NGC 2022
| NGC 2022 |
| ||
|---|---|---|---|
| Соѕвездие | Орион | ||
| Епоха | Ј2000.0 | ||
| Положба | |||
| Ректасцензија | 5 ч 42 м 6,2 с | ||
| Деклинација | + 9° 5' 12" | ||
| Податоци од набљудување | |||
| Вид на тело | планетарна маглина | ||
| Морфолошки вид | PN | ||
| Привиден сјај (видлив) |
11,6 | ||
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
12,4 | ||
| Физички податоци | |||
| Привидни димензии | 0,65' x ?' | ||
| Историја | |||
| Откривач | Вилијам Хершел | ||
| Откриена | 28 декември 1785 | ||
| Други ознаки | PK 196-10.1, CS=15.2 | ||
NGC 2022 — планетарна маглина во соѕвездието Орион, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2022 се споменува и како PK 196-10.1, CS=15.2.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 28 декември 1785 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2022 е од видот PN.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 11,6 m, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 12,4 m.[2] NGC 2022 има само една позната привидна димензија, која изнесува 0,65'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 42 м 6,2 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 9° 5' 12".[3]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на NGC 2022 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 181; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 714. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 415.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за NGC 2022 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
- ↑ NGC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)