Светомир Николаевиќ (српски: Светомир Николајевић) бил српски пистаел, политичар професор при Високата школа (суплент во Великата школа, а при катедрата за општа историја имал посебен поглед за литературата за Словените и Србите), член на Сроската кралевска академија, премиер на Србија во периодот меѓу 3 април и 27 октомври 1894 година, градоначалник на Белград и министер за внатрешни работи. Еден од основачите на Радикалната партија во Србија, Свети Сава (друштво) и масонската ложа Побратим[1].
