NGC 110
| NGC 110 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Касиопеја |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 27 м 25,4 с |
| Деклинација | + 71° 23' 26" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | IV1p |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 19' х ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 29 октомври 1831 |
| Други ознаки | OCL 300 |
NGC 110 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Касиопеја, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 110 се споменува и како OCL 300 .
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 29 октомври 1831 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 110 е од видот IV1p.[1] NGC 110 има само една позната привидна димензија, која изнесува 19'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 27 м 25,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 71° 23' 26".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 110 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 15; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 4303. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1217.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Запис за NGC 110 на НАСА (англиски)
- ↑ Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за NGC {{{n}}}
Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)