Сè што беше убаво

Од Википедија — слободната енциклопедија

„Сè што беше убаво“ (српски: Све што је било лепо) — југословенски филм од 1977 година, во режија на Слободан Шијан по сценариото на Гордан Михиќ. Директор на фотографијата е Феро Хуан Карлос, сценографијата е дело на Светислав Пешиќ, костимограф е Јелисавета Гобецки, монтажата е дело на Мира Митиќ, а автор на музиката е Зоран Симјановиќ. Главните улоги ги толкуваат: Драгомир Фелба, Томанија Ѓуричко, Адем Чејван, Стојан Аранѓеловиќ, Радмила Савиќевиќ, Стеван Шалајиќ, Михаило Викторовиќ, Мило Мирановиќ, Љубомир Ќипраниќ и Миодраг Андриќ.[1]

Синопсис[уреди | уреди извор]

Старецот Видоје ги минува пензионерските денови во салата за куглање, во лов и во прошетки, восејќи го со себе кучето Бумба. Меѓутоа, неговиот организам не може да ги издржи сите тие напири и нему често му се слошува. Синот и сопругата на Видоје постепено го одвраќаат од куглањето, а потоа и од ловот и од куќарката со градината. На крајот, тие му го одземаат и неразделниот другар, кучето Бумба...

Наводи[уреди | уреди извор]