Прејди на содржината

Црква „Св. Никола“ - Пополжани (Леринско)

Координати: 40°50′18.7″N 21°29′46.8″E / 40.838528° СГШ; 21.496333° ИГД / 40.838528; 21.496333
Од Википедија — слободната енциклопедија
Свети Никола
Αγίου Νικολάου
Поглед на црквата
Карта
40°50′18.7″N 21°29′46.8″E / 40.838528° СГШ; 21.496333° ИГД / 40.838528; 21.496333
МестоПополжани, Леринско
ЗемјаЕгејска Македонија, Грција
ВероисповедЦариградска патријаршија
Архитектура
Архитект(и)Јаначе
Удрен темел1908
Завршена1912
Управа
Архијерејско намесништвоЛеринско
ЕпархијаЛеринско-преспанско-еордејска

Св. Никола (грчки: Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου) — доцнопреродбеничка црква во селото Пополжани, Леринско, Егејска Македонија. Влегува во состав на Леринско-преспанско-еордејската епархија на Цариградската патријаршија, под управа на Грчката православна црква.

Местоположба

[уреди | уреди извор]
Источната фасада на црквата во 1917 г.
Источната фасада во 2018 г.

Црквата е сместена на плоштадот во западниот дел на селото.

Историја

[уреди | уреди извор]

Првата црква е изградена од жителите на Пополжани на крајот од XIX век. Како македонско село под врховенството на Бугарска егзархија, храмот долго време не бил осветен од грчкиот мегленски митрополит и осветен е дури во 1891 г. од владиката Синесиј Охридски и Преспански.[1] Црквата била делумно вкопана во земјата и повремено страдала од прелевањето на Јелашка Река, за на крајот да биде соборена под влијание на мократа почва.

Втората (сегашната) црква започнала да се гради во 1908 г. на околу 50 метри југозападно од старата. Новиот храм е изграден со егзархиски ферман и средства подарени од селани отидени на печалба во САД и Јужна Америка. Додека се градела црквата, богослужбата се одржувала во предавалната на училиштето. Градбата е дело на архитектот Јаначе од Охридско и имала две големи куполи; западниата била камбанарија, а средишната имала претстава на Христос Седржителот. Долга е 2 м, а широка е 12 м. Изградбата завршила во 1911 - 1912 г. за кога свештеник бил Стефан Скендеров. Фрескописана е во 1917 г. од зографи од Бел Камен. Официјално е осветена во 1922 г. од мегленскиот епископ Поликарп.

Средишната купола е отстранета во 1950 г. а камбанаријата ја доживеала истата судбина во 1969 г. Потоа е изградена нова камбанарија и покриен трем. За време на Хунтата (1967 - 1973) гробиштата зад црквата се уништени, а богатиот архив на црквата со неговите стари македонски фотографии и документи е запален.

Поврзано

[уреди | уреди извор]
  1. Николов, Тома (1989). Спомени из моето минало (PDF). София: Издателство на Отечествения фронт. стр. 43.