Алонзо Черч

Од Википедија — слободната енциклопедија
Алонзо Черч
Податотека:Alonzo Church.jpg
Алонзо Черч (1903–1995)
Роден(а)јуни 14, 1903(1903-06-14)
Вашингтон, САД
Починал(а)август 11, 1995(1995-08-11) (возр. 92)
Хадсон, Охајо, САД
ЖивеалиштеСоединети Американски држави
ДржавјанствоСоединети Американски држави
Полињаматематика, логика
УстановиУниверитет Принстон (1929–67)
UCLA (1967–95)
ОбразованиеУниверитет Принстон
Теза(1927)

Алонзо Черч (Вашингтон,роден е на 14 јуни 1903година, умрел во Хадсон (Охајо), на 11 август 1995) година, бил државјанин на Америка. Тој бил математичар и логичар кој бил заслужен за некои од основата на теоријата компјутерски техники. Роден е во Вашингтону, добил бачелор диплома на Универзитетот Принстон во 1924 година, каде што исто така докторирал во 1927 година, под менторство на Освалд Веблен. После постдокторскиот стаж во Георг Август Универзитет во Гетинген, предавал во Принстон од 1929 до 1967 година, а на Универзитетот во Калифорнија (Лос Ангелес) од 1967 до 1990 година.

Математички дела[уреди | уреди извор]

Черч е најпознатиот по следните достигнувања:

Ламбда калкулус се појавил во неговата позната работа од 1936 година кој покажал постоење на „пробле на неодлучивост“. Овај резултат претходел на Алан Тјуринг познатата работа за проблему на застанување кој исто така демонстрирал постоење проблем кој не може да се реши со механички средства. Черч и Тјуринг тогаш покажале дека ламбда калкулус и Тјуринговата машина се користени кај Тјуринговиот проблем за застанување на еквивалентното за да стане можност, а потоа прикажале разни алтернативни „механички процеси за пресметување“. Од ова следи Черч-Тјурингова теза.

Ламбда-калкулусот влијаеше на дизајнот на програмскиот јазик Lisp и функционално програмирање воопшто. Черче кодирање бил именуван во чест на Черч.

Смрт[уреди | уреди извор]

Черч умрел 1995 година и закопан е на гробиштата во Принстон.[1]

Книги[уреди | уреди извор]

Поврзано[уреди | уреди извор]

Извори[уреди | уреди извор]

  1. „Alonzo Church, 92, Theorist Of the Limits of Mathematics“. New York Times. Њујорк. 5 септември 1995. Посетено на 27 јануари 2021.