Тиренски јазици
| Тиренски јазици | |
|---|---|
| Географска распространетост: | Италија, Швајцарија, Франција (Корзика), Лихтенштајн, Германија, Австрија и Грција (островот Лемнос) |
| Гранки: |
—
|
 Тиренските јазици | |
Тиренските јазици[1] е претпоставено јазично семејство на сродни изумрени антички јазици, предложено од лингвистот Хелмут Рикс (1998), во кое спаѓаат етрурскиот јазик од северна, средна и југозападна Италија, и источна Корзика (Франција); ретскиот јазик на Алпите, и лемноскиот јазик на Егејско Море. Тиренските јазици воглавно се сметаат за прединдоевропски[2] и палеоевропски јазици.[1][3][4][5]
Јазици[уреди | уреди извор]
- етрурски: 13,000 натписи, од кои повеќето се пронајдени на територијата на Италија; најстариот натпис датира од 8ми век п.н.е., а најмладиот од 1 век н.е..[6]
- ретски: 300 натписи, повеќето пронајдени во централните Алпи; најстариот Ретски натпис датира од 6 век п.н.е.[6][1]
- лемноски: 2 натписи плус мал број на други екстремно фрагментирани натписи; најстариот датира од 6 век п.н.е.[6]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Marchesini, Simona. „Raetic“. Mnamon.
- ↑ Bellelli, Vincenzo; Benelli, Enrico (2018). Gli Etruschi. La scrittura. La lingua. La società [The Etruscans. Writing. The tongue. The society.] (Italian). Rome: Carocci Editore. ISBN 978-88-430-9309-0.CS1-одржување: непрепознаен јазик (link)
- ↑ Грешка во наводот: Погрешна ознака
<ref>; нема зададено текст за наводите по имеauto. - ↑ Haarmann, Harald (2014). „Ethnicity and Language in the Ancient Mediterranean“. Во McInerney, Jeremy (уред.). A Companion to Ethnicity in the Ancient Mediterranean (англиски). Chichester, UK: John Wiley & Sons, Inc. стр. 17–33. doi:10.1002/9781118834312.ch2. ISBN 9781444337341.
- ↑ Harding, Anthony H. (2014). „The later prehistory of Central and Northern Europe“. Во Renfrew, Colin; Bahn, Paul (уред.). The Cambridge World Prehistory (English). 3. Cambridge, UK: Cambridge University Press. стр. 1912. ISBN 978-1-107-02379-6.
Italy was home to a number of languages in the Iron Age, some of them clearly Indo-European (Latin being the most obvious, although this was merely the language spoken in the Roman heartland, that is, Latium, and other languages such as Italic, Venetic or Ligurian were also present), while the centre-west and northwest were occupied by the people we call Etruscans, who spoke a language which was non-Indo-European and presumed to represent an ethnic and linguistic stratum which goes far back in time, perhaps even to the occupants of Italy prior to the spread of farming.
CS1-одржување: непрепознаен јазик (link) - ↑ 6,0 6,1 6,2 Marchesini 2009.