Панонската Низина во Србија
Панонската Низина е многу важна област на модерна Србија. Таа ја зазема Војводина, северен рамничарски, дел од Србија и тесен појас јужно од реката Дунав и Сава. Најголем дел од Панонската низина, лежи под 200 надморска висина, а „рамничарската идила" ја попречуваат островските планини, алувијалната рамнина, лесна зарамнина и песочишта.
Островски планини[уреди | уреди извор]
Островски планини претставуваат остатоци од долниот дел стара маса, односно внатрешноста на Динаридите. Се протега од запад кон исток. Тие се изградени од камен од различни возрасти: палеозојски шкрилци, мезозојски варовник итн.. Падините на Фрушка Гора и Вршачки планини изградени се од органски неогени седименти и плеистоцени наслаги на шумата. Островски планини на Панонскиот Басен во Србија се : Фрушка Гора, Вршачки планини, Цер, Авала, Космај, Букуља, Венчац, Рудник, Гледички планини, Јухор.
Алувијални рамнини[уреди | уреди извор]
Алувијалните рамнини на Дунав, Tиса, Морава и Сава се карактеристични за Панонскио басен. Тоа се најниските и најмладите облици на оваа област на Србија. Се состои од речни наноси: глина, песок и дрвја. Преклопени се со ридски шуми и трски. Поради честите поплави во алувијалните рамнини се спроведуваат процесите на мелиорација.
Лесни зарамнини[уреди | уреди извор]
Лесните зарамнини се еолски елементи и релјефот на дното на Панонскиот басен. Настанале за време на плеистоценот, преносната сила на ветрот. Во басенот, Србија се појавува повеќе зарамнини. Тоа се:
- Сремска лесна зарамнина- од Земун до Вуковар, ги опфаќа јужните падини на Фрушка Гора;
- Бачка лесна зарамнина - јужно од Бачкото Песочиште, помеѓу Дунав, Тиса и Бачки канали;
- Тителска лесна зарамнина - на југоистокот од Бачка, северно од Тиса во Дунав;
- Банатска лесна зарамнина - од сите страни е опколена од Банатските песоци.