Марко Мушич
Марко Маријан Мушич (роден на 30 јануари 1941 година) е словенечки архитект. Проектирал објекти во Загреб, Битола, Скопје и Љубљана. Од мај 2008 година е потпретседател на Словенечката академија на науките и уметностите (САЗУ)[1]. Тој е еден од најистакнатите словенечки творци, потекнува од семејството Мушич, кое е семејство на многу архитекти ( Марјан Мушич, Миклавж Мушич, Владимир Мушич, Владимир Брацо Мушич). Со своите авторски дела се етаблира во Словенија и во цела поранешна Југославија.
Награди и признанија[уреди | уреди извор]
„Златна птица“, Федерална Југословенска награда 4 јули, Награда на Фонд Прешерен, Награда за архитектура Борба за, Награда на Плечник, Награда Валвасор, Награда „Платински молив“ на Комората за архитектура и простор на Словенија, Награда Прешерен 2021 година.
Редовен член на Словенечката академија на науките и уметностите (САЗУ) и Европската академија на науките и уметностите (ЕАСА) и дописен член на Академијата на науките и уметностите на Република Србија (Академија наука и умјетности Републике Српске, АHYРС), Црногорската академија на науките и уметностите (Црногорската академија на науките и уметностите, CANU), Хрватската академија на науките и уметностите (Хрватската академија на науките и уметностите, HAZU) и Академијата на науките и уметностите на Босна и Херцеговина (Академија на науките и Уметност на Босна и Херцеговина, АНУБиХ)[2]..
Творештво[уреди | уреди извор]
- Сала на седумте секретари на комунистичката младина на Југославија (СКОЈ), Загреб (1966)
- Универзитетски центар, Скопје (1975–1978)
- Спомен сала, Босански Шамац (1975–1978)
- Железничка станица Љубљана (1980)
- Црквата инкарнација, Дравље, Љубљана (1980–1985)
- Нови гробишта Жале (1982–1988)
- Црквата Свети Фрањо, Котор Варош (1986–1991)
- Домус Словенија, Виена (1987–1988)
- Автобуска станица Ново Место (1989)
- Нова Национална и универзитетска библиотека на Словенија (НУК II) (1989)
- Фонтана Херакле, Стариот плоштад, Љубљана (1991)
- Спомен парк Техарје (1993)
- Апостолска нунцитура во Словенија проект (1998)
Меморијални и културни центри[уреди | уреди извор]
- Младински културен центар, Загреб, Хрватска (проект);
- Меморијален и културен центар, Колашин, Црна Гора;
- Меморијален и културен центар, Босански Шамац, Босна и Херцеговина;
- Меморијален и културен центар, Никшић, Црна Гора;
- Културен центар, Добој, Босна и Херцеговина (проект);
- Културен центар, Ново Место, Словенија (проект);
- Културен центар, Рибница, Словения (проект);
- Културен центар Шентјур, Словенија (проект).
Објекти на културата[уреди | уреди извор]
- Театар и културен центар, Битола, Република Македонија;
- Театар и културен центар, Шенџур, Словенија (проект);
- Музеј на босанска Краина, Бања Лука, Босна и Херцеговина (проект).
Библиотеки[уреди | уреди извор]
- Библиотека на Миран Јарац, Ново Место, Словенија;
- Централна техничка библиотека, ЦТК, Љубљана, Словенија;
- Национална и универзитетска библиотека, НУК II, Љубљана, Словенија (проект);
- Библиотека на Иван Тавчар, Шкофја Лока, Словенија (проект);
- Библиотека, Шентјурур, Словенија (проект).
Деловни и сообраќајни објекти и архитектонско уредување[уреди | уреди извор]
- Централна станица, Љубљана, Словенија (проект);
- Автобуска станица, Ново Место, Словенија;
- Сообраќаен план и покриени паркинзи, Згорњи трг, Шентјурур, Словенија;
- Ресторан Ловќен, Црна Гора;
- Канцеларии и хотел на улица Тржашка, Љубљана, Словенија (проект);
- Хотел Млино, Блед, Словенија (проект);
- Туристички села и апартмани со рекреативна оаза, Ладин гај, Хрватска (проект).
Меморијални паркови и гробишта[уреди | уреди извор]
- Меморијален парк Техарје, Словенија; Меморијален парк Јајинци, Белград, Србија (проект);
- Централни гробишта Жале, Љубљана, Словенија;
- Зграда на последниот поздрав и гробишта Шентјур, Словенија (проект);
- Зграда на последниот поздрав и гробиштата Мароф, Ново Место, Словенија (проект).
Пазари[уреди | уреди извор]
- Трг Светог Рока, Дравље, Љубљана, Словенија;
- Плоштад Свети Ѓорѓи, Шентјур, Словенија;
- Сломшков Трг, Пониква, Словенија (проект);
- Плоштад Свети Јован Крстител, Подмилачје, Босна и Херцеговина (проект).
Споменици[уреди | уреди извор]
- Кенотаф на жртвите од војната за Словенија 1991 година, Љубљана, Словенија;
- Централен споменик со крипта и презвитерија, Техарје, Словенија;
- Споменик на Јулиус Бетет, Словенија;
- Фонтана Херакле, Љубљана, Словенија;
- Фонтана Свети Ѓорѓи;
- Шентјур, Словенија (проект).
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Marko Mušič
- ↑ „Marko Mušič“. Архивирано од изворникот на 2022-02-26. Посетено на 2022-09-11.