NGC 2238

NGC 2238
	;
Соѕвездие	Еднорог
Епоха	Ј2000.0
Положба
Ректасцензија	6 ч 30 м 40,3 с
Деклинација	+ 5° 0' 47"
Податоци од набљудување
Вид на тело	оддавна маглина
Морфолошки вид	EN
Привиден сјај ; (во честот. појас.)	6
Физички податоци
Привидни димензии	80' x 60'
Историја
Откривач	Алберт Март
Откриена	28 февруари 1864
Други ознаки	LBN 948

NGC 2238 — оддавна маглина во соѕвездието Еднорог, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.

Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 2238 се споменува и како LBN 948.

Откривање[уреди | уреди извор]

Објектот е откриен на 28 февруари 1864 година од страна на Алберт Март, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 48 см.

Податоци[уреди | уреди извор]

Податоци од набљудување[уреди | уреди извор]

Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2238 е од видот EN.^[1] Видливиот сјај во рамките на интервалот од минималната до максималната честота изнесува 6 m.^[2] NGC 2238 има привидни димензии од 80' х 60'.^[2]

Астрономски податоци[уреди | уреди извор]

Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 6 ч 30 м 40,3 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 5° 0' 47".^[3]

Други поделби[уреди | уреди извор]

Проучување на NGC 2238 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 227; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 154. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 923.