IC 385
| IC 385 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Телескоп |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 19 ч 37 м 38,7 с |
| Деклинација | -52° 4' 31" |
| Положбен агол | 73° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | галаксија |
| Морфолошки вид | Im/P |
| Привиден сјај (видлив) |
13,8 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,4 |
| Површински сјај | 12,2 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,7' x 0,4' |
| Историја | |
| Откривач | Ројал Харвуд Фрост |
| Откриена | 31 август 1904 |
| Други ознаки | ESO 232-12 |
IC 385 — галаксија во соѕвездието Телескоп, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 385 се споменува и како ESO 232-12.
Откривање[уреди | уреди извор]
Објектот е откриен на 31 август 1904 година од страна на Ројал Харвуд Фрост.
Податоци[уреди | уреди извор]
Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]
Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 385 е од видот Im/P.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,8 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,4 mag, додека површинскиот сјај изнесува 12,2 m/лм2.[2] IC 385 има привидни димензии од 0,7' х 0,4'.[2]
Астрономски податоци[уреди | уреди извор]
Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 19 ч 37 м 38,7 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -52° 4' 31".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 73°.[2]
Други поделби[уреди | уреди извор]
Проучување на IC 385 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 63433.
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Запис за IC 385 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература[уреди | уреди извор]
- Dreyer, J.L.E., New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars (1888), Index Catalogue (1895), Second Index Catalogue (1908). London: Royal Astronomical Society, 1953. (28,2157)