Црква „Св. Богородица“ - Ранковце
  Света Богородица
| |
| македонска православна црква | |
| Епархија | Кумановско-осоговска |
| Архијерејско намесништво | Кривопаланечко |
| Местоположба | |
|---|---|
|
| |
| Координати | 42°11′00″N 22°06′38″E / 42.18333° СГШ; 22.11056° ИГД |
| Место | Ранковце |
| Општина | Ранковце |
| Држава | Македонија |
| Општи податоци | |
| Покровител | Богородица Марија |
| Изградба | XIX век (денешна) XVI - XVII век (како „Св. Никола“) |
| Архитектонски опис | |
Св. Богородица — православна црква во кривопаланечкото село Ранковце, Општина Ранковце. Му припаѓа на Кривопаланечкото архијерејско намесништво во Кумановско-осоговската епархија на МПЦ - ОА.
Ова е гробишна црква, изградена од ХVI до почетокот на XVII век под името „Св. Никола“ и обновувана е барем трипати. Последната поднова е направена во 1840 г. за што сведочи натпис во храмот.[1] Од старата црква зачувани се северниот ѕид, источниот ѕид и дел од апсидата.[1] Сочувани се и дел од старите живописи.[1]
Во храмот има шест недатирани царски икони кои му се припишуваат самоковскиот живописец Димитар Зограф.[2] Во југозападниот агол на црквата е гробот на нејзиниот обновувач Иван Станковиќ од Ранковце, кој починал во 1847 г.[3]
Во 1885 г. црквата е живописана од видниот дебарски мајстор Аврам Дичов,[4] помогнат од Мирон Илиев,[5] Григор Петров[6] и Петар Новев.[7] Зографите го оставиле следниов натпис:
| „ | Рукою Авраама Дичовъ и Миронъ Илиевъ, и Григориа Петровъ зографъ Тресанчани, Дебрали 1885 маиа 8.[1] | “ |
Врз старите фрески и врз оние на Аврам Дичов има разни натписи.[1]
Од голема уметничка вредност се царските двери од XVI – XVII век. Се одликуваат со ажурна техника, со пробивање на дрвото и употреба на многубројни цветни и геометриски мотиви, како и фигури на животни.[8] Слични двери имаат црквите „Св. Ѓорѓи“ во Петралица, „Воведение на пресв. Богородица“ во Карпино, „Св. Никола Чудотворец“ во Кратово и дверите од „Св. Никола“ во „Успение на пресв. Богородица“ во Ќустендил.[9]
Подоцна селаните ја преименувале црквата во „Света Богородица“ бидејќи постојано се уривала.[10]
Поврзано[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Василиев, Асен (1965). Български възрожденски майстори: живописци, резбари, строители. София: Наука и изкуствo. стр. 189.
- ↑ „Културно наследство“. Општина Ранковце. Архивирано од изворникот на 2012-05-16. Посетено на 27 март 2014.
- ↑ Проблеми на изкуството, 37-38. София: Институт за изкуствознание, Издателство на Българската академия на науките. 2004. стр. 47.
- ↑ „Изложба на икони на свети Наум Охридски во иконописот на Дебарско-кичевската епархија од XVIII и XIX век“. Македонска православна црква. 6 октомври 2010. Посетено на 27 март 2014.
- ↑ Василиев, стр. 204
- ↑ Василиев, стр. 203
- ↑ Василиев, стр. 202
- ↑ Машниќ, Мирјана М (2008 - 2009). „Три примероци на царски двери од кратовско-кумановскиот крај. (Уметничка вредност, конзерваторска презентација, постконзерваторски статус)“. Патримониум.мк. 2 (3–4, 5–6): 156. Проверете ги датумските вредности во:
|year=(help) - ↑ Машниќ, стр. 155
- ↑ Български фолклор, 16. София: Издателство на Българската академия на науките. 1990. стр. 72.