NGC 2251
NGC 2251 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Еднорог |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 6 ч 34 м 38,4 с |
Деклинација | + 8° 21' 59" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
Морфолошки вид | III2p |
Привиден сјај (видлив) |
7,3 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 10' x ?' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Хершел |
Откриена | 26 декември 1783 |
Други ознаки | OCL 499 |
NGC 2251 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Еднорог, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2251 се споменува и како OCL 499.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 26 декември 1783 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2251 е од видот III2p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 7,3 m.[2] NGC 2251 има само една позната привидна димензија, која изнесува 10'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 6 ч 34 м 38,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 8° 21' 59".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 2251 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 182; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 733. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 923.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)