Територијално проширување на Грција
Со независноста на Грција од Османлиското Царство грчките политичари и народ подеднакво се стремеа на „Мегали Идеја“ за обединување на колку што е можно повеќе грчки малцинства од Блискиот и Средниот Исток, Турција, Епир и Македонија. Со ова обединување Грците се стремеа да направат т.н. Голема Грција [1] во која главен град ќе биде Цариград, отколку Атина. Тие ја негуваа оваа нивна аспирација со цел да го зголемат малото кралство Грција во една голема империја смислена од националистичкиот премиер на Грција Елефтериос Венизелос [се бара извор].
Егејска Македонија[уреди | уреди извор]
Во нацртот на „Мегали“ идејата Грците ја ставаат цела територија на Егејска Македонија заедно со Преспа и македонските градови Битола и Прилеп како дел од нивниот иредентистички концепт.
По Балканските војни во 1913 година со Букурешки договор, 1913 етничка Македонија е поделена и Грција ја презема Егејска Македонија под своја власт заедно со 326.426 [2] Македонци (и 41.000 Македонци муслимани) во неа според пописот во 1912 кои претставувале мнозинство во овај регион [се бара извор]. Тие се мачени, убивани, асимилирани и непризнаени од Грците.