′E / 40.85383° СГШ; 23.65233° ИГД / 40.85383; 23.65233
ЗемјаГрција
ОбластЦентрална Македонија
ОкругСерски
ОпштинаВизалтија
Општ. единицаТахино
Надм. вис.&10000000000000110000000110 м
Население (2021)[1]
 • Вкупно287
Часовен појасEET (UTC+2)
 • Лете (ЛСВ)EEST (UTC+3)

Ежово (грчки: Δάφνη, Дафни; 1927-1928 г. Νεροπλατάνα, Нероплатана;[2] до 1927 г. Έζιοβα, Езјова,[3]) — село во Нигритско, Егејска Македонија, денес во општината Визалтија на Серскиот округ, Грција. Било населено со погрчени Македонци и Турци, иако изворите ги наведуваат првоспоменатите како „Грци“.

Географија[уреди | уреди извор]

Селото се наоѓа јужно од Сер на реката Ежовица во Серското Поле. Лежи на околу 5 км јужно од Џинџос.[4][5]

Историја[уреди | уреди извор]

Средновековие[уреди | уреди извор]

Во XIV век Ежово (Εζεβών) било седиште на Ежовско-стефанинската епископија во рамките на Серската митрополија.[6][7][8] На Богданска Планина над селото има остатоци од средновековната тврдина, седиште на епископот. Близу Светомаринската кула е средновековниот пештерен параклис „Св. Марина“.[9] Во селото исто така има и средновековна одбранбена кула од XV век.[10]

Во Отоманското Царство[уреди | уреди извор]

Во османлиските дефтери од средината на XV век Ежово е споменато со 10 глави на семејства и еден ерген: Дабижив, Коста, Никола, Јано, Џуро, Петро, Драгаш, Јорг, Јорг, Којо и Јано. Вкупниот приход од селото изнесувал 510 акчиња.[11]

Околу 1459 г. Мехмед II ѝ го дал Ежово и околните села на неговата маќеа Мара Бранковиќ, која живеела во селото.[12] Таа имала намера да ги завешта на некој од светогорските манастири, но по нејзината смрт во 1487 г. османлиската држава си ги вратила. Во 1501-1507 г. Бајазит II го подарил Ежово на еден новооснован цариградски вакаф.[13] Се смета дека Мара некогаш живеела во одбранбената кула во Ежово.[14]

Во „Етнографија на вилаетите Адријанопол, Монастир и Салоника“ се вели дека во 1873 г. Ежово (Ejovo) било село со 92 домаќинствана 110 муслимани и 160 „Грци“.[15]

Во 1889 г. Стефан Верковиќ („Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи“) напишал за Ежово:

„ Ежјово или Ежово: село со мешано население; една црква, една џамија; християните се Грци, а муслиманите Турци Коњари; се наоѓа на 5 часа од Сер.[16] “

Во 1891 г. Георги Стрезов напишал за селото:

„ Ежово, поскоро паланка отколку село, сместено на 1 час на ЈИ од Тахино и на 71⁄2 од Сер. Во ова село има пазар секој вторник; има чаршија со многу анови и дуќани. 60 македонски куќи и 60 грчки.[17] Грчка црква и грчко училиште.[18] “

На почетокот на XX век Ежово било село во Серската каза на Серскиот санџак. Според Васил К’нчов („Македонија. Етнографија и статистика“) во 1900 г. селото имало 750 жители, од кои 350 турци и 400 „Грци“.[19] По податоци на егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“) во 1905 г. христијанското население на Ежово (Ejovo) се состоело од 400 „Грци“.[20]

Во Грција[уреди | уреди извор]

По Балканските војни во 1913 г. селото е припоено кон Грција согласно Букурешкиот договор. Таа година населението броело 534 жители, а во 1920 г. во него се попишани 586 лица.[21] Во 1924 г. турското население е иселено во Турција по сила на Лозанскиот договор, а на негово место се доведени грчки колонисти. На пописот од 1928 г. Ежово е претставено како мешано село со 1.000 жители[21] од кои 411 лица (103 семејства) биле грчки дојденци.[22] Во 1927 г. селото е преименувано во Нероплатана, а во 1928 г. во Дафни.[23]

Во 1926 г. во Ежово е изградена црквата „Св. Ѓорѓи“.[9]

Во текот на 1960-тите години дошло до значаен пад на населението поради иселвуањето во поголемите градови.[21]

Месности во Ежово преименувани со службен указ на 6 јули 1968 г.
Име Име Ново име Ново име Описание
Ежовица[4] Έζιόβης Дафнис Рема Δάφνης Ρέμα[24] река на С од Ежово[4]
Лелеџик[4] Λελετζίκ Пеларгос Πελαργός[24] возвишение на СИ од Ежово (106 м)[4]

Население[уреди | уреди извор]

Еве преглед на населението во сите пописни години, од 1940 г. до денес:

Година 1940 1951 1961 1971 1981 1991 2001 2011 2021
Население 1066 1084 652 539 473 386 340 287
Извор за 1940-1991 г.: Т. Симовски, Населените места во Егејска Македонија

Личности[уреди | уреди извор]

Културни и природни знаменитости[уреди | уреди извор]

Цркви
Кули и тврдини

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Попис на населението од 2021 г. Трајно население“. Државен завод за статистика на Грција.
  2. ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
  3. ↑ „Μετονομασίες των Οικισμών της Ελλάδας“. Πανδέκτης: Name Changes of Settlements in Greece. Посетено на 12 април 2021.
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 По топографска карта М1:50 000, издание 1980-1985 „Генеральный штаб“
  5. ↑ „Κάστρο Εζεβών ή Κάστρο Εζεβάς“. Ελληνικά Κάστρα. Посетено на 29 февруари 2024.
  6. ↑ Fedalto, G (1988). Hierarchia ecclesiastica orientalis. Padova. стр. 441.
  7. ↑ Χρηστίδης, Νικόλαος Χρ (2012). Οι δρόμοι των Σερρών και η Ονοματολογία των (PDF) (грчки). Σέρρες: Αφοι Χαραλαμπιδη Ο.Ε. стр. 110. Посетено на 2 юли 2014. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate= (help)
  8. ↑ „Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου“. Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης. Посетено на 13 декември 2017.
  9. ↑ 9,0 9,1 „Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου“. Ιερά Μητρόπολη Σερρών και Νιγρίτης. Посетено на 24 октомври 2019.
  10. ↑ „Πύργος της Μάρως“. Ελληνικά Κάστρα. Посетено на 6 ноември 2016.
  11. ↑ Опширни пописни дефтери од XV век, том II, Архив на Македонија, Скопје 1973, стр. 122
  12. ↑ Матанов, Христо. Православната църква в българските земи през XV-XVII в., - в: Държава & църква - църква & държава в българската история. Сборник по случай 135-годишнината от учредяването на Българската екзархия, София, 2006, с. 123.
  13. ↑ Popović, M. Mara Branković: eine Frau zwischen dem christlichen und dem islamischen Kulturkreis im 15. Jahrhundert. Mainz, 2010, 122-127.
  14. ↑ Μουτσόπουλος, Ν. Ο πύργος της τσαρίτσας Μάρας στην Έζιοβα (Δάφνη). – Зборник посветен на Бошко Бабиќ. Прилеп, 1986, 161-163.
  15. ↑ Македония и Одринско : Статистика на населението от 1873 г. София: Македонски научен институт – София, Македонска библиотека № 33. 1995. стр. 122–123. ISBN 954-8187-21-3.
  16. ↑ Верковичъ, Стефанъ (1889). Топографическо-этнографическій очеркъ Македоніи (PDF). С. Петербургъ: Военная Типографія (въ зданіи Главнаго Штаба). стр. 60.
  17. ↑ Нраекувајќи ги „бугарски“ под влијание на бугарската пропаганда.
  18. ↑ Стрезов, Георги (1891). „Два санджака отъ Источна Македония“ (PDF). Периодическо списание на Българското книжовно дружество въ Средѣцъ. Средѣцъ: Държавна печатница. Година Седма (XXXVI): 848.
  19. ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 180. ISBN 954430424X.
  20. ↑ Brancoff, D. M (1905). La Macédoine et sa Population Chrétienne : Avec deux cartes etnographiques (PDF). Paris: Librarie Plon, Plon-Nourrit et Cie, Imprimeurs-Éditeurs. стр. 200–201.
  21. ↑ 21,0 21,1 21,2 Симовски, Тодор Христов (1998). Населените места во Егеjска Македониjа (PDF). II дел. Скопjе: Здружение на децата-бегалци од Егејскиот дел на Македонија, Печатница „Гоце Делчев“. стр. 233–234. ISBN 9989-9819-6-5.
  22. ↑ Κατάλογος των προσφυγικών συνοικισμών της Μακεδονίας σύμφωνα με τα στοιχεία της Επιτροπής Αποκαταστάσεως Προσφύγων (ΕΑΠ) έτος 1928, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
  23. ↑ Λιθοξόου, Δημήτρης. Μετονομασίες των οικισμών της Μακεδονίας 1919 - 1971, Архивирано од изворникот на 30 јуни 2012, Посетено на 30 јуни 2012
  24. ↑ 24,0 24,1 „Β. Διάταγμα ΥΠ' Αριθ. 427. Περὶ μετονομασίας συνοικισμὤν, κοινοτήτων καὶ θέσεων“ (PDF). Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος. Εν Αθήναις: Ἐκ τοῦ Εθνικού Τυπογραφείου. Τεύχος Πρώτον (Αριθμός Φύλλου 146): 1041. 1968. Занемарен непознатиот параметар |month= (help)
  25. ↑ „Κουντουράς Ιωάννης - Μακεδονομάχοι“. macedonian-fighters.com. Посетено на 22 септември 2021.
  26. ↑ „Παπρίκας ή Πάμπρικας Απόστολος - Μακεδονομάχοι“. macedonian-fighters.com. Посетено на 22 септември 2021.
Населени места во општината Визалтија
ОЕ Визалтија
ОЕ Нигрита
ОЕ Тахино
ОЕ Черкезќој
Историски
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Ежово&oldid=5197973“