В’лчи Дол
| В’лчи Дол Вълчи дол | |
|---|---|
| град | |
 Црквата во В’лчи Дол | |
  В’лчи Дол | |
| Координати: 43°24′0″N 27°33′0″E / 43.40000° СГШ; 27.55000° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Варна |
| Општина | В’лчи Дол |
| Управа | |
| • Градоначалник | Пепа Пенчева (ГЕРБ) |
| Површина | |
| • Вкупна | 18,695 км2 (7,218 ми2) |
| Надм. вис. | 270 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 3.060 |
| • Густина | 160/км2 (420/ми2) |
| Часовен појас | EET (UTC+2) |
| • Лете (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| поштенски код | 9280 |
| Повик. бр. | +359 05131 |
| Мреж. место | valchidol.bg |
В’лчи Дол (бугарски: Вълчи дол) — град во Северна Бугарија, административен центар на општината В’лчи Дол во Варненската Област. Има население од околу 3.060 жители (2022).[1]
Географија и местоположба[уреди | уреди извор]
Градот се наоѓа на сливот на Добруџанската, Варненската и Шуменската висорамнина на 50 километри западно од регионалниот центар Варна и на 39 километри од Добрич.
Историја[уреди | уреди извор]
В’лчи Дол настанал како населба по завршувањето на Кримската војна (1853-1856) година, кога османлиската власт населила овде Черкези. Населбата носила називот Курт Дере, а првите му жители били познати со своите кражби и жителите на околните села крикнале од нив. Во 1877 година, кога руските трупи се приближувале до Добрич, Черкезите го напуштиле селото. Новите доселеници во Курт Дере биле Бугари, главно бегалци од Тракија и други делови на земјата.
Во 1909 година низ селото била прокарана железничката пруга од Девња за Добрич што придонесло за брзиот развој на трговијата и занаетчиството, бил воспоставен почетокот на една од најголемите житни бази во земјата. Се појавиле првите индустриски претпријатија и работилници. Во 1934 година селото било именувано на В’лчи Дол, а во 1974 година било прогласено за град.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.