Црква „Св. Атанасиј“ - Москополе
| Црква „Св. Атанасиј“ - Москополе | |
|---|---|
| Локално име албански: Kisha e Shën Thanasit | |
 | |
| Местоположба | Москополе |
| Координати | 40°38′17″N 20°35′23″E / 40.63806° СГШ; 20.58985° ИГД |
| Изграден | 1721 |
| Прогласено: | 1948 |
Црква „Св. Атанасиј“ (албански: Kisha e Shën Thanasit) — православна црква во Москополе, Албанија.
Историја и опис[уреди | уреди извор]
Црквата била подигната во 1721 година.[1] Црквата денес служи како гробна црква во Москополе.[2] Таа е црква од типот на базилика, со средиштен кораб и два странични кораби, а се наоѓа на североисточната страна на Москополе, кај населбата Акамнел. Црквата има две куполи кои се наоѓаат на два главни столба и осум околни столбови. Димензиите на двата кораби се 19m x 10,50 м x 8 м, а должината на куполите достигнува до 9 м. Апсидите се украсени однадвор со седум свода на главниот влез и по четири сводa на секоја страна. Страничните сводови на врвот имаат мали прозорци. Клаустарот е долг 18,90 метри и широк 2,85 метри, опкружен со 6 свода, кои стојат на 5 столба, секој покриен со двојни капители.[3]
На надворешните фрески на црквата е претставено старо писмо на влашки јазик, откриено во 2005 година. Натписот е напишан со грчка азбука: ΜΑΝΕ ΝΤΙ ΜΖΟΥ ΚΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, во современиот влашки правопис Mane di mzou ku Athanasis Filipu, веројатно значи „Со раката Божја со Атанасис Филипу“ иако mzou не се толкува еднозначно.[4]
Црквата е прогласена за споменик на културата во Албанија.[5] И покрај ова, нејзините икони биле украдени 5 пати од 1990 до 2010 година. При последната кражба биле украдени иконите насликани во 1724 година.
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Tassos A. Mikropoulos. Elevating and Safeguarding Culture Using Tools of the Information Society, p. 315
- ↑ Kirchhainer, Karin (2003). „Iconographic Characteristics of the Churches in Moschopolis and Vithikuqi (Albania)“ (PDF). Makedonika. 35 (4): 163–191. Посетено на 2010-11-07.
- ↑ „Map - IMK WebGIS“. imk.gov.al. IMK. Архивирано од изворникот на 2019-07-16. Посетено на October 13, 2016.
- ↑ Kahl, Thede; Prifti, Elton (2016). „Geschichte der Kodifizierung des Aromunischen“. Во Dahmen, Wolfgang; Holtus, Günter; Kramer, Johannes; Metzeltin, Michael; Schweickard, Wolfgang; Winkelmann, Otto (уред.). Romanische Kleinsprachen heute: Romanistisches Kolloquium XXVII. Tübinger Beiträge zur Linguistik (германски). 546. Narr Francke Attempto Verlag. стр. 42. ISBN 9783823378815.
- ↑ „Religious buildings with the "Culture Monument" status“. Republic of Albania National Committee for Cult. Архивирано од изворникот на July 6, 2011. Посетено на October 28, 2010.
|