Врањевци
| Врањевци | |
  Врањевци Местоположба на Врањевци во Македонија
Врањевци на карта
| |
| Координати 41°2′22″N 21°29′24″E / 41.03944° СГШ; 21.49000° ИГД | |
| Општина | Новаци |
| Население | 0 жит. (поп. 2021)[1]
|
| Шифра на КО | 02020 |
| Надм. вис. | 660 м |
|
Врањевци на општинската карта  Атарот на Врањевци во рамките на општината | |
 Врањевци на Ризницата
| |
Врањевци — поранешно село во Општина Новаци, во околината на градот Битола.
Географија[уреди | уреди извор]
Селото лежи во средишниот дел на Битолското Поле, на надморска височина од 660 метри, а од градот Битола е оддалечено 17 километри. Поради проширување на рудникот Суводол во 1961 година, селото било напуштено и денес е целосно раскопано и уништено.
Историја[уреди | уреди извор]
Во XIX век селото било дел од Битолската каза на Отоманското Царство.
Само 1 жител на оваа населба е заведен како жртва во Втората светска војна.[2]
Население[уреди | уреди извор]
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||
Според статистиката на Васил К’нчов („Македонија, Етнографија и статистика“) од 1900 година, во Врањевци живееле 230 жители, сите Македонци.[3] Според егзархискиот секретар Димитар Мишев („La Macédoine et sa Population Chrétienne“), во 1905 година во Врањевци имало 200 Македонци, под врховенството на Бугарската егзархија.[4]
На Етнографската карта на Битолскиот Вилает од 1901 г. Врановци се води како чисто македонско село во Битолската каза на Битолскиот санџак со 24 куќи.[5]
Според германска карта издадена во 1941 година, а заснована на пописот на Кралството Југославија од 1931 година, селото имало 250 Македонци.[6]
Селото е целосно раселено, така според пописот од 2002 година во селото не се забележани жители.[7] Истото било потврдено и на пописот од 2021 година.
Во табелата во продолжение е направен преглед на населението во сите пописни години:
| Година | 1900 | 1905 | 1948 | 1953 | 1961 | 1971 | 1981 | 1991 | 1994 | 2002 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Население | 230 | 200 | 296 | 308 | 319 | 254 | 140 | 27 | 33 | 0 | 0 |
- Извор за 1900 г.: Македонија. Етнографија и статистика.[8]; за 1905 г.: La Macédoine et sa Population Chrétienne.[9]; за 1948-2002 г.: Државен завод за статистика на РМ.[10]; за 2021 г.: Државен завод за статистика на РМ.[11]
Родови[уреди | уреди извор]
Врањевци било чисто македонско село.
Родови во Врањевци биле: Ерговци (8 к.), Мушковци (2 к.), Јосифовци (2 к.), Пашовци (2 к.) и Шишковци (2 к.) за овие родови се вели дека се многу стари, возможно е да се староседелци; Шаторовци (6 к.), Ристевци (6 к.) и Шуплевци (3 к.) доселени се однекаде; Мегленчани (2 к.) доселени се од селото Мегленци во XIX век; Шкорлевци (2 к.) доселени се на крајот од XIX век од селото Арматуш.[12]
Цркви[уреди | уреди извор]
Археолошки наоѓалишта[уреди | уреди извор]
- Археолошки наоѓалишта[15]
- Поројница — некропола од римско време;
Личности[уреди | уреди извор]
- Цане Здравковски (1936 - 2010) - македонски писател;
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Пописна слика на населените места во Македонија, Попис 2021“. Државен завод за статистика. Посетено на 22 декември 2022.
- ↑ „Попис на жртвите од војната 1941-1945, СР Македонија“ (PDF).
- ↑ Кънчов, В. Македония. Етнография и статистика, София, 1900, с.237
- ↑ Brancoff, D.M. "La Macédoine et sa Population Chrétienne". Paris, 1905, рр. 168-169.
- ↑ Михајловски, Роберт, уред. (2017). Етнографска карта на Битолскиот вилает (PDF). Каламус. стр. 13.
- ↑ „200K Volkstumskarte Jugoslawien“.
- ↑ Попис на населението, домаќинствата и становите во Република Македонија, 2002 - Книга X
- ↑ К’нчов, Васил. „Македонија. Етнографија и статистика“. Софија, 1900
- ↑ Brancoff, D.M. „La Macédoine et sa Population Chrétienne“. Paris, 1905.
- ↑ „Население по возраст и по пол, по населени места, според пописите спроведени во Република Македонија по Втората светска војна“. Државен завод за статистика.
- ↑ „Вкупно резидентно население на Република Северна Македонија според етничката припадност, по населени места, Попис, 2021“. Државен завод за статистика.
- ↑ Трифуноски Ф., Јован (1998). Битољско-Прилепска котлина : антропогеографска проучавања (1914-1997). Српска академија наука и уметности. ISBN 8670252678. OCLC 469501519.
- ↑ „Црквата го тужи ЕСМ“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2014-01-31.
- ↑ Јелена Павловска, Наташа Ниќифоровиќ и Огнен Коцевски (2011). Валентина Божиновска (уред.). Карта на верски објекти во Македонија. Менора - Скопје: Комисија за односи во верските заедници и религиозните групи. ISBN 978-608-65143-2-7.
- ↑ „Откриени гробници од римско време“. Архивирано од изворникот на 2016-03-04. Посетено на 2014-02-01.
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
| ||||||||||||||||
_1941.jpg){kind=link}