Лица на слобода

Од Википедија — слободната енциклопедија

Изложбата на фотографии „Лица на слободата“ е збирка на фотографии заробени од фото-новинарот, режисер на филмови и наставник за човекови права У. Роберто (Робин) Романо, за време на неговите патувања во Индија, Непал и Пакистан. Романо ја истражувал детската експлоатација, во координација со повеќе меѓународни организации, како што се Светска банка, УНИЦЕФ, Меѓународна организација на трудот и други за да се намали бројот на детски работници во таа индустрија. Изложбата била прикажана во многу градови на Соединетите држави од нејзината прва изложба во 2009 година. Лицата на слободата се вклучени во Проектите за модерно ропство на CNN.

Детски труд[уреди | уреди извор]

За борба против експлоатацијата на детски труд, Светска банка со УНИЦЕФ, Меѓународна организација на трудот (МОТ) и Разбирање на иницијативата за работа на децата да се запознае со обемот на проблемот. Светска банка проценува дека има 218 милиони деца кои се жртви на нефер практики на детски труд. Возраста на децата се движи од пет до седумнаесет години. Индустријата за рачно изработени килими е една од индустриите вклучени во експлоатација на детски труд. Светска банка работи со земја и невладини организации (НВО) во обид да се „бори против детскиот труд“.

Обединетите нации и Меѓународната организација на трудот сметаат дека детскиот труд е експлоатативен,[1][2] со тоа што ОН пропишува во членот 32 од Конвенцијата за правата на детето дека:

Според пописот во 1990 година, скоро 18% од сите деца во Америка работат во различни организации. Врховниот суд забрани детски труд во 1916 година, но законот стана видлив во 1941 година. Одделот за труд исто така не обрнува внимание на детскиот труд во САД, затоа децата сè уште се вработени во организациите. Возраста на децата кои се вработени е од 15 години до 17 години. Станува збор за скоро 3,7 милиони мали деца кои работат во разлицни фабрики. Постои интересен факт дека повеќе од 600 деца починале во несреќи поврзани со работа.[3]

Изложба[уреди | уреди извор]

Роберто Романо, фотограф, режисер и активист за човекови права, отпатува во Индија, Непал и Пакистан за да ги сними состојбите на детските работници во индустријата за рачно изработени килими. Тој исто така собра фотографии и приказни за деца кои биле спасени од организацијата GoodWeave, претходно позната како Ругмарк.[4][5]

Изложбата „Лицата на слободата“ е збирка на фотографии од У. Роберто Романо, која дава увид во животот, лошите услови за живот и лицата на ткајачи на деца од Јужна Азија. Пораките за надеж се прикажани на фотографиите и приказните за деца на кои им помагаше програмата GoodWeave за да се стекнат со училишно образование. Изложен е и избор на рачно изработени килими направени без детски труд.[6][7]

По првичните прикажувања во Сан Франциско, Њујорк и Вашингтон, збирката била изложена во поголемите градови низ Соединетите држави од 2009 година.[8][9]

Вести медиуми[уреди | уреди извор]

Кон крајот на 2010 година, на изложбата „Лица на слободата“ беше прикажана емисијата на телевизиската мрежа АБЦ „Good Morning America“. На 18 април 2011 година, Лицата на слободата беа опфатени во Проектот за слобода на Си-Ен-Ен за современо ропство. Парчето се појавува на веб Архивирано на 8 јуни 2016 г. - страницата Архивирано на 8 јуни 2016 г. на CNN - Архивирано на 8 јуни 2016 г. Ен - Архивирано на 8 јуни 2016 г. CNN со слајдшоу со слики од изложбата на фотографии на „GoodWeave’s Faces of Freedom“.

Поврзани проекти[уреди | уреди извор]

Роберто (Робин) Романо е истражувачки филмски работник, каде што тој бил режисер, директор на фотографија, сепак фотограф и/или продуцент во следниве трудови:[7]

Жетвата

Жетвата (документарен филм) е долгометражен документарен филм за животот на децата мигранти и нивните семејства во Америка. Повторно се прегледува Harетвата на срамот на Едвард Р. Мароу, снимена пред 40 години, и открива дека малку се сменило во текот на изминатите 4 децении во животот на мигрантите работници на фарми во Америка. Harетвата, сепак, се раскажува од гледна точка на детето, бидејќи среќаваме 4 од над 400.000 деца на возраст меѓу 5 и 16 години, кои работат во полиња и фабрики за да нè прехранат, немајќи ги заштитите што ги нуди законот за фер стандарди за труд дека сите другите американски деца уживаат.[10] Во 2009 година, Ева Лонгорија се потпиша како извршен продуцент на проектот.[11] Harетвата беше премиерно прикажана на фестивалот ИДФА во Амстердам во ноември 2010 година[12] и премиерно ќе се прикаже во САД на почетокот на 2011 година.

Темна страна на чоколадото

Игран документарен филм „Темната страна на чоколадото“ ги истражува западноафриканските деца во производството на какао . Документарниот филм „Темната страна на чоколадото “ од 2010 година тврдеше дека Нестле купил зрна какао од плантажите на Брегот на Слоновата Коска кои користат труд од деца. Децата се обично од 12 до 15 години, а некои се тргувани од блиските земји.[13] Во септември 2001 година, Бредли Алфорд, претседател и извршен директор на Нестле САД го потпиша протоколот Харкин-Енгел (почесто наречен протокол за какао), меѓународен договор со цел да се стави крај на детскиот труд во производството на какао.[14] Заедничката полициска акција во 2009 година спроведена од полициски службеници за спроведување на законот Интерпол и Брегот на Слоновата Коска резултираше во спасување на 54 деца и апсење на осум лица вклучени во нелегалното регрутирање деца.[15]

Полиња на опасност

Полињата на опасноста е извештај на Човековите Права, на 99 страници, за детскиот труд во САД, најмалку заштитени се децата кои работат во земјоделство. Законите за работни односи за земјоделската индустрија, како што се минималната возраст, должината на работниот ден и управувањето со опасни услови, се поблаги од оние за која било друга индустрија.[16][17]

Деца на полињата

Деца на полињата во образовен документарец создаден во 2008 година од страна на Здружението на програми за можности на земјоделци за деца мигранти кои работат на полиња во САД. Преку деца, нивните родители и експерти, краткиот документарец истражува некои од причините за искористување на детскиот труд во земјоделството во САД и начините за борба против проблемот. Снимен е во Минесота, Северна Дакота и Тексас.[18]

Украдено детство

Игран документарен филм за глобална експлоатација на детски труд што влијае на скоро 250 милиони деца. Филмот, раскажан од глумицата Мерил Стрип, опфаќа фактори кои влијаат на децата: работни услови, ропство и врзана работа. Детски приказни од осум земји, вклучително и САД, раскажуваат за деца изложени на пестициди, оковани во нивните работни области, па дури и киднапирани и принудени на ропство или проституција. Покрај тоа што обезбедува позадина за тоа зошто се јавува ова и импликациите врз глобалната заедница, таа нуди и надеж преку заштедени приказни за животот на децата и какви активности може да се преземат за борба против детскиот труд.[19]

Наоди[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Worst Forms of Child Labor Recommendation, 1999“. International Labour Organization. Посетено на 4 февруари 2021.
  2. ↑ „Convention on the Rights of the Child“. United Nations. Архивирано од изворникот на 3 октомври 2006. Посетено на 4 февруари 2021.
  3. ↑ „Child Labor in USA“. What is USA News. 15 April 2013. Посетено на 4 февруари 2021.
  4. ↑ „Rugmark“. Media Voices for Children. March 3, 2009. Посетено на 4 февруари 2021.
  5. ↑ „Faces of Freedom“. Media Voices for Children. 2011. Посетено на 4 февруари 2021.
  6. ↑ „Faces of Freedom - Visions of Hope for Child Laborers“. Topics, Children and Youth. The World Bank. 2009-12-16. Посетено на 4 февруари 2021.[мртва врска]"Faces of Freedom - Visions of Hope for Child Laborers"[мртва врска]. Topics, Children and Youth. The World Bank. 2009-12-16. Retrieved 2011-05-27.[мртва врска] [permanent dead link]
  7. ↑ 7,0 7,1 „Photographic Documentaries, U. Roberto (Robin) Romano“. Center of Excellence for Health Professions Development. South Texas College. Архивирано од изворникот на 21 јули 2011. Посетено на 4 февруари 2021.
  8. ↑ Kate Weber, UNICEF (2011). „Faces of Freedom photo exhibit“. Field Notes. United States Fund for UNICEF. Посетено на 4 февруари 2021.
  9. ↑ „Past Events“. Faces of Freedom. GoodWeave. Архивирано од изворникот на 2011-05-11. Посетено на 4 февруари 2021.
  10. ↑ „The Harvest/La Cosecha, The Story of the Children Who Feed America“. Shine Global. 2010. Архивирано од изворникот на 28 декември 2012. Посетено на 4 февруари 2021.
  11. ↑ Tanklefsky, D (Mar 13, 2009). „Eva Longoria Parker to Executive Produce Child Farm Worker Documentary“. Bay Media, LLC. Посетено на 4 февруари 2021.
  12. ↑ „The Harvest“. IDFA 2010. IDFA. Архивирано од изворникот на 26 ноември 2010. Посетено на 4 февруари 2021.
  13. ↑ The Dark Side of Chocolate. 16 March 2010. https://www.imdb.com/title/tt1773722. 
  14. ↑ „Protocol for the growing and processing of cocoa beans and their derivative products in a manner that complies with ILO Convention 182 concerning the prohibition and immediate action for the elimination of the worst forms of child labor“ (PDF). International Cocoa Initiative. 2001. Архивирано од изворникот (PDF) на 24 јули 2008. Посетено на 4 февруари 2021.
  15. ↑ „Scores of children rescued from organized slave labour in INTERPOL-led operation conducted by Côte d'Ivoire police“. INTERPOL. 3 Aug 2009. Архивирано од изворникот на 9 август 2009. Посетено на 4 февруари 2021.
  16. ↑ „Fields of Peril“. Publications. Human Rights Watch. 2010. Архивирано од изворникот на 2020-07-11. Посетено на 4 февруари 2021.
  17. ↑ Romano, U. R. (2010). „Fingers to the Bone: Child Farmworkers in the US, May 3, 2010“. Multimedia. Human Rights Watch. Посетено на 4 февруари 2021.
  18. ↑ „Children in the Fields“. media voices for children. 2011. Посетено на 4 февруари 2021.
  19. ↑ Chris Mara (3 мај 2005). „Stolen Childhoods“. Full Synopsis. Stolen Childhoods. Архивирано од изворникот на 2012-03-09. Посетено на 4 февруари 2021.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]

Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Лица_на_слобода&oldid=4976220“