Црвеногушесто грмушарче
| Црвеногушесто грмушарче | |
|---|---|
| |
| Научна класификација | |
| Царство: | Животни |
| Колено: | Хордови |
| Класа: | Птици |
| Ред: | Врапчевидни |
| Семејство: | Грмушари |
| Род: | Sylvia |
| Вид: | Црвеногушесто грмушарче |
| Научен назив | |
| Sylvia cantillans (Pallas, 1764, Италија) | |
Црвеногушестото грмушарче (науч. Sylvia cantillans) е мала врапчевидна птица која се размножува претежно низ јужниот дел на Европа, од Пиринејскиот Полуостров, со исклучок на западниот и северниот брег, во јужниот дел на Франција, Италија, средоземните острови, јужниот дел од Балканскиот Полуостров, Бугарија, Македонија, Грција и во Мала Азија. Таа е птица преселница, која зимува на јужниот раб од Сахара.
Опис[уреди | уреди извор]
Црвеногушестото грмушарче е долго 12-13 см. Горниот дел од телото на мажјаците им е сивкав, а долниот посветол со цигла црвена нијанса. Има бели образи како мустаќи. Женките се одозгора кафеавкави со посива глава, а одоздола се со розовикава нијанса. Мажјаците имаат светлоцрвен прсен околу очите, а женките сивомаслинав. Младенчињата се одозгора кафеавомаслинави, а одоздола бели.
Поведение[уреди | уреди извор]
Живеалиштето на оваа птица се планините со дабови шуми, но најмногу сака грмушки од олендри во близина на реки. Ретко се среќава во градски средини. Се храни со инсекти преку лето, а со бобинки и семиња наесен. Пеењето е брзо и растреперено, слично на малото белогушесто грмушарче.
Размножување[уреди | уреди извор]
Сезоната на парење трае од средината на април до почетокот на јуни. Гнездото го сместуваат во ниска грмушка, не повисоко од 1 метар. Го градат со ситни гранчиња и тревки и го украсуваат со пајажина. Внатре го постилаат со меки тревки и животински влакна. Несат 3-4 зеленкави, испрскани јајца. Обата родитела, иако повеќе женката ги инкубираат јајцата што се излегнуваат по 11-13 дена. Двата родитела учествуваат во исхраната на пилињата што трае 11-12 дена, а ако женката има второ легло, мажјакот ги храни пилињата од првото.
Подвидови[уреди | уреди извор]
Се разликуваат 4 подвида, поделени во три групи, кои се блиску до статусот на алотропски форми:[2].
- S c. cantillans (Pallas, 1764) — номинираниот подвид, распространет во југозападна Европа до северна Италија;
- S c. inornata (Tschudi, 1906) - во северозападна Африка;
- S c. moltonii (Orlando, 1937) - на Балеарски Острови, Корзика и Сардинија;
- S c. albistriata (C. L. Brehm, 1855) - југоисточна Европа, вклучувајќи ја и Турција.
Освен S c. inornata, сите подвидови ги има во Средна Европа.[3]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ BirdLife International (2012). „Sylvia cantillans“. IUCN Red List. Version 2012.1. International Union for Conservation of Nature. Посетено на 16 July 2012.
- ↑ H. Shirihai, G. Gargallo, A. J. Helbig: Sylvia Warblers - Identification, taxonomy and phylogeny of genus Sylvia. C. Helm, London 2001.
- ↑ Brambilla, Mattia; Fabrizio Reginato; Franca Guidali (2007). „Brief report: Habitat use by Moltoni'sWarbler Sylvia cantillans moltonii in Italy“ (PDF). Ornis Fennica. 84: 91–96.[мртва врска]
Надворешни врски[уреди | уреди извор]
- Возраст и пол (PDF; 3.8 MB) by Javier Blasco-Zumeta & Gerd-Michael Heinze Архивирано на 26 декември 2011 г.
- Avibase[мртва врска]