HLA-DQ1

Од Википедија — слободната енциклопедија
Illustration of HLA-DQ with peptide in the binding pocket
главен комплекс на хистокомпатибилност, класа II, DQ1
Хаплотипови DQA1 * 0101: DQB1 * 0501 DQA1 * 0101: DQB1 * 0502 DQA1 * 0102: DQB1 * 0502 DQA1 * 0104: DQB1 * 0503 DQA1 * 0103: DQB1 * 061*201 DQA DQB1*0603 DQA1 *0102:DQB1*0604 DQA1*0102:DQB1*0605 DQA1*0102:DQB1*0609....
Структура
Идентификатори
алфа 1 *0101 *0102 *0103 *0104
Симбол(и) HLA-DQA1[мртва врска] 
EBI-H[ трајна мртва врска ]LA DQA1*0101
EBI-HLA DQA1*0102
EBI-HLA DQA1*0103
EBI-HLA DQA1 * 0104
Идентификатори
бета 1 *05 или *06
Симбол(и) HLA-DQB1
EBI-HLA DQB1*05
EBI-HLA DQB1*06
Споделени податоци
Локус .6 6p21.31

HLA-DQ1 е серотип кој опфаќа широк опсег на HLA-DQ хаплотипови. Историски бил идентификуван како DR-како алфа синџир наречен DC1;[1] подоцна, тој бил меѓу 3-те типа DQw1 (подоцна DQ1, се поделил на DQ5 и DQ6 ), DQw2 и DQw3. Од овие три специфичности за серотипизација, само DQw1 го препознава DQ алфа синџирот.[2] Серотипот е позитивен кај индивидуи кои ги носат алелите DQA1*01. Најчесто пронајдени во оваа група се: DQA1*0101, *0102, *0103 и *0104. На илустрацијата од десната страна, антителата за серотипирање на DQ1 го препознаваат DQ α (магента), каде што антителата на генот DQA1* врзуваат променливи региони блиску до џебот за врзување на пептидите.

Серотипови[уреди | уреди извор]

Некои DRB1* алели и DQ5, DQ1, DQ6 препознавање [3]
DQB1* DQ5 DQ1 DQ6 Пример
алел % % % големина (N)
0501 69 20 2 5536
0502 48 24 15 919
0503 58 22 4 1327 година
0504 59 17 2 48
.
DQ6 DQ1 DQ5 Н
0601 64 23 675
0602 67 30 1 5151
0603 62 23 2 2807
0604 59 27 2 1592 година
0605 76 13 358
0609 48 32 3 149

Ефикасноста на серотипизација на препознавањето DQ1 во однос на DQ5 и DQ6 е наведена подолу. Бидејќи DQ1 препознава алфа, препознавањето DQ5 и DQ6 е во бета синџир. Што значи дека DQ1 се препознава со DQ5 и DQ6.

Табелата лево покажува некои од ефикасностите на серотипизацијата. Ефикасното препознавање на генотипизираниот алел се приближува до 100%. Во споредба со DQ2 серотипизацијата на DQB1*0201 позитивни поединци (98%), ефикасноста на препознавањето на DQ1 е релативно ниска и склона кон грешки.

Поради оваа причина DQ1 серотипизацијата е лош метод за типизација за трансплантација или предвидување или студија за асоцијација на болеста. Сепак, тој сè уште е широко користен и застапен се тврди во литературата.

Алели[уреди | уреди извор]

DQA1*0101[уреди | уреди извор]

DQA1*0101 најчесто се поврзува со хаплотиповите на DQB1*05, заедничкиот хаплотип DQA1*0101:DQB1*0501 кој е дел од поширокиот хаплотип DR1-DQ1.

DQA1*0102[уреди | уреди извор]

DQA1*0102 е поврзан и со DR5 и DR6.

DQA1*0102:DQB1*0502 има бимодална дистрибуција. Се наоѓа на Филипините со висока фреквенција и на медитеранскиот остров Сардинија.

DQA1*0102:DQB1*0602 е многу чест хаплотип во Евроазија, со поголема фреквенција и застапеност во централна Азија во однос на другите места. Тој е дел од европскиот хаплотип на предците B7-DR15-DQ1 кој се чини дека асиметрично се проширил во Европа. Хаплотипот A3-B7-DR15-DQ1 укажува на врски во Евроазија кои се протегаат од Кореја до Ирска, што укажува на некое заедничко потекло во последно време.

DQA1*0102:DQB1*0604 многу поретко се наоѓа, но со тенденција широко да се шири.

DQA1 * 0103[уреди | уреди извор]

DQA1*0103 (*0103) покажува негативна (заштитна) поврзаност со многу автоимуни болести, оваа поврзаност е очигледна во јапонските студии во хаплотипот *0103:DQB1*0601 и во Европа со хаплотипот *0103:DQB1*0603, што укажува на заштитниот ефект е под влијание на алфа синџирот на DQ. DQA1*0103 е заштитен од Бехчетова болест, [4] [5] пемфигус вулгарис,[6] јувенилен дијабетес, [7] [8] нефротски синдром чувствителен на стероиди,[9] мијастенија гравис [10] целијачна болест [11] мултипла склероза,[12] хроничен активен хепатитис Ц, [13] и синдромот Вогт-Којанаги-Харада.[14] Сепак, може да ги предиспонира носителите на хронична инфекција како што е лепра,[15] Хеликобактер пилори -позитивен гастричен лимфом,[16] и СИДА.[17]

DQA1*0103:DQB1*0601 е дел од мултигенски хаплотип (DRB1*1502:DRB5*0102:DQA1*0103:DQB1*0601:DPA1*02:DPB1*0901) поврзан со артеритис на Такајасу кај јапонски испитаници.[18] Друг хаплотип, DR8-DQ1 кој го содржи овој хаплотип може да биде поврзан со примарна билијарна цироза,[19] Гравесова болест [20] Постои негативна поврзаност на овој хаплотип DR15-DQ1 на јапонски испитаници со воспалителна болест на цревата.[21]

DQA1*0103:DQB1*0603 е дел од DR-DQ хаплотипот (DR13-DQ1) кој се зголемува за примарен склерозирачки холангитис [22] [23] Истиот хаплотип покажува негативна поврзаност со ревматска срцева болест,[24]

DQA1*0104[уреди | уреди извор]

DQA1*0104:DQB1*0503 е дел од мултигенскиот хаплотип DR14-DQ5 кој е поврзан со MuSK позитивна мијастенија гравис.

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. ↑ „Sequences related to HLA-DR alpha chain on human chromosome 6: restriction enzyme polymorphism detected with DC alpha chain probes“. Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 80 (7): 1972–6. 1983. Bibcode:1983PNAS...80.1972T. doi:10.1073/pnas.80.7.1972. PMC 393734. PMID 6300884.
  2. ↑ „Implication of structural class II gene polymorphism for the concept of serologic specificities“. Immunol. Rev. 85: 107–28. 1985. doi:10.1111/j.1600-065X.1985.tb01132.x. PMID 2412948.
  3. ↑ derived from IMGT/HLA
  4. ↑ Mizuki N; Ohno S; Tanaka H; и др. (1992). „Association of HLA-B51 and lack of association of class II alleles with Behçet's disease“. Tissue Antigens. 40 (1): 22–30. doi:10.1111/j.1399-0039.1992.tb01953.x. PMID 1359669.
  5. ↑ Mizuki N; Inoko H; Mizuki N; и др. (1992). „Human leukocyte antigen serologic and DNA typing of Behçet's disease and its primary association with B51“. Invest. Ophthalmol. Vis. Sci. 33 (12): 3332–40. PMID 1358857.
  6. ↑ Niizeki H; Inoko H; Mizuki N; и др. (1994). „HLA-DQA1, -DQB1 and -DRB1 genotyping in Japanese pemphigus vulgaris patients by the PCR-RFLP method“. Tissue Antigens. 44 (4): 248–51. doi:10.1111/j.1399-0039.1994.tb02390.x. PMID 7871526.
  7. ↑ Gaber SA; Mazzola G; Berrino M; и др. (1994). „Human leukocyte antigen class II polymorphisms and genetic susceptibility of IDDM in Egyptian children“. Diabetes Care. 17 (11): 1341–4. doi:10.2337/diacare.17.11.1341. PMID 7821177.
  8. ↑ Chuang LM; Jou TS; Wu HP; и др. (1995). „HLA DQA1 genotypes and its interaction with HLA DQB1 in Chinese IDDM living in Taiwan“. Proc. Natl. Sci. Counc. Repub. China B. 19 (2): 73–9. PMID 7624445.
  9. ↑ Abe KK; Michinaga I; Hiratsuka T; и др. (1995). „Association of DQB1*0302 alloantigens in Japanese pediatric patients with steroid-sensitive nephrotic syndrome“. Nephron. 70 (1): 28–34. doi:10.1159/000188540. PMID 7617114.
  10. ↑ Hjelmström P; Giscombe R; Lefvert AK; и др. (1995). „Different HLA-DQ are positively and negatively associated in Swedish patients with myasthenia gravis“. Autoimmunity. 22 (1): 59–65. doi:10.3109/08916939508995300. PMID 8882423.,
  11. ↑ „Study of HLA-DQA1 alleles in celiac children“. Journal of Investigational Allergology and Clinical Immunology. 5 (4): 209–15. 1995. PMID 8705011.
  12. ↑ „HLA-DR and -DQ associations with multiple sclerosis in Turkey“. Hum. Immunol. 55 (1): 59–65. 1997. doi:10.1016/S0198-8859(97)00086-4. PMID 9328791.
  13. ↑ Höhler T; Gerken G; Notghi A; и др. (1997). „MHC class II genes influence the susceptibility to chronic active hepatitis C“. J. Hepatol. 27 (2): 259–64. doi:10.1016/S0168-8278(97)80169-9. PMID 9288598.
  14. ↑ Kim MH; Seong MC; Kwak NH; и др. (2000). „Association of HLA with Vogt-Koyanagi-Harada syndrome in Koreans“. Am. J. Ophthalmol. 129 (2): 173–7. doi:10.1016/S0002-9394(99)00434-1. PMID 10682969.
  15. ↑ „Study of HLA class II alleles by PCR oligotyping in leprosy patients from north India“. Tissue Antigens. 42 (3): 133–7. 1993. doi:10.1111/j.1399-0039.1993.tb02179.x. PMID 8284786.
  16. ↑ Kawahara Y; Mizuno M; Yoshino T; и др. (2005). „HLA-DQA1*0103-DQB1*0601 haplotype and Helicobacter pylori-positive gastric mucosa-associated lymphoid tissue lymphoma“. Clin. Gastroenterol. Hepatol. 3 (9): 865–8. doi:10.1016/S1542-3565(05)00185-0. PMID 16234023.
  17. ↑ „Concordance of human leukocyte antigen haplotype-sharing, CD4 decline and AIDS in hemophilic siblings. Multicenter Hemophilia Cohort and Hemophilia Growth and Development Studies“. AIDS. 9 (3): 275–80. 1995. doi:10.1097/00002030-199509030-00009. PMID 7755916.
  18. ↑ „HLA-linked susceptibility and resistance to Takayasu arteritis“. Heart and Vessels. Supplement. 7: 73–80. 1992. doi:10.1007/BF01744548. PMID 1360976.
  19. ↑ Onishi S; Sakamaki T; Maeda T; и др. (1994). „DNA typing of HLA class II genes; DRB1*0803 increases the susceptibility of Japanese to primary biliary cirrhosis“. J. Hepatol. 21 (6): 1053–60. doi:10.1016/S0168-8278(05)80617-8. PMID 7699227.
  20. ↑ „HLA class II alleles in Japanese patients with Graves' disease: weak associations of HLA-DR and -DQ“. Endocr. J. 41 (6): 599–603. 1994. doi:10.1507/endocrj.41.599. PMID 7704083.
  21. ↑ „HLA class II alleles in Japanese patients with inflammatory bowel disease“. Tissue Antigens. 53 (4 Pt 1): 350–8. 1999. doi:10.1034/j.1399-0039.1999.530405.x. PMID 10323339.
  22. ↑ „HLA-DR and HLA-DQ are not markers for rapid disease progression in primary sclerosing cholangitis“. Gastroenterology. 108 (3): 870–8. 1995. doi:10.1016/0016-5085(95)90463-8. PMID 7875491.
  23. ↑ Spurkland A; Saarinen S; Boberg KM; и др. (1999). „HLA class II haplotypes in primary sclerosing cholangitis patients from five European populations“. Tissue Antigens. 53 (5): 459–69. doi:10.1034/j.1399-0039.1999.530502.x. PMID 10372541.
  24. ↑ Guédez Y; Kotby A; El-Demellawy M; и др. (1999). „HLA class II associations with rheumatic heart disease are more evident and consistent among clinically homogeneous patients“. Circulation. 99 (21): 2784–90. doi:10.1161/01.cir.99.21.2784. PMID 10351973.
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=HLA-DQ1&oldid=5170529“