Хаџи Лојо

Од Википедија — слободната енциклопедија
Хаџи Лојо, илустрирано од Ф. Франческини (1878).
Податотека:Hadzi Lojo.jpg
Хаџи Лојо како дервиш за време на затворањето во 1880 година, литографија на фотографија.
Хаџи Лојо повикува на востание пред портите на Сараево

Салих Вилајетовиќ, познат како Хаџи Лојо (германски: Hadschi Lojo; 1834–1887) бил босански муслимански водач во Сараево во 1870-тите.

Биографија[уреди | уреди извор]

Како работник во каменолом, и изнајмен транспортер, учител во медреса и бил баши-базук. Лојо станал познат во градот откако се приклучил на отпорот кон османлиските реформи, а особено кога во 1872 година ја предводел опозицијата за изградба на нова православна црква. Во следните години тој отстапил од османлиската власт и извршил разни насилни испади и грабежи ( бригандирање), што довело до тоа османлиските власти да го бркаат него и неговата чета.

Непосредно пред окупацијата на Босна и Херцеговина од страна на Австроунгарија, Лојо ги собрал муслиманските, православните, еврејските, па дури и некои католички граѓани да се борат. Лојо бил еден од главните водачи на муслиманскиот отпор против окупацијата во градот во 1878 година, заедно со луѓе како Мехмед Шемсикадиќ, Хафиз Каукчија и Хаџи Јамаковиќ. На 28 јули, противниците на окупацијата организирале влада во градот и декретирале мобилизација на сите муслимански и други граѓани способни за воена служба. Иако тој не учествувал активно во бунтот во градот, австроунгарската влада го сметала за главен организатор, додека другите водачи на бунтовниците го сметале за мачен и од мала помош, обидувајќи се да го убијат на 14 август 1879 година. Ноќта меѓу 16 и 17 август, откако бил ранет, го напуштил Сараево и се сокрил околу Рогатица и Горажде, каде што бил уапсен на 2 септември.

Најприн бил осуден на смрт, а потоа казната му била намалена на пет години затвор, која потоа ја отслужил во Терезин во Бохемија. Бидејќи не му било дозволено да се врати во Босна, Лојо по отслужувањето на казната заминал во Турција. Починал во Мека.

Бранислав Нушиќ напишал роман базиран на него во 1908 година,[1] како и Решад Кадиќ во 1982 година [2]

Извори[уреди | уреди извор]

  • Шиндлер, Џон. „Поразување на балканскиот бунт: Австроунгарската армија во Босна и Херцеговина, 1878-82 година“. Весник за стратешки студии 27.3 (2004): 528-552.
  • Бојиќ, Мехмедалија. „Вооружен отпор во Босна и Херцеговина против австроунгарската инвазија во 1878 година“. Анкета Сараево 6 (1979): 49.
  1. Kostić, Strahinja K. "Branislav Nušić." Maske und Kothurn 30.1-2 (1984): 145-152.
  2. Rešad Kadić (1982). Hadži Lojo. Starješinstvo Islamske zajednice u Bosni i Hercegovini, Hrvatskoj i Sloveniji.