Прејди на содржината

Црква „Св. Илија“ - Капуџилар

Координати: 40°36′4″N 22°59′22″E / 40.60111° СГШ; 22.98944° ИГД / 40.60111; 22.98944
Од Википедија — слободната енциклопедија
Свети Илија
Προφήτη Ηλία
Поглед на црквата
Карта
40°36′4″N 22°59′22″E / 40.60111° СГШ; 22.98944° ИГД / 40.60111; 22.98944
МестоКапуџилар, Солун
ЗемјаЕгејска Македонија, Грција
ВероисповедЦариградска патријаршија
Мреж. местоprofitisilias.com.gr
Архитектура
Културнонаследна категоријаспоменик на културата
Архит. типтрикорабна базилика
Завршена1854/1935
Управа
ЕпархијаСолунска

Свети Илија (грчки: Ιερός Ναός Αγίου Προφήτη Ηλία Πυλαίας Θεσσαλονίκης) — црква во солунското преградие Капуџилар, Егејска Македонија. Влегува во состав на Солунската епархија на Цариградската патријаршија.[1][2]

Храмот е сместен во центарот на Капуџилар. Во неговата парохија влегуваат и црквите „Св. Теодор Тирон и Теодор Стратилат“, „Рождество на пресв. Богородица“ и „Три Светители“.[1]

Првата црква на ова место е изградена на почетокот на XIX век. Поради брзиот развој на Капуџилар на почетокот од XX век, црквата е срушена и на нејзино место е подигнат анова. Изградбата започнала во 1926 година и на 28 ноември 1935 г. храмот е осветен од митрополитот Генадиј Солунски. Од старата црква останала единствено камбанаријата, изградена во 1854 г. и прогласена за заштитен споменик на културата.[1]

Страничен поглед

Денешниот храм е трикорабна базилика со површина од 600 м2 и голема женска црква. Корабите се поделени со два реда столбови. Во 1980-тите храмот е проширен со додавање на надворешна припрата со површина од 200 м2 во која има два параклиса — „Пресв. Богородица Скоропослушница“ со стара чудотворна икона и „Св. Пантелејмон“ со стара икона на светецот. Наосот е живописан во 1990-тите, а женската црква во 2007 г. Во 2006 г. е позлатен иконостасот. Во 2012 г. започнало отстранувањето на надворешниот малтер и откривање на убавата тулена ѕидарија на храмот.[1]

Од старата црква внатре се зачувани два мермерни капитела, владичкиот престол од 1837 г., голем проскинитар од 1902 г. и преку 100 икони со различни големини, автори и периоди, повеќето од ΧΙΧ век. Дел од иконите се сместени во парохискиот црковен музеј, а останатите се во припратата, на иконостасот, проскинитарите и параклисите на храмот.[1]

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Ιστορικό Ιερού Ναού Αγίου Προφήτη Ηλία Πυλαίας Θεσσαλονίκης“. Ιερός Ναός Αγίου Προφήτη Ηλία Πυλαίας Θεσσαλονίκης. Посетено на 21 август 2016.
  2. Τερμεντζόγλου, Γεώργιος Κ (2013). Εγκαίνια νεότερων ναών της Θεσσαλονίκης (1912-2011) (PDF). Θεσσαλονίκη: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεολογική Σχολή, Τμήμα Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας. стр. 53.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]