Андерс Фог Расмусен
| Андерс Фог Расмусен | |
|---|---|
| |
| 12-ти Генерален секретар на НАТО | |
| На должноста 1 август 2009 – 1 октомври 2014 | |
| Претходник | Јап де Хоп Шефер |
| Наследник | Јенс Столтенберг |
| 24-ти Премиер на Данска | |
| На должноста 27 ноември 2001 – 5 априлl 2009 | |
| На должноста 18 март 1998 – 17 мај 2009 | |
| Министер за економија на Данска | |
| На должноста 18 декември 1990 – 19 ноември 1992 | |
| Министер за даноци на Данска | |
| На должноста 10 септември 1987 – 19 ноември 1992 | |
| На должноста 1 јули 1978 – 20 април 2009 | |
| Лични податоци | |
| Роден(а) | Андерс Фог Расмусен 26 јануари 1953 Гинеруп, Данска |
| Националност | Данец |
| Партија | Венстре |
| Деца | 3 |
| Родители | Кнуд Расмусен Марта Расмусен |
| Установа | Универзитет Архус |
Андерс Фог Расмусен (дански изг.: [ɑnɐs ˈfɔwˀ ˈʁɑsmusn̩] (
слушнете); роден на 26 јануари 1953) — дански политичар кој бил 39-от премиер на Данска од ноември 2001 до април 2009 година и 12-от Генерален секретар на НАТО , од август 2009 до октомври 2014 година.[1] Тој е сега извршен директор на политичките консултации Расмусен Глобал[2] и Виш советник на Бостонската Консалтинг Група на Копенхагенската канцеларија.[3]
Расмусен бил најпрво избран во Фолкетинг во 1978 година и служел во разни министрерски позиции, вклучувајќи ги министер за данок (1987-1992) и министер за економски работи (1990-1992). Во својата рана кариера, Расмусен бил строг критичар на социјалната состојба,[4] ја напишал класичната либерална книга Од социјално општество до минимално општество во 1993 година. Сепак, во текот на 1990-тите години, неговите ставови се промениле кон политичкиот центар.[5] Тој бил избран за водач на конзервативно-либералната партија Венстре во 1998 година, а на чело на централно-десната коалиција со Конзервативна народна партија која била сместена во канцеларијата во ноември 2001 година и ги добила вториот и третиот термин во февруари 2005 година и во ноември 2007 година. Владата на Расмусен се потпирала на данската народна партија за поддршка, во согласност со данската традиција на малцинска влада.
Неговата влада го воведе построги ограничувања на анти-ЕЕА имиграција и замрзнување на даночните стапки (skattestoppet на дански). Одредени даноци биле намалени, но неговите коалициски партнери во Конзервативната народна Партија постојано се залагаше за повеќе даночни намалувања и рамна даночна стапка не повисока од 50%. Владата на Расмусен спроведе административна реформа, намалување на бројот на општините и замена на тринаесет области со пет региони, која тој ја нарекува "најголемата реформа во триесет години". Тој е автор на неколку книги за оданочување и владината структура. Тој се откажал од позицијата премиер во април 2009 година за да стане Генерален секретар на НАТО. Неговиот мандат како Генерален Секретар заврши во летото 2014 година. Меѓутоа, на 11 декември 2013 на Северно-Атлантскиот Совет го продолжи својот мандат до 30 септември 2014 година, со цел да се обезбеди организацијата во 2014 година на самитот на НАТО во Њупорт, Велика Британија.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Anders Fogh Rasmussen“.
- ↑ https://rasmussenglobal.com/the-firm
- ↑ „архивски примерок“. Архивирано од изворникот на 2019-12-21. Посетено на 2018-04-17.
- ↑ East, Roger; Thomas, Richard (2003). Profiles of People in Power: The World's Government Leaders. London: Routledge. стр. 139. ISBN 978-1-85743-126-1.
- ↑ Thompson, Wayne C. (2008). Nordic, Central, and Southeastern Europe. Harpers Ferry: Stryker-Post Publications. стр. 72. ISBN 978-1-887985-95-6.