NGC 458

Од Википедија — слободната енциклопедија
NGC 458

{{{опис}}}

Соѕвездие Тукан
Епоха Ј2000.0
Положба
Ректасцензија 1 ч 14 м 51,6 с
Деклинација - 71° 33' 4"
Податоци од набљудување
Вид на тело расеано ѕвездено јато
Морфолошки вид OCL
Привиден сјај
(во честот. појас.)
10,5
Физички податоци
Привидни димензии 1,5' х '
Историја
Откривач Џејмс Данлоп
Откриена 6 септември 1826
Други ознаки ESO 51-SC26, in SMC

NGC 458расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 458 се споменува и како ESO 51-SC26, in SMC .

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 6 септември 1826 година од страна на Џејмс Данлоп, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 9 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 458 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 10,5 m, додека површинскиот сјај изнесува m/лм2.[2] NGC 458 има привидни димензии од 1,5' х '.[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 14 м 51,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 71° 33' 4".[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 458 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 441; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9139.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]

Користена литература[уреди | уреди извор]

  • Dreyer, J.L.E., ibid. Errata on pages 237, 281-283, and 366-378. (158,28)

Надворешни врски[уреди | уреди извор]