Старац
Старац Старац | |
---|---|
Село | |
Местоположба на Старац во Србија | |
Координати: 42°20′03″N 21°52′04″E / 42.33417° СГШ; 21.86778° ИГДКоординати: 42°20′03″N 21°52′04″E / 42.33417° СГШ; 21.86778° ИГД | |
Земја | ![]() |
Покраина | ![]() |
Округ | Пчински округ |
Општина | Бујановац |
Надм. вис. | 667 м |
Население (2011) | |
• Старац | 260 |
Часовен појас | CET (UTC+1) |
• Лете (ЛСВ) | CEST (UTC+2) |
Поштенски код | 26201 |
Повик. бр. | 017 |
Рег. таблички | BU |
Старац |
---|
Старац или (Старац : Старац ) е село во општина Бујановац, Пчински округ, Србија.
Историја[уреди | уреди извор]
Во крајот на XIX век Старац е село во Прешевска кажа на Османската империја. Според статистиката на Васил Кнчов („Македонија. Етнографија и статистика“) од 1900 година Старац е населувано со 520 жители. Според патриаршискиот митрополит Фирмилијан во 1902 година во Старац има 91 српски патриаршистки куќи.[1][2] По податоци на секретари на Бугарската егзархија Димитар Мишев („Lа Mаcédoinе еt sа Populаtion Chrétiеnnе“) во 1905 во Старец (Stаrеtz) живеат 680.[3]
Население[уреди | уреди извор]
година | Население |
1948 | 622 |
1953 | 613 |
1961 | 610 |
1971 | 509 |
1981 | 315 |
1991 | 225 |
2002 | 260 |
Во Старац се запазени останки од голема црква, посветена на Светата Троица, можеби најстарата црква во региони на Бујановац. Според местната традиција црквата е била издигната пред манастири „Свети Прохор Пчински“ и во неа отседнал Свети Прохор, пред заради појавата на некакви диваци да отиде во Козјак. Во земјиштето на Старац според преданијата имало уште две цркви: „Свет #Кромид“ и „Свети Никола“.[4]
Личности[уреди | уреди извор]
- Христо Стефанов - Старачки (1870 – 1940), српски четнически войвод
Белешки[уреди | уреди извор]
- ↑ Кѫнчовъ, Василъ (1900). Македония. Етнография и статистика. София: Българското книжовно дружество. стр. 220. ISBN 954430424X.
- ↑ Известие от скопския митрополит относно броя на къщите под негово ведомство, 1902 г., сканирано от Македонския държавен архив.
- ↑ Brancoff, D.M. La Macedoine et sa Population Chretienne, Paris, 1905, pp. 144-145.
- ↑ „Храм Св. Тројице“. Епархија Врањска. Посетено на 26 декември 2017.[мртва врска]