Монолаурин

Монолаурин
	Назив според МСЧПХ 2,3-Dihydroxypropyl dodecanoate
	Други називи Glyceryl laurate; Monolauroylglycerin; Glycerol monolaurate
Назнаки
CAS-бр.	27215-38-9
ChEMBL	ChEMBL510533
ChemSpider	14181
	МХН InChI=1S/C15H30O4/c1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-15(18)19-13-14(17)12-16/h14,16-17H,2-13H2,1H3 ; Key: ARIWANIATODDMH-UHFFFAOYSA-N ; InChI=1/C15H30O4/c1-2-3-4-5-6-7-8-9-10-11-15(18)19-13-14(17)12-16/h14,16-17H,2-13H2,1H3; Key: ARIWANIATODDMH-UHFFFAOYAD ;
3Д-модел (Jmol)	Слика
PubChem	14871
	SMILES O=C(OCC(O)CO)CCCCCCCCCCC ;
UNII	Y98611C087
Својства
Хемиска формула
Моларна маса	0 g mol−1
Точка на топење
Точка на вриење
Дополнителни податоци
	(што е ова?) (провери); Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
	Наводи

Монолаурин, исто така познат како глицерол монолаурат (GML), глицерил лаурат или 1-лауроил-глицерол, е моноглицерид. Тој е моно-естер на глицеролот и лауринската киселина. Неговата хемиска формула е C₁₅H₃₀O₄.

Фармакологија[уреди | уреди извор]

Монолауринот има антибактериско и антивирусно дејство во ин витро услови,^[1]^[2]^[3]^[4]^[5]^[6] меѓутоа неговото клинично значење не е утврдено.

Наводи[уреди | уреди извор]

↑ Li, Q; Estes, J. D.; Schlievert, P. M.; Duan, L; Brosnahan, A. J.; Southern, P. J.; Reilly, C. S.; Peterson, M. L.; Schultz-Darken, N; Brunner, K. G.; Nephew, K. R.; Pambuccian, S; Lifson, J. D.; Carlis, J. V.; Haase, A. T. (2009). „Glycerol monolaurate prevents mucosal SIV transmission“. Nature. 458 (7241): 1034–8. doi:10.1038/nature07831. PMC 2785041. PMID 19262509.
↑ Preuss, H. G.; Echard, B.; Enig, M.; Brook, I.; Elliott, T. B. (2005). „Minimum inhibitory concentrations of herbal essential oils and monolaurin for gram-positive and gram-negative bacteria“. Molecular and Cellular Biochemistry. 272 (1–2): 29–34. doi:10.1007/s11010-005-6604-1. PMID 16010969.
↑ Carpo, B. G.; Verallo-Rowell, V. M.; Kabara, J. (2007). „Novel antibacterial activity of monolaurin compared with conventional antibiotics against organisms from skin infections: an in vitro study“. Journal of Drugs in Dermatology. 6 (10): 991–998. PMID 17966176.
↑ Isaacs, C. E. (2001). „The antimicrobial function of milk lipids“. Advances in Nutritional Research. 10: 271–285. PMID 11795045.
↑ Lieberman, Shari; Enig, Mary G.; Preuss, Harry G. (2006). „A Review of Monolaurin and Lauric Acid:Natural Virucidal and Bactericidal Agents“. Alternative and Complementary Therapies. 12 (6): 310–314. doi:10.1089/act.2006.12.310.
↑ Projan, S. J.; Brown-Skrobot, S.; Schlievert, P. M.; Vandenesch, F.; Novick, R. P. (1994). „Glycerol monolaurate inhibits the production of beta-lactamase, toxic shock toxin-1, and other staphylococcal exoproteins by interfering with signal transduction“. Journal of Bacteriology. 176 (14): 4204–4209. PMC 205630. PMID 8021206.

[1] Li, Q; Estes, J. D.; Schlievert, P. M.; Duan, L; Brosnahan, A. J.; Southern, P. J.; Reilly, C. S.; Peterson, M. L.; Schultz-Darken, N; Brunner, K. G.; Nephew, K. R.; Pambuccian, S; Lifson, J. D.; Carlis, J. V.; Haase, A. T. (2009). „Glycerol monolaurate prevents mucosal SIV transmission“. Nature. 458 (7241): 1034–8. doi:10.1038/nature07831. PMC 2785041. PMID 19262509.

[2] Preuss, H. G.; Echard, B.; Enig, M.; Brook, I.; Elliott, T. B. (2005). „Minimum inhibitory concentrations of herbal essential oils and monolaurin for gram-positive and gram-negative bacteria“. Molecular and Cellular Biochemistry. 272 (1–2): 29–34. doi:10.1007/s11010-005-6604-1. PMID 16010969.

[3] Carpo, B. G.; Verallo-Rowell, V. M.; Kabara, J. (2007). „Novel antibacterial activity of monolaurin compared with conventional antibiotics against organisms from skin infections: an in vitro study“. Journal of Drugs in Dermatology. 6 (10): 991–998. PMID 17966176.

[4] Isaacs, C. E. (2001). „The antimicrobial function of milk lipids“. Advances in Nutritional Research. 10: 271–285. PMID 11795045.

[5] Lieberman, Shari; Enig, Mary G.; Preuss, Harry G. (2006). „A Review of Monolaurin and Lauric Acid:Natural Virucidal and Bactericidal Agents“. Alternative and Complementary Therapies. 12 (6): 310–314. doi:10.1089/act.2006.12.310.

[6] Projan, S. J.; Brown-Skrobot, S.; Schlievert, P. M.; Vandenesch, F.; Novick, R. P. (1994). „Glycerol monolaurate inhibits the production of beta-lactamase, toxic shock toxin-1, and other staphylococcal exoproteins by interfering with signal transduction“. Journal of Bacteriology. 176 (14): 4204–4209. PMC 205630. PMID 8021206.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]