Сигни (истражувачка станица)

Од Википедија — слободната енциклопедија
Сигни
Антарктичка станица
Станицата во 2006 година
Станицата во 2006 година
Земја Обединето Кралство
Британска Антарктичка ТериторијаБританска Антарктичка Територија
МестоСигни (остров)
Управувана одБританско антарктичко истражување
Основена18 March 1947 (18 March 1947)
Надм. вис.&100000000000000050000005 м
Население
 • Вкупно
  • повеќе од 10
ВидСезонска
ПериодЛетен
СтатусОперативен
Мреж. местоwww.antarctica.ac.uk

Истражувачката станица „Сигни“ (оригинално Станица H)[1]истражувачка база на Антарктикот на островот Сигни, управувана од Британското антарктичко истражување.

Историја[уреди | уреди извор]

Сигни првпат бил окупиран во 1947 година, кога била основана метеоролошка станица со тројца луѓе во заливот Фактори над старата станица за китови.[1][2] Тоа била втората истражувачка база на Јужните Оркниски Острови (по аргентинската база Оркадас во 1903 година). Во 1955 година, на местото на станицата за китови била изградена нова колиба, наречена Тонсбергова Куќа. Во 1963 година таа била претворена во лабораторија за биолошки истражувања. Првично работела преку целата година, од 1995/6 станицата била отворена од ноември до април секоја година (лето на јужната хемисфера).

Објекти[уреди | уреди извор]

Денес, базата има четири згради со капацитет за 8 лица.[2] Главната зграда, Сорлеова куќа (наречена по капетанот на китови Петер Сорле, кој самиот го именувал островот Сигни), обезбедува сместување за живеење и лаборатории. Останатите објекти се за складирање и обезбедување на електрична енергија и водоснабдување. Околу островот има и четири мали колиби.

Лесна железница била изградена во 1963 година за истовар. Кога била изградена, ова била најјужната пруга што постоела. Подоцна била проширена по еден рид за да стигнува до резервоарите за гориво.[3][4]

Истражување[уреди | уреди извор]

Морската и копнената биологија се спроведува во Сигни, особено гледајќи ги ефектите од климатските промени врз екосистемите на јужниот океан. Во основата се надгледуваат три вида пингвини.[2]

За да се продолжи со оригиналната временска серија на визуелни набљудувања на морски мраз откако станицата станала само летна, автоматизирана камера за морски мраз работи цела година,[5] обезбедувајќи континуирана евиденција за пространството на морскиот мраз во близина на станицата повеќе од 50 години.

Клима[уреди | уреди извор]

Истражувачката станица има клима во тундра (според Кепеновата класификација), бидејќи сите дванаесет месеци имаат просечна температура под 10 °C (50 °F). Истражувачката станица има многу долги, студени зими (иако тие се благи за стандардите на Антарктикот) и кратки, ладни лета. Има само три месеци со просечна температура над точката на смрзнување. Температурата е постојано ладна во текот на целата година, со август, најстудениот месец, со просечна вредност од −10.3 °C (13.5 °F) и просечно ниско ниво од −15.6 °C (3.9 °F). Февруари е најтопол месец, со просечна вредност од 3.9 °C (39.0 °F) и просечно високо ниво од 6.4 °C (43.5 °F). Највисоката температура досега била 19.8 °C (67.6 °F) на 30 јануари 1982 година, што е највисоката температура регистрирана некаде јужно од 60 °S,[6] и најниската забележана температура била −27.8 °C (−18.0 °F) во јуни. 

Климатски податоци за Сигни (1971–2000)
Месец Јан Фев Мар Апр Мај Јун Јул Авг Сеп Окт Ное Дек Годишно
Највисока забележана °C (°F) 19.8
(67.6)
16.2
(61.2)
13.3
(55.9)
4.6
(40.3)
4.9
(40.8)
3.9
(39)
7.4
(45.3)
3.3
(37.9)
4.7
(40.5)
6.6
(43.9)
6.6
(43.9)
3.6
(38.5)
19.8
(67.6)
Прос. висока °C (°F) 6.1
(43)
6.4
(43.5)
6.3
(43.3)
0.7
(33.3)
0.2
(32.4)
−2.0
(28.4)
−4.6
(23.7)
−5.0
(23)
0.9
(33.6)
1.1
(34)
2.0
(35.6)
1.6
(34.9)
1.14
(34.06)
Сред. дневна °C (°F) 1.2
(34.2)
3.9
(39)
3.1
(37.6)
−1.8
(28.8)
−2.1
(28.2)
−6.9
(19.6)
−7.4
(18.7)
−10.3
(13.5)
−2.9
(26.8)
−1.6
(29.1)
−0.8
(30.6)
−0.1
(31.8)
−2.14
(28.16)
Прос. ниска °C (°F) −0.7
(30.7)
1.4
(34.5)
−0.2
(31.6)
−4.3
(24.3)
−4.4
(24.1)
−11.7
(10.9)
−10.1
(13.8)
−15.6
(3.9)
−6.6
(20.1)
−4.2
(24.4)
−3.5
(25.7)
−1.9
(28.6)
−5.15
(22.72)
Најниска забележана °C (°F) −1.5
(29.3)
1.0
(33.8)
−4.4
(24.1)
−8.8
(16.2)
−11.8
(10.8)
−27.8
(−18)
−27.7
(−17.9)
−25.4
(−13.7)
−13.9
(7)
−8.7
(16.3)
−9.0
(15.8)
−3.8
(25.2)
−27.8
(−18)
Прос. врнежи мм (ин) 33.7
(1.327)
72.6
(2.858)
6.6
(0.26)
10.3
(0.406)
2.6
(0.102)
5.7
(0.224)
4.7
(0.185)
140.0
(5.512)
14.1
(0.555)
Прос. бр. врнежливи денови (≥ 1 mm) 11.63 26.57 5.17 1.82 10.00 5.64
Извор бр. 1: Météo climat stats[7]
Извор бр. 2: Météo Climat [8]

Наводи[уреди | уреди извор]

  1. 1,0 1,1 „History of Signy (Station H) - British Antarctic Survey“ (англиски). Посетено на 2019-05-13.
  2. 2,0 2,1 2,2 „Signy Research Station“. British Antarctic Survey. Архивирано од изворникот на 18 September 2008. Посетено на 19 February 2011.
  3. David Rootes (1988). A concise account of Signy Base 'H'. British Antarctic Survey. стр. 17. ISBN 085665129X.
  4. Martin Coombs. „Big whales, small engines!“. Railways of the Far South. Посетено на 2022-01-03.
  5. „Signy Sea Ice Camera“. British Antarctic Survey. Архивирано од изворникот на 12 November 2010. Посетено на 19 February 2011.
  6. „WMO Region VII (Antarctic: all land/ice south of 60°S): Highest Temperature“. Посетено на 5 April 2022.
  7. „Moyennes 1981-2010 Antarctique“ (француски). Посетено на 11 November 2019.
  8. „Météo Climat stats for Ile Signy“. Météo Climat. Посетено на 11 November 2019.

Надворешни врски[уреди | уреди извор]