Повреда на работно место

Од Википедија — слободната енциклопедија

Повреда на работно место или професионална повреда — телесна повреда што произлегува од работењето. Најчестите вклучени органи се ’рбетот, рацете, главата, белите дробови, очите, скелетот и кожата. Професионалните повреди можат да резултираат од изложеност на професионални опасности (физички, хемиски, биолошки или психосоцијални), како што се температурата, бучавата, каснувањата од инсекти или животни, патогени преноси од крв, аеросоли, опасни хемикалии, зрачење и исцрпеност при работа[1].

Додека се поставени многу методи на превенција, повредите сепак може да се појават како резултат на лошата ергономија, рачно ракување со големи товари, злоупотреба или откажување на опремата, изложеност на општи опасности и несоодветна обука за безбедност.

Поим[уреди | уреди извор]

Постојат повеќе различни дефиниции за несреќи и повреди на работа. Меѓународната организација на трудот во Резолуцијата за статистичка обработка на повредите на работа што се последица на несреќите на работа од 1998 година, ги дава следните дефиниции:

  • Несреќa на работа: неочекуван и непланиран настан, вклучувајќи и акт на насилство, кој е поврзан со работата и предизвикува повреда, болест или смрт на работникот;
  • Несреќа на пат: несреќа која се случува на вообичаениот пат при доаѓање или враќање од работа, од професионална обука и други вообичаени активности што се поврзани со работата, а за кои е потребно патување;
  • Повреда на работа: повреда, болест или смрт на работникот што е последица на несреќа на работа;
  • Неспособност за работа: неспособност на работникот што бил повреден да ги обавува нормалните работни задачи кои ги обавувал пред повредата[2]

Светски рамки[уреди | уреди извор]

Проценето е дека ширум светот има повеќе од 350.000 жртви на работното место и повеќе од 270 милиони повреди на работното место годишно[3]. Во 2000 година имало околу 2,9 милијарди работници ширум светот. Професионалните повреди резултирале со губење на 3,5 години здрав живот на секои 1.000 работници[4]. 300.000 од професионалните повреди резултирале со фатален исход[5].

Најчестите професии поврзани со овие опасности варираат низ целиот свет во зависност од главните индустрии во одредена земја. Генерално, најопасните занимања се земјоделството, риболовот и шумарството[6]. Во поразвиените земји, градежништвото[7] и производството[8] се поврзани со високи стапки на повреди на ’рбетот, раката и зглобот.

По земја[уреди | уреди извор]

САД[уреди | уреди извор]

Во САД во 2012 година, 4.383 работници починале од повреди на работа, од кои 92% биле мажи[9], и биле пријавени скоро 3 милиони повреди на работното место и болест што ги чинешло деловните субјекти колективна загуба од 198,2 милијарди долари и 60 милиони работни дена[10]. Во 2007 година, 5.488 работници починале од повреди на работа, од кои 92% биле мажи[11], и 49.000 починале од повреди поврзани со работата[12]. Националниот институт за безбедност и здравје при работа проценува дека 4 милиони работници во САД во 2007 година страдале од нефатални повреди или болести поврзани со работата[13].

Според податоците на Националниот институт за безбедност и здравје при работа и Бирото за статистика на трудот, во просек 15 работници умираат од трауматски повреди секој ден во САД, а дополнителни 200 работници се хоспитализирани[14]. Во една студија во државата Вашингтон, повредените работници биле следени 14 години за да се утврдат долгорочните ефекти на повредата на работата врз вработувањето. Работните повреди резултирале во просек со 1,06 години изгубена продуктивност за секое од 31.588 дозволени побарувања[15].

Во 2010 година, 25% од професионалните повреди и болести кои не биле фатални, но предизвикале отсуство од работа биле поврзани со повреди на горниот екстремитет[16].

Опасни сектори[уреди | уреди извор]

Во САД, Бирото за статистика на трудот става на располагање обемна статистика за несреќи и повреди на работното место[17]. На пример:

Чести повреди[уреди | уреди извор]

Како и во Обединетото Кралство, лизгањето и падот се вообичаени и претставуваат 20-40% од онеспособените повреди на работното место[18]. Често овие несреќи резултираат со повреда на грбот што може да доведе до трајна попреченост. Во Соединетите држави, висок ризик од повреди на грбот се јавува во индустријата за здравствена заштита. 25% од пријавените повреди кај здравствените работници во државата Пенсилванија се за болки во грбот[19]. Меѓу медицинските сестри, преваленцата на болка во долниот дел на грбот може да биде дури 72% претежно како резултат на пренесување на пациенти[20]. Некои од овие повреди може да се спречат со достапност на лифтови за пациенти, подобрена обука на работниците и одвојување повеќе време за извршување на работни процедури[21]. Друг вообичаен вид на повреда е синдромот на карпален тунел поврзан со прекумерна употреба на рацете и зглобовите. Студиите за група на нововработени работници досега идентификуваале дека присилното фаќање, повторното кревање> на тежина поголема од 1 кг и употреба на вибрирачки електрични алатки како работни активности се со висок ризик[22].

Дополнително, изложеноста на бучава на работното место може да предизвика губење на слухот, што претставувало 14% од пријавените професионални заболувања во 2007 година[23]. Создадени се многу иницијативи за да се спречи оваа вообичаена повреда на работното место. На пример, програмата „Купи тивко“ ги охрабрува работодавците да купуваат алатки и машини што произведуваат помалку бучава и наградата „Безбеден звук“ била создадена за признавање компании и програма што се одлични во областа на спречување на губење на слухот[24][25].

Случајни инјекции или повреди на иглички се честа повреда што ги мачи земјоделските работници и ветеринарите. Поголемиот дел од овие повреди се наоѓаат на рацете или нозете и може да резултираат во лесни до тешки реакции, вклучително и можна хоспитализација[26]. Поради широкиот спектар на биолошки производи што се користат во земјоделството на животни, повредите можат да резултираат во бактериски или габични инфекции, воспаление, реакции на вакцини / антибиотици, ампутации, спонтан абортус и смрт[27]. Поради секојдневните интеракции меѓу луѓе и животни, повредите поврзани со добиток се исто така распространета повреда на земјоделските работници и се одговорни за поголемиот дел од повредите, посебно на фармите каде се произведува млечни производи. Дополнително, приближно 30 луѓе умираат од говеда и смртни случаи поврзани со коњи годишно во САД[28].

Вработените изложени на ризик[уреди | уреди извор]

Можеби најважниот личен фактор што предиспонира за зголемен ризик е возраста. Во САД во 1998 година 17 милиони работници биле над 55 години и до 2018 година оваа популација се очекувало да се зголеми повеќе од двојно.[7]. Работниците во оваа возрасна група имаат поголема веројатност да страдаат од болка во долниот дел на грбот, што може да се влоши од работните услови што вообичаено не влијаат на помлад работник. Постарите работници, исто така, најверојатно ќе бидат мртви при пад во градежништво[7]. Тие исто така се изложени на поголем ризик од повреда како резултат на губење на слухот поврзано со возраста[29], оштетување на видот [30], и употреба на повеќе лекови на рецепт што е поврзано со повисоки стапки на повреди на работата [31] [32]. Покрај возраста, други лични фактори на ризик за повреда вклучуваат дебелина [33], особено поврзан ризик со повреда на грбот и депресија[34].

Недостаток на соодветно образование или обука, исто така, може да го предиспонира поединецот кон повреда при работа. На пример, постои ограничена свесност за повреда кај земјоделските работници и има потреба од сеопфатни програми за спречување на повреди при работа со добиток. Соодветните техники за ракување со животни и обука или сточарството, исто така, може да го намалат ризикот од повреда на добитокот. Времето, позиционирањето, брзината, насоката на движење и звуците на управувачот ќе влијаат на однесувањето на животното и, следствено, на безбедноста на управувачот. Земјоделската индустрија започнала да се фокусира повеќе на соодветно образование и обука и им овозможило на производителите разновидни ресурси. На пример, организации како Центарот за безбедност и здравје на земјоделството имаат различни информативни листови со факти и видеа за обука, лесно достапни на интернет. Дополнително, организации како „Говедско осигурување на квалитет“ нуди семинари и демонстрации за обука на стока.

Регулатива[уреди | уреди извор]

Во САД, Администрацијата за безбедност и здравје при работа поставува и спроведува национални стандарди за безбедност при работа во сите сектори[35].

Обединето Кралство[уреди | уреди извор]

Во Обединетото Кралство во 2013/2014 година, 133 лица починале на работа. Од тие 133 лица, 89 биле вработени, додека 44 биле самовработени. Во 2013/2014 година, се проценува дека се случиле 629.000 повреди на работа. Од овие 629.000 повреди, 203.000 довеле до повеќе од 3 дена отсуство од работа. Од нив, над 148,000 резултираале во отсуство на жртвата од работа повеќе од 7 дена[36]. На Интернет постојат совети за повреда на работното место кои нудат поддршка за справување со оваа ситуација[37].

Опасни сектори[уреди | уреди извор]

  • Градежништво: 42 смртни случаи[36]
  • Земјоделство: 27 смртни случаи[36]
  • Отпад и рециклирање: четири смртни случаи[36]
  • Останато: 60 смртни случаи[36]

Од сите несреќи на работното место што резултирале со смрт, најчести биле паѓања од висина, контакт со машини за движење и удари од возило. Овие типови на несреќи резултирале со повеќе од половина од сите регистрирани смртни случаи[36].

Чести повреди[уреди | уреди извор]

Лизгањата, патувањата и падовите зимаат над една третина од сите повреди што се случуваат на работа. Неправилното ракување со предметите била најчеста причина за повредите што довеле до отсуства од работа подолго од 7 дена. Во 2010-2011 година, повредите на горните екстремитети сочинувале 47% од нефаталните повреди на работа во Велика Британија[36].

Вкупно, над 1.900.000 работни дена биле изгубени во 2013/2014 година повреди.

Вработените изложени на ризик[уреди | уреди извор]

За изненадување, занимањето е најголемо влијание врз ризикот од повреди на работното место. Работниците кои се на ново работно место се изложени на многу поголем ризик од повреда од поискусниот персонал, додека работниците во смена и вработените со скратено работно време, исто така, имаат поголем ризик да бидат повредени на работа[36].

Обвиненија за работодавачи[уреди | уреди извор]

Извршниот за здравје и безбедност кривично гонел 582 случаи во 2013/2014 година, со најмалку една осуда обезбедена во 547 случаи (94%). Локалните власти процесуирале вкупно 92 случаи во истиот период, со најмалку една пресуда постигната во 89 случаи (97%). Вкупно 13.790 известувања биле издадени од ХСЕ и локалните власти, со над 16.700.000 фунти издадени со парични казни[36].

Тајван[уреди | уреди извор]

Трауматските повреди на горните екстремитети се најчестиот вид повреди на работа во Тајван[16]. Во 2010 година, биле регистрирани 14.261 професионални повреди и 45% од нив биле со траума на горните екстремитети[16].

Европа[уреди | уреди извор]

Неодамнешната студија на Светската здравствена организација укажува дека несоодветните (нездрави) услови за работа се причина за 1,6% од вкупното оптоварување со болест регистрирано во Европскиот регион. При тоа, најзначајно е учеството на повредите, кои во структурата на оптоварувањето со болест предизвикано од условите за работа партиципира со 40%, бучавата со 22%, а професионалните канцерогени со 18%. Постојат повеќе од 150 физички, хемиски и биолошки агенси што се класифицирани како професионални канцерогени на кои се изложени околу 20-30% од машката и 5-20% од женската професионално активна популација. Секој десетти случај на карцином на трахеата, бронхот и белите дробови, како и секој четврти случај на леукемија имаат професионална етиологија[2]. Се проценува дека секоја година во земјите на ЕУ умираат по 74.000 работници поради професионална изложеност на хемиски супстанции, што е за 10 пати повеќе од регистрираните повреди на работа.

Анализата на учеството на професионалната експозиција во вкупното оптоварување со болест покажала дека 5-18% од сите случаи на астма и 14% од случаите на хронична белодробна опструктивна болест (ХОББ) имаат професионална етиологија. Професионалната експозиција на бучава е причина за губиток на слухот кај 16% од оние кои имаат проблеми со слухот, што претставува 0,3% од вкупното оптоварување со болест. Директните трошоци за дијагноза, лекување и рехабилитација на повредите на работа и професионалните болести значајно го оптоваруваат здравствениот систем, a индиректните трошоци поврзани со отсуството од работа, изгубената работна способност и намалената продуктивност претставуваат дополнително оптоварување на националните буџети на секоја земја. Според податоците на Европската агенција за здравје и безбедност на работа, професионалните болести и повредите на работа, кои се последица на несоодветно организираниот систем за безбедност и здравје на работа, ја чинат секоја земја меѓу 2,6-3,8% од бруто-националниот доход (GDP). Овие бројки претставуваат основа за сериозна загриженост, а проблемот дополнително нараснува ако се има предвид дека голем број професионални болести и повреди на работа остануваат недијагностицирани и нерегистрирани. Токму поради тоа, нивната евиденцијата бара комплексно и мултидисциплинарно ангажирање на сите фактори кои го чинат сложениот ланец на трипартитно решавање на проблемите за здравје и безбедност на работа[2].

Македонија[уреди | уреди извор]

Во Република Македонија, формите за заштита на работникот на работното место се пропишани во Законот за заштита при работа.

Според Законот за пензиско и инвалидско осигурување на Република Македонија, под повреда на работа се подразбира повреда која е предизвикана од непосредно и краткотрајно механичко, физичко или хемиско дејство, како и повреда која е причинета со нагли промени во положбата на телото, ненадејно оптоварување на телото или со други промени на физиолошката состојба на организмот, ако таквата повреда причински е поврзана со вршењето на работите на работното место[2].

Во отсуство на целосни податоци за состојбите во Република Македонија, се смета дека на национално ниво се регистрираат повеќе од 20.000 повреди на работа[2], и отсуство од работа подолго од 30 денови на вкупно 18.000 работници[2]. Во текот на 2017 година биле забележани вкупно 1111 повреди на работа, што претставува зголемување во однос на претходната извештајна година од околу 20,0%. Во структурата на регистрираните повреди на работа во 2017 година и понатаму најголем број се оние забележани во индустријата и рударството и тоа вкупно 397 повреди или 35,7% од вкупниот број на регистрирани повреди во Република Македонија во 2017 година. Во однос на 2016 година нивниот број е зголемен за 10,3%. Потоа следуваат повредите регистрирани кај општестве но политички организации кои во структурата на вкупните повреди на работа учествуваат со 17,5%. Станува збор за 194 повреди, а во однос на 2016 година нивниот број е зголемен за 78,8%. На трето место во структурата на повредите во 2017 година се повредите во здравство и социјална заштита со вкупно регистрирани 143 повреди т.е. 12,8%.

Во однос на 2016 година нивниот број бил намален за 11,1%. На четврто место според бројот на регистрирани повреди на работа се повредите регистрирани кај останатите осигурани лица. Станува збор за 84 повреди односно 7,6% од сите повреди, со забележано намалување од 52,0% во однос на претходната извештајна година[2].

Легенда 1. Индустрија и рударство 2. Земјоделие и рибарство 3. Шумарство 4. Водостопанство 5. Градежништво 6. Сообраќај 7. Трговија 9. Занаетчиство и лични услуги 10. Стамбено – комунална дејност 11. Финансиски и други услуги 12. Образование и култура 13. Здравство и социјална заштита 14. Општествено политички организации 15. Останати осигурани лица

Превенција[уреди | уреди извор]

Постојат многу методи за спречување или намалување на индустриските повреди, вклучително обука за безбедност, контролна лента, заштитни лица за лична заштитна опрема, механизми за машини и безбедносни бариери. Покрај тоа, минатите проблеми може да се анализираат за да се откријат нивните основни причини со употреба на техника наречена анализа на основните причини. Прегледот на Кокрајн во 2013 година открил низок квалитет на докази кои покажуваат дека инспекциите, можат да ги намалат повредите поврзани со работата на долг рок[38].

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Hazards & Exposures“. Centers for Disease Control and Prevention. Посетено на 2016-07-07.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 Институт за јавно здравје на Република Македонија, Информации за повреда на работа во 2016/2017 година, Скопје, 2018 година.
  3. ↑ Barling, J., & Frone, M. R. (2004). Occupational injuries: Setting the stage. In J. Barling & M. R. Frone (Eds.), The psychology of workplace safety. Washington, DC: APA.
  4. ↑ Concha-Barrientos, Marisol; Nelson, Deborah Imel; Fingerhut, Marilyn; Driscoll, Timothy; Leigh, James (2005-12-01). „The global burden due to occupational injury“. American Journal of Industrial Medicine. 48 (6): 470–481. doi:10.1002/ajim.20226. ISSN 0271-3586. PMID 16299709.
  5. ↑ Takala, Jukka; Hämäläinen, Päivi; Saarela, Kaija Leena; Yun, Loke Yoke; Manickam, Kathiresan; Jin, Tan Wee; Heng, Peggy; Tjong, Caleb; Kheng, Lim Guan (2014-01-01). „Global estimates of the burden of injury and illness at work in 2012“. Journal of Occupational and Environmental Hygiene. 11 (5): 326–337. doi:10.1080/15459624.2013.863131. ISSN 1545-9632. PMC 4003859. PMID 24219404.
  6. ↑ El-Menyar, Ayman; Mekkodathil, Ahammed; Al-Thani, Hassan (2016-01-01). „Occupational injuries in workers from different ethnicities“. International Journal of Critical Illness and Injury Science (англиски). 6 (1): 25–32. doi:10.4103/2229-5151.177365. PMC 4795358. PMID 27051619.
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 Dong, Xiuwen Sue; Wang, Xuanwen; Daw, Christina (2012-06-01). „Fatal falls among older construction workers“. Human Factors. 54 (3): 303–315. doi:10.1177/0018720811410057. ISSN 0018-7208. PMID 22768635.
  8. ↑ Yu, Shanfa; Lu, Ming-Lun; Gu, Guizhen; Zhou, Wenhui; He, Lihua; Wang, Sheng (2012-03-01). „Musculoskeletal symptoms and associated risk factors in a large sample of Chinese workers in Henan province of China“. American Journal of Industrial Medicine. 55 (3): 281–293. doi:10.1002/ajim.21037. ISSN 1097-0274. PMID 22125090.
  9. ↑ US Department of Labor, Bureau of Labor Statistics. "Census of Fatal Occupational Injuries Charts, 1992-2012."
  10. ↑ Workplace Safety By The Numbers - "U.S. Bureau of Labor Statistics"
  11. ↑ US Department of Labor, Bureau of Labor Statistics. "National census of fatal occupational injuries in 2007." Washington, DC: US Department of Labor; 2008. Retrieved at: About NIOSH. Available at [1].
  12. ↑ Steenland K, Burnett C, Lalich N, Ward E, Hurrell J. Dying for work: the magnitude of U.S. mortality from selected causes of death associated with occupation. Am J Ind Med 2003;43:461--82. Retrieved at:About NIOSH.
  13. ↑ US Department of Labor, Bureau of Labor Statistics. Workplace injuries and illnesses in 2007. Washington, DC: US Department of Labor; 2008. Retrieved at: About NIOSH. Available at [2].
  14. ↑ „Traumatic Occupational Injuries“. National Institute for Occupational Safety and Health. Посетено на 29 May 2009.
  15. ↑ Fulton-Kehoe, D.; Franklin, G.; Weaver, M.; Cheadle, A. (2000-06-01). „Years of productivity lost among injured workers in Washington state: modeling disability burden in workers' compensation“. American Journal of Industrial Medicine. 37 (6): 656–662. doi:10.1002/(sici)1097-0274(200006)37:6<656::aid-ajim10>3.0.co;2-c. ISSN 0271-3586. PMID 10797509.
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 Hou, Wen-Hsuan; Chi, Ching-Chi; Lo, Heng-Lien; Chou, Yun-Yun; Kuo, Ken N.; Chuang, Hung-Yi (2017). „Vocational rehabilitation for enhancing return-to-work in workers with traumatic upper limb injuries“. The Cochrane Database of Systematic Reviews. 12: CD010002. doi:10.1002/14651858.CD010002.pub3. ISSN 1469-493X. PMC 6485969. PMID 29210462.
  17. ↑ „Injuries, Illnesses, and Fatalities“. www.bls.gov. Посетено на 2016-04-07.
  18. ↑ Courtney, T. K.; Sorock, G. S.; Manning, D. P.; Collins, J. W.; Holbein-Jenny, M. A. (2001-10-20). „Occupational slip, trip, and fall-related injuries--can the contribution of slipperiness be isolated?“. Ergonomics. 44 (13): 1118–1137. doi:10.1080/00140130110085538. ISSN 0014-0139. PMID 11794761.
  19. ↑ Haladay, Douglas E.; Blorstad, Amanda L.; McBrier, Nicole M.; Denegar, Craig R.; Lengerich, Eugene J. (2012-01-01). „Back pain among health care workers in Pennsylvania 2002-2006“. Work (Reading, Mass.). 41 (1): 93–98. doi:10.3233/WOR-2012-1288. ISSN 1875-9270. PMID 22246309.
  20. ↑ Schlossmacher, Roberta; Amaral, Fernando Gonçalves (2012-01-01). „Low back injuries related to nursing professionals working conditions: a systematic review“. Work (Reading, Mass.). 41 Suppl 1 (Supplement 1): 5737–5738. doi:10.3233/WOR-2012-0935-5737. ISSN 1875-9270. PMID 22317669.
  21. ↑ D'Arcy, Laura P.; Sasai, Yasuko; Stearns, Sally C. (2012-04-01). „Do assistive devices, training, and workload affect injury incidence? Prevention efforts by nursing homes and back injuries among nursing assistants“. Journal of Advanced Nursing. 68 (4): 836–845. doi:10.1111/j.1365-2648.2011.05785.x. ISSN 1365-2648. PMC 3203326. PMID 21787370.
  22. ↑ Evanoff, Bradley; Dale, Ann Marie; Deych, Elena; Ryan, Daniel; Franzblau, Alfred (2012-01-01). „Risk factors for incident carpal tunnel syndrome: results of a prospective cohort study of newly-hired workers“. Work (Reading, Mass.). 41 Suppl 1 (Supplement 1): 4450–4452. doi:10.3233/WOR-2012-0745-4450. ISSN 1875-9270. PMC 3752891. PMID 22317405.
  23. ↑ „Noise and Hearing Loss Prevention“. Centers for Disease Control and Prevention. Посетено на 2016-07-06.
  24. ↑ „Buy Quiet“. Centers for Disease Control and Prevention. Посетено на 2016-07-06.
  25. ↑ „Safe•in•Sound Excellence in Hearing Loss Prevention Award“. www.safeinsound.us. Посетено на 2016-07-06.
  26. ↑ Buswell, ML.; Hourigan, M. (2015). „Needlestick Injuries in Agriculture Workers and Prevention Programs“. Journal of Agromedicine. 21 (1): 82–90. doi:10.1080/1059924X.2015.1106996. PMID 26478987. Архивирано од изворникот на 2019-05-12. Посетено на 1 August 2016.
  27. ↑ Buswell, M.; Hourigan, M. (9 June 2014). „Needlestick Injuries in Livestock Workers and Prevention Programs“. Journal of Agromedicine. 19 (2): 206–207. doi:10.1080/1059924X.2014.889620. Архивирано од изворникот на 2019-08-05. Посетено на 1 August 2016.
  28. ↑ Sorge, U.S.; Cherry, C. (July 2014). „Perception of the importance of human-animal interactions on cattle flow and worker safety on Minnesota dairy farms“. Journal of Dairy Science. 97 (7): 4632–4638. doi:10.3168/jds.2014-7971. PMID 24835968.
  29. ↑ Farrow, A.; Reynolds, F. (2012-01-01). „Health and safety of the older worker“ (PDF). Occupational Medicine. 62 (1): 4–11. doi:10.1093/occmed/kqr148. ISSN 1471-8405. PMID 22201131.
  30. ↑ Palmer, Keith T.; D'Angelo, Stefania; Harris, E. Clare; Linaker, Cathy; Coggon, David (2015-03-01). „Sensory impairments, problems of balance and accidental injury at work: a case-control study“. Occupational and Environmental Medicine. 72 (3): 195–199. doi:10.1136/oemed-2014-102422. ISSN 1470-7926. PMC 4467023. PMID 25523936.
  31. ↑ Kantor, Elizabeth D.; Rehm, Colin D.; Haas, Jennifer S.; Chan, Andrew T.; Giovannucci, Edward L. (3 ноември 2015). „Trends in Prescription Drug Use Among Adults in the United States From 1999-2012“. JAMA. 314 (17): 1818–1831. doi:10.1001/jama.2015.13766. ISSN 1538-3598. PMC 4752169. PMID 26529160.
  32. ↑ Palmer, Keith T.; D'Angelo, Stefania; Harris, E. Clare; Linaker, Cathy; Coggon, David (2014-05-01). „The role of mental health problems and common psychotropic drug treatments in accidental injury at work: a case-control study“. Occupational and Environmental Medicine. 71 (5): 308–312. doi:10.1136/oemed-2013-101948. ISSN 1470-7926. PMC 3984107. PMID 24627304.
  33. ↑ Tao, Xuguang Grant; Lavin, Robert A.; Yuspeh, Larry; Bernacki, Edward J. (2015-07-01). „Is Obesity Associated With Adverse Workers' Compensation Claims Outcomes? A Pilot Study“. Journal of Occupational and Environmental Medicine. 57 (7): 795–800. doi:10.1097/JOM.0000000000000465. ISSN 1536-5948. PMID 26147547.
  34. ↑ Jadhav, Rohan; Achutan, Chandran; Haynatzki, Gleb; Rajaram, Shireen; Rautiainen, Risto (2015-01-01). „Risk Factors for Agricultural Injury: A Systematic Review and Meta-analysis“. Journal of Agromedicine. 20 (4): 434–449. doi:10.1080/1059924X.2015.1075450. ISSN 1545-0813. PMID 26471953.
  35. ↑ „About OSHA“. United States Department of Labor. Архивирано од изворникот на 2019-06-09. Посетено на 2016-07-06.
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 36,3 36,4 36,5 36,6 36,7 36,8 „Accident at Work Claims in Kent | Kent Compensation“. www.kentcompensation.com. Архивирано од изворникот на 2016-09-14. Посетено на 2016-04-07.
  37. ↑ „Workplace Injury Advice“. Aston Knight Solicitors. 2019-10-14. Посетено на 2019-10-14.
  38. ↑ Mischke, Christina; Verbeek, Jos H.; Job, Jenny; Morata, Thais C.; Alvesalo-Kuusi, Anne; Neuvonen, Kaisa; Clarke, Simon; Pedlow, Robert I. (2013). „Occupational safety and health enforcement tools for preventing occupational diseases and injuries“. The Cochrane Database of Systematic Reviews. 8 (8): CD010183. doi:10.1002/14651858.CD010183.pub2. ISSN 1469-493X. PMID 23996220.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Повреда_на_работно_место&oldid=5178101“