Trifolium buckwestiorum
| Trifolium buckwestiorum | |
|---|---|
| Научна класификација [ у ] | |
| Царство: | Растенија |
| клад: | Скриеносеменици |
| клад: | Евдикоти |
| клад: | Розиди |
| Ред: | Бобовидни |
| Семејство: | Бобови |
| Род: | Детелина |
| Вид: | Trifolium buckwestiorum |
| Научен назив | |
| Trifolium buckwestiorum Isely | |
| Trifolium buckwestiorum | |
|---|---|
Научна класификација 
| |
| Царство: | Plantae |
| Класа: | Tracheophytes |
| Класа: | Angiosperms |
| Класа: | Eudicots |
| Класа: | Rosids |
| Ред: | Fabales |
| Фамилија: | Fabaceae |
| Подфамилија: | Faboideae |
| Род: | Trifolium |
| Вид | T. buckwestiorum
|
| Биномен назив | |
| Trifolium buckwestiorum Isely
| |
Trifolium buckwestiorum е редок вид на детелина позната по народното име детелината Санта Круз.[1]
Распространетост[уреди | уреди извор]
Растението се смета како ендемичен вид во Калифорнија. Знаеме за него од девет или десет мали појави, во окрузите Монтереј, Санта Круз и Сонома.[2] Може да се појави и во окрузите Сан Матео, Санта Клара и Мендосино,[3] но, неговите популации се многу мали и лесно се уништуваат поради разни причини како што се возилата, развојот на индустријата и активноста на дивите свињи.[2]
Расте во шуми и во крајбрежни прерии.[4]
Опис[уреди | уреди извор]
Таа е едногодишна билка која расте исправена или опуштена во форма, со зелена или црвеникава трева без влакна. Листовите се овални ливчиња, долги до 1,5 сантиметар.
Цветот е главица која е широка приближно еден сантиметар. Секој цвет има чашка од чашкино ливче кои се стеснуваат на фини влакна и розова корола долга под еден сантиметар.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ „Trifolium buckwestiorum“. Служба за заштита на природните ресурси при USDA — база PLANTS.
- ↑ 2,0 2,1 The Nature Conservancy[мртва врска]
- ↑ Elkhorn Slough Local Plant Profile
- ↑ „California Native Plant Society Rare Plant Profile“. Архивирано од изворникот на 2012-03-26. Посетено на 2022-05-21.
Дополнително читање[уреди | уреди извор]
- Isley, D. (1992). Иновации во Калифорнија Трифолиум и Латирус . Мадроњо 39(2):90–97.