NGC 269
| NGC 269 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Тукан |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 48 м 21 с |
| Деклинација | - 73° 31' 54" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Привиден сјај (видлив) |
13,3 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 0,6' х ?' |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 5 ноември 1836 |
| Други ознаки | ESO 29-SC16 |
NGC 269 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Тукан, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 269 се споменува и како ESO 29-SC16.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 5 ноември 1836 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 269 е од видот OCL.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,3 m.[2] NGC 269 има само една позната привидна димензија од 0,6'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 48 м 21 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, - 73° 31' 54".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 269 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 460; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 9141.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)