Седум мориња
Средновековната европска и арапска книжевност често ги спомнувала Седумте мориња. На кое море притоа се мислело зависи од контекстот. „Седум мориња“ биле општа фраза во многуте древни книжевности пред да ја преземале Грците и Римјаните; првпат се спомнуваат во преводот на една Енхедуана химна Инана (Химна 8), напишана околу 2300. п.н.е. во Сумер.[1] Бројот седум во многу традиции и сам ја поседувал сопствената древна магија. „Седум“ како неодреден број долго бил синоним за „неколку“, како во грчките Седум мориња.[2] Во грчката и западната култура, „седум“ мориња се менувале со времето, варирајќи во зависност од делот на светот и периодот на времето. Меѓутоа, обично бројот седум се користел за следните единаесет водени површина:
- Јадранско Море
- Егејско Море
- Арапско Море
- Црно Море
- Касписко Море
- Индиски Океан
- Ирско Море
- Средоземно Море
- Северно Море
- Персиски Залив
- Црвено Море
Други групи на мориња[уреди | уреди извор]
Наводи[уреди | уреди извор]
- ↑ Meador, Betty De Shong, translator and editor (2001). Inanna, Lady of Largest Heart: Poems of the Sumerian High. University of Texas. ISBN 978-0-292-75242-9.
- ↑ Hopkins, E. Washburn (1923). Origin and Evolution of Religion. Архивирано од изворникот на 15 февруари 2008. Посетено на 16 февруари 2008.