Прејди на содржината

Марко Мушич

Од Википедија — слободната енциклопедија

Марко Маријан Мушич (роден на 30 јануари 1941 година) е словенечки архитект. Проектирал објекти во Загреб, Битола, Скопје и Љубљана. Од мај 2008 година е потпретседател на Словенечката академија на науките и уметностите (САЗУ)[1]. Тој е еден од најистакнатите словенечки творци, потекнува од семејството Мушич, кое е семејство на многу архитекти ( Марјан Мушич, Миклавж Мушич, Владимир Мушич, Владимир Брацо Мушич). Со своите авторски дела се етаблира во Словенија и во цела поранешна Југославија.

Награди и признанија

[уреди | уреди извор]

„Златна птица“, Федерална Југословенска награда 4 јули, Награда на Фонд Прешерен, Награда за архитектура Борба за, Награда на Плечник, Награда Валвасор, Награда „Платински молив“ на Комората за архитектура и простор на Словенија, Награда Прешерен 2021 година.

Редовен член на Словенечката академија на науките и уметностите (САЗУ) и Европската академија на науките и уметностите (ЕАСА) и дописен член на Академијата на науките и уметностите на Република Србија (Академија наука и умјетности Републике Српске, АHYРС), Црногорската академија на науките и уметностите (Црногорската академија на науките и уметностите, CANU), Хрватската академија на науките и уметностите (Хрватската академија на науките и уметностите, HAZU) и Академијата на науките и уметностите на Босна и Херцеговина (Академија на науките и Уметност на Босна и Херцеговина, АНУБиХ)[2]..

Творештво

[уреди | уреди извор]

Меморијални и културни центри

[уреди | уреди извор]

Објекти на културата

[уреди | уреди извор]

Библиотеки

[уреди | уреди извор]
  • Библиотека на Миран Јарац, Ново Место, Словенија;
  • Централна техничка библиотека, ЦТК, Љубљана, Словенија;
  • Национална и универзитетска библиотека, НУК II, Љубљана, Словенија (проект);
  • Библиотека на Иван Тавчар, Шкофја Лока, Словенија (проект);
  • Библиотека, Шентјурур, Словенија (проект).

Деловни и сообраќајни објекти и архитектонско уредување

[уреди | уреди извор]
  • Централна станица, Љубљана, Словенија (проект);
  • Автобуска станица, Ново Место, Словенија;
  • Сообраќаен план и покриени паркинзи, Згорњи трг, Шентјурур, Словенија;
  • Ресторан Ловќен, Црна Гора;
  • Канцеларии и хотел на улица Тржашка, Љубљана, Словенија (проект);
  • Хотел Млино, Блед, Словенија (проект);
  • Туристички села и апартмани со рекреативна оаза, Ладин гај, Хрватска (проект).

Меморијални паркови и гробишта

[уреди | уреди извор]
  • Меморијален парк Техарје, Словенија; Меморијален парк Јајинци, Белград, Србија (проект);
  • Централни гробишта Жале, Љубљана, Словенија;
  • Зграда на последниот поздрав и гробишта Шентјур, Словенија (проект);
  • Зграда на последниот поздрав и гробиштата Мароф, Ново Место, Словенија (проект).
  • Трг Светог Рока, Дравље, Љубљана, Словенија;
  • Плоштад Свети Ѓорѓи, Шентјур, Словенија;
  • Сломшков Трг, Пониква, Словенија (проект);
  • Плоштад Свети Јован Крстител, Подмилачје, Босна и Херцеговина (проект).

Споменици

[уреди | уреди извор]
  • Кенотаф на жртвите од војната за Словенија 1991 година, Љубљана, Словенија;
  • Централен споменик со крипта и презвитерија, Техарје, Словенија;
  • Споменик на Јулиус Бетет, Словенија;
  • Фонтана Херакле, Љубљана, Словенија;
  • Фонтана Свети Ѓорѓи;
  • Шентјур, Словенија (проект).
  1. Marko Mušič
  2. „Marko Mušič“. Архивирано од изворникот на 2022-02-26. Посетено на 2022-09-11.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]