Разговор:Григор Прличев/Архива 2

Јазик

„

... Иако беше учител во Бугарска гимназија и иако се борел и страдал за бугарштината, тој, како што вели самиот во својата автобиографија, не можеше да го совлада бугарскиот јазик и повеќе си зборуваше и пишуваше на брсјачко наречје. Тој не тераше да изговараме во нашите преводи од грчки и француски јазик не: винóто, водáта, млјакото, туку како што е во брсјачкото наречје: ви́ното, вóдата, млéкото. Во IV клас ни ја предаваше на грчки Одисејата и преводот му беше одвај разбирлив, така што од Одисејата ништо не можевме да разбереме..... Иванъ П. Крайничанецъ, Спомени отъ изминали пжтъ въ живота ми, I, Скопие, 1942, 15.

“

--Еден Македонец ? (разговор) 22:55, 21 мај 2010 (UTC)

НГТ

При доработката на статијата вложив многу труд... Се стремев еднакво и праведно да бидаат застапени сите погледи секако научни... Во изработката на страница е употребена содветна научна литератаура и соодветна изворна литература... Се стремев што повеќе да бидаат избегнувани осетливите теми како што се потеклото и јазикот на Прличев иако тоа е неизбежен дел од оваа статија... При доработката на оваа статија не користев трудови дали животот на Прличев дали тој е Македонец или Бугарин, дали јазикот што го користи е македонски или бугарски... Можеби тоа во статијата може да се сретне тоа меѓутоа тоа не се мои ставови туку на дел од научниците - неважно дали се македонкски, српски, бугарски или германски, и тоа е напишано повеќе или помалку несвесно... Најмногу е обврнато внимание врз творештвото на Прличев и ако треба да се оценува Прличев тоа треба да се прави преку неговите дела или како што истакнува Костас Кулуфакос:

„

Нема да ја повториме овде грешката на седумте страи грчки градови кои спореа, тврдејќи секој од нив дека Хомер е нивен граѓанин. Хомер беше граѓанин на сите седум и на сите други градови во Грција, а подоцна и на целиот свет, благодарение на своите дела. Исто и на поетот на кого денес му одаваме почит, поради своите дела е сечовечки симбол на збратимувањето на народите. Тој му припаѓа како на Крајот и народот што го родил и го воспитал, така и на народот чиј јазик го избрал за да се изрази и на Крајот што му одаде почит, доделувајќи му ја пред 125 години првата награда и лавровиот венец на поетскиот конкурс. И пошироко од нашите два народи, поетот што му одаваме почит, му припаѓа на човештвото. Зашто поезијата и духот на слободата што ја изразува - се сечовечки. Впрочем, тоа што ги прави потомците да се интересираат за татковината на поетите, како и за разните подробности од нивниот живот - тоа се нивните дела

“

Неколку месеци сум на вики и изработувам разни статии најмногу историја и секогаш има проблеми околу статиите за историјата на Македонија, македонскиот народ или за личности од македонската историја... секогаш се дофрла дека статиите не се доволно неутрални и незнам како и незнам што. Во овој случај сум лично иритиран бидејќи вложив голем труд и сега се нарушува дирекно неутралноста... имено во делот кога Прличев бил првпат во Атина го напишав зборот 'НЕГРЧКИ ЈАЗИК' со што во потполност преставува неутралност а подоцна истото тоа е заменето со зборот БУГАРСКИ... А треба да истакнам дека во науката, светска секако НЕМА СОГЛАСНОСТ ДЕКА ЈАЗИКОТ НА ПРЛИЧЕВ Е БУГАРСКИ, а со тоа дирекно се крши неутралноста... Мене не ме интересира дали јазикот на Прличев е бугарски или македонски , мене совршено тоа не ме интересира... сметам дека е неетички, види ЕТИКА, да се прави намерна провокација а да се знае дека тоа е осетлива тема и дека се созадава анатагонизам меѓу македонците и бугарите... Википедија не е место за ширење на пропаганда а да не зборуваме за моралот... А ако говориме за пропаганда и морал тогаш ќе дадам еден цитат:

„

...кога човек веднаш ќе падне морално пред очите на народот - нели?... и ве уверуваме дека така ќе продолжи да бива положбата на сите твои сотатковци, кои доаѓаат во Македонија, со претензија да создаваат Бугари, да ја култивираат земјата... уште потешка ќе стане положбата на вашето начелство, кое сака нека биде тоа, ако продолжите да ви дава слични инструкции, не ќе прокопса бугарската идеја, ако одите со тој ум. Зашто ние Македонците, баш ништо немаме, ништо не сме спечалиле, благодарение на слепата доверба кон своите божем браќа, па нема што да изгубиме

“

Ставив НГТ затоа што се наруши толку бараната неутралност и ако се продолжи со ваквата работа ќе се советувам со некои од администраторите дали би можела да се заклучи станицата се додека не биде решен споро кој беше наметнат околу јазикот на Прличев... спор кои трае со години во науката и уште толку нема да биде решен... поздрав--Еден Македонец ? (разговор) 00:51, 22 мај 2010 (UTC)

Јазикот на Прличев

Во целата автобиографија Прличев истакнува дека не го знае бугарскиот јазик еве конкретен пример и тоа откако се вратил од Атина види В дукяна на Ангела Групчев, който служеше как читалище, се научих на българско чтение и язик постојат уште многу голем број нз примери такви во самата автобиографија... Ако тогаш го учел бугарскиот јазик логички се поставува прашањето како тогаш го говорел во Атина.... А зошто кога е во Атина за својот јазик вели бугарски може да има две толкувања....

• 1. Затоа што својот мајчин јазик - македонскиот јазик го сметал за словенски јазик односно бугарски - културна одредница

• 2. Постојат контрадикторности околу јазикот на Прличев во самата автобиографија... точно е дека пишува зборуваав на бугарски а подоцна пишува го учев бугарскиот, не го знам познавам бугарскиот сето тоа прествува апсурд во самата автобиографија со што се отвора дилемата дали е можно некој да интервенирал во самиот текстот на автобиографијата по смрта на прличев Прличев....--Еден Македонец ? (разговор) 13:09, 22 мај 2010 (UTC)

Шаблонот е тргант бидејќи неговото ставање е како резултат на банални причини. Тие што го ставиле можеле да додадат информација наместо да ставаат шаблони без потреба. --Никола ^{Стоіаноски} 14:11, 22 мај 2010 (UTC)

Точно е дека во самата Автобиографија пишува бугарски ама малку подоцна во самата Авотобиографија Прличев истакнува дека В дукяна на Ангела Групчев, който служеше как читалище, се научих на българско чтение и язик... (Бех, както и днес още съм слаб в българский язик)... превождах на българский не както щех, но както можех... "Пърличев не знае българский" и тогава аз наистина бих бил поражен Зная, че тоя превод не мирише много на българский, но тъй като съм слаб на българский, той не можеше да стане инакъв.... ова се зборови на самиот Прличев од неговата Автобиографија... Тука логично се поставува пршањето како можел да говори бугарски во Атина кога самиот кажува дека подоцна го научил тој јазик... --Еден Македонец ? (разговор) 14:22, 22 мај 2010 (UTC)

Шаблонот е тамо, затоа зашто пропагандно се повдорува и потретува секоj збор, дури и националността му е подменета. Има много пробеми статиjата и додека не се решат, шаблонот не требе да се брише. --Стан (разговор) 01:10, 24 мај 2010 (UTC)

Известување

Избришав еден дел од статијата кој ќе го вратам во нова секција набрзо. Треба прво да составам убав неутрален текст. Бидете трпеливи. --Никола ^{Стоіаноски} 16:36, 22 мај 2010 (UTC)

Фалшификување и "според Прличеви истражувачи"

За овој текст е целосно фалсификуван oригиналниот текст, преводот и толкувањето му. Во Оригинална текст е јасно за што станува збор, потоа се одзема во сосема друг контекст. Интересно ми е кои се оние "некои истражувачи на Прличев"? Кои се тие "изтражувачи", кои дури не се превели текстот како требе, да не зборуваме за "произлегувањата".

„

За да се одговори на прашањето која е причината за судир помеѓу Прличев и митрополитот Натанаил, според некои прличеви истражувачи, тој одговор лежи во прашањето на Митрополитот Натаниел кон ученикот: Зошто се тура запирка меѓу в’зљубенаго сина Исаака? За да биде појасно во оргиналот на бугарски стои: ( бг. В ъ з л ю б л е н н а г о с и н а и И с а а к а?). Одговорот на ова прашање не го дава Прличев, меѓутоа одговорот требало да биде никаде, бидејќи во бугарскиот јазик не се става апостроф туку се пишува буквата (бг. ъ) од што призлегува дека причината за судирот е јазикот на Прличев. Тој не ги учел децата на бугарскиот литературен јазик туку на својот мајчин македонски јазик.

“

За справка:

Текстот: [1]

Разговорот: [2]

--Стан (разговор) 13:28, 24 мај 2010 (UTC)

За да не се губи време во бесмислени разговори и за да стане јасно за каква комична ситуација станува збор ќе објаснам:

1. Натанаил праша ученик од IV-то оделение, не Прличев!

2. Прличев како учител на ученикот, кажува дека вопросот е за ученик во клас, не во оделение!

3. Не станува збор за апострофот во "в’зљубенаго" и за буквата "ъ", туку за запирката (помегу Възлюбенного сина и Исаака) односно изразот е "Възлюбеннаго сина, Исака" и зашто требе да има запирка точно таму.

4. Изобшто не станува збор за мајчин македонски јазики бугарски литературен език туку за интерпункција.

--Стан (разговор) 13:42, 24 мај 2010 (UTC)

Проблемот е во изговорот на буквата ъ

Автобиографијата е напишана на бугарски јазик и таму требала да биде издадена... Меѓутоа Прличев во наставата го користел охридскиот дијалект односно македонскиот јазик и тој не бил според стандардите на литературниот јазик што бил ширен од бугарските цариградски весници... Кога е воден разговорот тој е воден на македонски јазик затоа што учениците не знаеле друг... Во времето на патријашијата имало грчки училишта а со создавањето на егзархијата се отвараат бугарски училишта... Прличев станал учител во бугарско училиште и неможел да ја предава буквата ъ бидејќи таков изговор на неговиот охридски дијалект немало... Ако ги терал децата да ја пишуваат и изговаарат таа буква тоа значело интервенција во родната реч... односно со други зборови Прличев не сакал да учествува во асимилацијата на родниот јазик. Не станува збор за буквата ъ како буква туку за нејзиниот изговор... Тогаш и денес во охридскиот говор немало таков глас па ако нема таков глас зошто да се пишува таква букава.... --Еден Македонец ? (разговор) 19:29, 24 мај 2010 (UTC)

Сакам да знам само 2 нешта:

1. Ти чита ли точно какво пишува за Натанаил во автобиографиjата на Прличев - односно текстот за коj станува збор?

2. Кои се погоре наведените "некои изтражувачи на Прличев" ?

--Стан (разговор) 20:32, 24 мај 2010 (UTC)

Ова сведоштво на Крајничанец потврдува дека Прличев никогаш не се откажал од својот македонски јазик. Прличев до крајот на својата учителска кариера па и во Солунската гимназија предавал на македонски и ги терал учениците да изговараат според гласовниот систем на македонски јазик [7]. Имено Прличев во сите свој јави настапи на разни свечености и во други случаи, па и во своите ракописи од тоа време, со исклучок на својата Автобиографија која била напишана на бугарски јазик и најверојатно била наменета за публикување во Бугарија, ја користел родната реч. Треба да се истакне дека Прличев во Солунската гимназија предавал на македонски јазик, свесно и настојчиво [7]. Дека е тоа така потврдуваат и писмата на самиот Прличев кои главно биле пишувани на сосем правилен грчки јазик - строг катаревус [13] , но истовремено сите свои слова ги држел на својот македонски јазик. Во одбрана на својот јазик Прличев застанал во уште во 1871 година кога весникот Право, јазикот на Прличев го нарекува смърдел от Гъцизм и Арнаутизам [14].

прочитај ја статијата и види ги изворите--Еден Македонец ? (разговор) 20:44, 24 мај 2010 (UTC)

„

... Иако беше учител во Бугарска гимназија и иако се борел и страдал за бугарштината, тој, како што вели самиот во својата автобиографија, не можеше да го совлада бугарскиот јазик и повеќе си зборуваше и пишуваше на брсјачко наречје. Тој не тераше да изговараме во нашите преводи од грчки и француски јазик не: винóто, водáта, млјакото, туку како што е во брсјачкото наречје: ви́ното, вóдата, млéкото. Во IV клас ни ја предаваше на грчки Одисејата и преводот му беше одвај разбирлив, така што од Одисејата ништо не можевме да разбереме Иванъ П. Крайничанецъ, Спомени отъ изминали пжтъ въ живота ми, I, Скопие, 1942, 15.

“

Еден Македонец, кои се ти е "некои изтражувачи на Прличев"? Не бегаj од темава. Спорот е сериозен и станува збор за фалшификуване. --Стан (разговор) 20:49, 24 мај 2010 (UTC)

Блаже Ристовски

Даj да видиме што точно пишува Блаже Ристовски во однос на "в’зљубенаго" и "ъ" и спорот со Натанаил. --Стан (разговор) 20:54, 24 мај 2010 (UTC)

Според некој толкувачи на делото и животот на Григор Прличев се поставува прашањето: како еден полиглот да не може да го совлада најблискиот јазик на македонскиот! Односно постои претпоставка дека Прличев намерно ја избегнувал употребата на бугарскиот јазик во своите дела и работа [7] и таквото настојувањето да го употребува македонскиот јазик во наставата била причина за судир со егзархиските луѓе во Солун [7].

Аjде сега ми обjасни каква е врската на ова, што го постира и цитатот во "Фалшификување и според Прличеви истражувачи". Каде Ристески пишува точно за овоj спор и за "в’зљубенаго"? --Стан (разговор) 20:59, 24 мај 2010 (UTC)

„

Всушност, вистината е друга. Во својот говор Прличев, како што е познато, мошне ресно и јасно ги оделил дојденците од Македонците и проговорил за македонскиот културен развиток и македонската перспектива. Тоа не можело да го остави рамнодушен Бугаринот Кандиларов, особено кога видел како тој говор го примаат младите Македонци што токму во тие години ги почнаа своите бунтови имено против бугарскиот јазик и бугарската егзархиско - софиска пенетрација во Македонија. Особено пак кога Прличев словото го кажувал на многу убав македонски јазик што имало специфичен резонанс во таа свечена атмосфера

“

Песната за Натанаил и спорот е само еден пример--Еден Македонец ? (разговор) 21:00, 24 мај 2010 (UTC)

„

Настојувањето да создаде еден општословенски јазик кај него беше условено од потребата да го превозмогне својот народен говор, својот охридски дијалект, кој ќе му овозможи да се искажува и понатаму на хомерово ниво. Тоа е неговиот обид да се препее Илијадата на тој општословенски, но во основа само негов јазик

“

„

Прличев не знел ни руски, ни бугарски. Но затоа , пак, одлично го познавал мајчиниот македонски, охридскиот

“

„

Критикот пишуваше долго против мене. Не требаше толку. Бидејќи скаше да ме порази и да препорача свој превод, можеше да го каже само ова Прличев не знае бугарски, и тогаш јас навистина би бил поразен

“

Некои му забележувале зошто го користи ја наместо аз на што Прличев одоговорил дека ја :

„

... е збор у Словените и во Македонија се слуша ја (како што ја б.н) е во нашата народна поезија, во песната, попленил ми Скендер - паша Овчеполе битолско Григор Прличев, Есеј Критик и преведувач

“

Кога зборува усно пред своите сограѓани Прличев се користел со народниот говор:

„

А ние бедни, само името го слушаме оти викает светено писание, а што пишит во него, баре хабер немаме. Се пеет, ание не разбираме, туку стојме како зграгорени, јазик, јазик свој си имавме и го погазивме, сите народи си учат свој јазик, а само ние учиме јазик чужди најм’чен. Децата пеет на училиште и не рзабирает, затова учет без севда и слепи останвет Слово на Русална среда

“

Во охридскиот дијалкет и во македонскиот јазик нема изговор на буквата ъ--Еден Македонец ? (разговор) 21:12, 24 мај 2010 (UTC)

---

Не бегаj од вопросот. Во моментот зборуваме само за ова:

„

За да се одговори на прашањето која е причината за судир помеѓу Прличев и митрополитот Натанаил, според некои прличеви истражувачи, тој одговор лежи во прашањето на Митрополитот Натаниел кон ученикот: Зошто се тура запирка меѓу в’зљубенаго сина Исаака? За да биде појасно во оргиналот на бугарски стои: ( бг. В ъ з л ю б л е н н а г о с и н а и И с а а к а?). Одговорот на ова прашање не го дава Прличев, меѓутоа одговорот требало да биде никаде, бидејќи во бугарскиот јазик не се става апостроф туку се пишува буквата (бг. ъ) од што призлегува дека причината за судирот е јазикот на Прличев. Тој не ги учел децата на бугарскиот литературен јазик туку на својот мајчин македонски јазик.

“

Од цитатот погоре, кое потврдува точно Блаже? Ке ти помогнам: 1. Во овоj разговор помегу Натанаил и ученикот, не станува збор за "ъ" и "`", туку за запирката мегу "Възлюбеннаго сина и Исаак" (кое нема ништо општо, со оваа погре дега jавно си го инвентирал ти) 2. Во овоj разговор помегу Натанаил и ученикот, ученикот не одговара, затоа зашто ова е вопрос за "клас" не за "оделение" - ова е jасно от текстот. Ако си го читал барем еднаш, ке да знаеше. --Стан (разговор) 21:13, 24 мај 2010 (UTC)

немам скенирано документ --Еден Македонец ? (разговор) 21:23, 24 мај 2010 (UTC)

Добро, ова за "Натанаил Кучевишки" го додаде денес (24 маj). Од каде ти е изворот за Натанаил, запирката, в’зљубенаго и наjвеке апострофот, коj во времето на Прличев не се користел? Од дека го чита ова, та денес го додаде? --Стан (разговор) 21:30, 24 мај 2010 (UTC)

Уште повеке, дека во македонскиот jазик се пишува "возљубен", без апостроф. --Стан (разговор) 21:34, 24 мај 2010 (UTC)

Ако апострофот во времето на Прличев не се користел а истовремено нема глас за буквата "ъ" тогаш морал нели некакао да напише... --Еден Македонец ? (разговор) 21:39, 24 мај 2010 (UTC)

Прличев требало да предава јазик кој не содејствувал со реалноста на теренот... --Еден Македонец ? (разговор) 21:41, 24 мај 2010 (UTC)

Сета дискусија се сведува за јазикот на Прличев... Во статијата убаво си пишуваше негрчки изговор... тоа е неутрален поглед... можев да напишам македонски изговор и тоа да биде поткрепено со факти... ти смени во бугарски изговор... Точно е дека во автобиографијата пишува така и дека Прличев за себе вели дека е бугарин тоа не е спорно... Тоа е мислење на Прличев и тоа не може да се негира и треба да се почитува... Меѓутоа друга работа е како се чуствува Прличев а друга работа каков е јазикот кој тој го говори... Во науката нема опшата согласност дека јазикот на Прличев е бугарски... Самиот Прличев поради употребата на охридкиот дијалект односно македонскиот јазик доаѓа во судир и со егзархијата и со бугарските литературни кругови.. Ниту едно дело во текот на неговиот живот не е објавено во Бугарија со исклучок на Автобиографијата и тоа по неговата смрт... И автобиогрфаијата е едниственото дело кое тој го напишал на бугарски јазик... Така што ако се обвинуваме за фалсификат тогаш ти стави дека Серадрот бил препееан на бугарки јазик а избриша македонски јазик... Сите препеви кој ги прави ги прави врз основа на охридскиот дијалект секако има бугарски зборови но граматиката не може да се смени таа е таа. Кога се одалечува од охридскиот дијалект тој дава предност на рускиот јазик и црковнословенскиот... --Еден Македонец ? (разговор) 21:59, 24 мај 2010 (UTC)

Глас за буквата "ъ" имало и тоj бил.. "ъ" (За справка Круме Кримески - Македонска граматика, Државно издателство Македониjа, Сопje, 1946, стр. 8 - Стариот полуглас "ъ" заменен е со "о": сон (сънъ) - ова е за промените од 1946 година).

Во вопросот на Натанаил не станува збор за апострофот во "в’зљубенаго", туку во запирката помегу "Възлюбенного сина" и "Исаак". Одговорот е, дека требе да има запирка после сина, односно "Възлюбенного сина, Исаак". Точно за ова праша Натанаил! Не за некаков апостроф. Нешту повеке. Намесил се Прличев и кажал, дека вопросот не е за ученик во "оделение", туку за ученик во "клас" - односно ова за запирката, ученикот уште не е го е учил и нема как да го знае, исто така Натанаил нема право да го праша за нешто, кое уште не е учено. Се друго се твои слободни интерпретации на текст, коj очигледно не разбираш. Ако ти требе превод прашаj, ке ди дам превод.

Бидејќи гледам дека не разбираш каде е проблемот во горниот став, ќе ти задам пак неколку прашања:

1. Коj точни изтражувачи на Прличев, кажал дека "одговорот лежи во прашањето на Митрополитот Натаниел кон ученикот"?

2. Од каде е изворот дека одговорот требало да биде "никаде", кога е jасно дека одговорот е друг.

3. Од каде е изворот дека прашането на Натанаил кон ученикот е поради "јазикот на Прличев" (станува збор за прашање за интерпункциja, не за jазик)

4. Как од вопросот на Натанаил за интерпункциja, "изтражувачот" доjде до заклучок дека Прличев не ги учел на бугарски, туку на македонски jазик?

5. Дали сфакаш колко грешки и анахронизми има во овоj параграф?

--Стан (разговор) 22:09, 24 мај 2010 (UTC)

Нема таков таков глас во охрисдкиот дијалект.... Аман веќе --Еден Македонец ? (разговор) 22:13, 24 мај 2010 (UTC)

Сета полемика произлегува од тоа што Прличев се прави бугарин, а неговиот јазик бугарски... Повторувам дека не е спорно како Прличев се чуствува или како го нарекува својот јазик меѓутоа е едно неговото мислење а друго е реалноста... Ако дискутираме за Бугарштината на Прличев ќе го цитирам Јован Вранишковски кој од многумина е нарекуван србоман ова се негови зборови:

Јас сум бугарофил

Јас сум србофил

Јас сум гркофил

Јас сум христофил

Но јас сум Макеедонец

Зар мажот треба да докажува дека е маж

Така да понатамошната дискусија е непотребна... Ти и понатаму можеш да пропагираш да ги злоупотребуваш правилата на Википедија меѓутоа јасна е сета твоја намера да се негира се што е македонско... Во иднина ќе избегнувам да влегувам со тебе во дискусија единствено ако бидам приморен како што смени бугарски изговор и середарот дека е препеаан на бугарски.... --Еден Македонец ? (разговор) 22:13, 24 мај 2010 (UTC)

Добро де Стан а како ти дојде до ова образложување? Дај некоја саглам референца каде се виле дека Натанил не зборел кон Прличев и слично? Испаѓа ти дека си образложуваш. Преведи, дај референци и слично иако нема веќе потреба текстот е сменет. И уште ова, вапрос ќе да е на македонски прашање.--Никола ^{Стоіаноски} 22:15, 24 мај 2010 (UTC)

Не е разговорот за "глас", тику за фалшификување и пропагиране со "изтражувачи" за кои немаш потврда

1. Прличев се идентификува како "Бугарин" нееднаш - во статиjата беше наведен како Македонец

2. Прличев зборува за своето "Бугарско произношение" - во статиjата се наведува народен македонски jазик

3. Коj пропагира?

4. Не дискутирамме бугарштината на Прличев, туку точно дефиниран параграв, коj очигладно е со фалшификувани податоци, апсолутно погрешен и со анахронизми. --Стан (разговор) 22:19, 24 мај 2010 (UTC)

---

Каков "негрчки" кога Прличев сам пишува бугарски? Кое е неутралното овде? Дефинициjата на ова е "пропаганда" - односно намерно менување на збор, со цел да се наметне нешто туго и ова надвор од контекст. Причев пишува дека му се смееле на "Българското ми произношенiе", ти го пишуваш како "негрчко". Тoj сосем точно го дефинирал оваа произношение, нема потреба да му менуваш зборовите. Затоа седи НГТ во статиjата. --Стан (разговор) 22:19, 24 мај 2010 (UTC)

MacedonianBoy, jас сум дал референца - текстот за коj се зборува: [3] --Стан (разговор) 22:20, 24 мај 2010 (UTC)

Е добро де што си запнал, тргнат е тој дел, според тебе тоа било недоразбирање во превод што ти ги негира твоите ставови дека сме Балгари и зборуваме по балгарски :) --Никола ^{Стоіаноски} 22:22, 24 мај 2010 (UTC)

аман веќе за бугарскиот изговор тој дел не избришан си оставен како што е дури го поравив за да има смисла реченицата.... си стои бугарски изговор види--Еден Македонец ? (разговор) 22:26, 24 мај 2010 (UTC)

MacedonianBoy, целта на дискусијата за овој параграф, е да се почне од некаде. Во овој став многу работи не се во ред, тој ништо не докажува и според мене нема посебена смисла и нема потреба да се коментира воопшто - не ни носи никави информации.

Пробав се едноставно, да започнам од некаде работата на неутрализирање на статијата. Со дискусиjа, за да се jасни ставовите и целта. Покажа се, сепак, дека дури и за очигледни проблеми, колегата уредник сеуште упорства. Добро, дадов пример, преведох, објаснив неколку пати каде е проблемот - тој и понатаму за некакви си "букви" зборува (имало - немало).

Убаво е луѓето со неколку зборови да се разбират за да оди работата добро. Гледаш долго време не сум редактирал, гледам што пишува Далчо од самиот почеток и сум го оставил сосема слободно да си пишува, без да се заглавуваам за тоа и тоа, ама тука веќе претера. Премногу слободно ги интерпретира работите. --Стан (разговор) 22:33, 24 мај 2010 (UTC)

Спорниот текс е тргнат бугарски изговор си стои... Ама сепак ако се дискутира за некоја тема треба да се има познавање... НГТ ставив уште кога смени од негрчи во бугарски изговор.... НЕМА ОПШТА СОГЛАСНОСТ ВО НАУКАТА ДЕКА ТОА Е БУГАРСКИ ИЗГОВОР и затоа требаше да стои негрчки изговор... Повторувам дека е точно дека Прличев себеси се нарекува Бугар ама поради својот литертурен јазик е во судир во буг. литературни кругови и поставив цитати и реверенци кој укажуваат дека тоа не бугарски изговор а ти од своја страна никкави научни истражувачи извори не прикажа...--Еден Македонец ? (разговор) 22:37, 24 мај 2010 (UTC)

Ajде пак :) Зашто не напиша негрчки наместо "македонски", а го напиша наместо "бугарски"? И овде не зборуваме дали го знаел литературниот jазик. Штом има извор - стави го и се ке биде во ред. Битно е да не се интерпретират премногу слободно податоците и изворите - особено штом се зборува за големи грешки. Jас никогаш нема та ставам НГТ шаблон за статиjа коjа има мали проблеми - го ставам само за статии кои се премного грешки. --Стан (разговор) 22:53, 24 мај 2010 (UTC)

oк... те разбрав... --Еден Македонец ? (разговор) 23:16, 24 мај 2010 (UTC)

Стан и јас и Далчо и ти знаеме дека мајчин јазик на Прличев е македонскиот јазик, јазик кој и тогаш под силната бугарска пропаганда бил посебен (дури и П. Зографски ги дава разликите помеѓу македонскиот и бугарскиот) и мислам доста со оваа тема. Едно е сигурно: мајчин јазик му е македонскиот, а за литературно творештво го користел прво грчкиот, потоа и бугарскиот покрај претходно македонскиот. Исто така јасно е дека Прличев го користел и грчкиот и бугарскиот поради присуството на овие два јазика во училиштата и читалиштата но тоа не го прави ни грк ни бугар, зошто иако го зборувал грчкиот не е Грк. А тоа што сам си се нарекувал Бугар, знаеш многу добро дека тоа го правел за да се оддалечи од фанариотите и да не се погрчи. Најблизок во тоа време словенски народ бил бугарскиот и поради тоа се пишал како Бугар. Така на пример истото важи и за Жинзифов кој едно време де се правел Бугар, де се правел Србин кога бил во Србија а всушност е Влав. Ајде оставете ова и работите на нешто пополодно. Знаеме сите дека ние не сме како БГ Вики па да тупиме на страни за разговор за историја, туку сакаме мирно и достоинствено да си уредуваме. Далчо е одличен корисник и мислам да не го давиме зошто е тазе тука и има многу големо познавање од различни теми. Ајде сега бркајте работа.--Никола ^{Стоіаноски} 23:17, 24 мај 2010 (UTC)

Прличев е панславист и не прави разлика меѓу словенските народи наспроти грците и затоа создава јазик опш за сите словени...--Еден Македонец ? (разговор) 23:23, 24 мај 2010 (UTC)

Добро тоа е уште една космополитенска карактеристика која го прави надбалкански човек.--Никола ^{Стоіаноски} 23:29, 24 мај 2010 (UTC)

---

Дали дискусијава е завршена, зошто разговоров во целост е голем и мора да се архивира. Ако е готов разговорот да архивирам.--Никола ^{Стоіаноски} 23:18, 24 мај 2010 (UTC)

Минато време за починати личности

Јас не се согласувам дека мора за починати личности да се користи минато време. Ако кажам, на пример, „Глигор Прличев е поет...“, тогаш јас го користам сегашното време за да истакнам севременост (едно од значењата), бидејќи Прличев не бил поет само додека живеел, туку тој, преку својот лик, продолжува како поет, преведувач, беседник, хроничар и така натаму и до денес. --Brainmachine^wtf? 14:48, 31 мај 2010 (CEST)

brest-bot проверка на правопис

Промена на зборови од типот сеуште во сѐ уште , одделни зборови сѐ, уште, е акцентирано. Ако имате забележано други синтаксни грешки кои многукратно се повторуваат низ страниците, можете да побарате истите со помош на ботот да се исправат.--Brest-bot (разговор) 10:08, 2 јуни 2010 (CEST), управуван од Brest.

Статиjата jа премолчува и негира бугарската самоопределба на Прличев

Од "Автобиографиjа" на Григор Прличев:

– От каква сте възраст?

– 30 годишен.

– От каква сте народност?

– Българин.

– Не е можно българин да има черни коси и черни очи.

На това не отговорих, но приковах очите си в неговите. Он наведе своите.

– Не ли Ви сами от амвона казахте, че от произношението на една само дума можете да познаете всекого дали е елин или не, а аз нито думата елин не мога да произнеса, както Ви я произнасяте.

Рангавис онеме. Разговорът стана несносен и се оттеглих. След три дена ме повикаха универ[ситетските] власти. Първий въпрос беше:

– От каква сте народност?

– Българин.

Врска

Мислам дека не е прифатливо статиjата да се уредува во конфликт со податоците од автобиографиjата на Прличев. Исто така е неозбилно да се зборува за македонски небугарски период по 1883. Во истиот период Прличев бил бугарски учител и jа завршил неговата автобиографиjата од очигледни пробугарски позиции. Исто така е неприфатливо да се бришат категориите, кои го поврзуваат со Бугарите. Статиjата го крши правилото за НГТ. Поздрави, Бобан Крумески 02:16, 3 јуни 2010 (CEST)

Исто така статиjата ги премолчува некои од преродбеничките песни на Прличев со отворено бугарски карактер:

I.

До кога, братя мили българи,

До кога гърците ще ни тъпчат,

Чрез своето фенерско духовенство,

Милото наше отчество?

Хайде да ги пропъдиме от нас,

От всички български градове,

Да извикнеме всички со голем глас:

Бегайте, гърци, не ве сакаме!

Защото сте причина станали,

Та преди стотини години

Народната ни патриархия

Съ измама ни я усвоихте!

Где са нашите стари списания?

Где са нашите стари списатели?

Всичко, всичко на прах е станало,

От гръцката фенерска злоба!

Те со своите лъжи, клевети,

Измориха и много българи;

И сегашните ни свети отци,

Пратиха ги во заточение.

II.

Чуйте чеда, македонци,

И вси вие млади момци!

Заръчало отечество

На нашето юначество.

Да е клета тая глава,

Що от сега кье познава

Владичкото църнокапство,

Фанарйотското духовенство!

Ой болгарски, ти мой народ,

Що не гониш лош фанарйот!

От всите страни болгарски

Владиците истерале!

Време дойде да си върнем

Гръцки книги да изгорим,

Как що тие ни правеха,

Наши книги изгореха!

Да се чуе во Европа

Паметната ни работа,

За пакостта фанарйотска,

За славата македонска!

Издвоено од Евтим Спространов, "По възражданьето в град Охрид", Сборник за народни умотворения, наука и книжнина, Книга XIII, София, 1896, Научен отдел, стр. 650.

Бобан Крумески 02:37, 3 јуни 2010 (CEST)

Во статиjата се премолчува исто така клучната улога на Прличев за припоjувањето на реонот на Охрид кон Бугарската Егзархиjа:

Гласане за припоjуване кон Бугарската Егзархиjа

Издвоено од Евтим Спространов, "По възражданьето в град Охрид", "Сборник за народни умотворения, наука и книжнина", книга XIII, София, 1896.

Бобан Крумески 02:43, 3 јуни 2010 (CEST)

Статиjата гради слика на наводен "македонски период" по 1883, додека во "Авобиографиjа", напишана на бугарски книжовен jазик од 1884 до 1885 читаме следново:

Най-после г-н Гюзелев, с увеличение на платата ми, ме прати за учител в Битоля, дето и сам желая да ида. Във втората година на учителствуванието ми в Битоля св. Екзарх благоволи да увеличи платата ми още с 630 франка, а следующата ме назначи в отечеството ми, дето животът за мене беше неможен: охридяни възроптаха, дето аз получавам четверократно повече, отколкото те ми плащаха. Миналата година, както и настоящата 1884/5 учителствувам в Солун, се наслаждавам с добро здравие и с възпоминанието на страданията си, и се надевам, че бог нема да допусне да оставя за скоро службата си.

Извор. Во овоj период Прличев е бугарски учител, има плата од Бугарската Егзархиjа, во одлични односи е со Егзархот и во неговите зборови нема и трага од конфликт со тие реалности. Не мислам дека тие зборови се поклопуваат со идеjата за македонски и небугарски период во животот и делото на Прличев по 1883. Бобан Крумески 02:53, 3 јуни 2010 (CEST)

Податоци за учеството на Прличев во борбата за создавање на Бугарската Егзархиjа од горенаведената книга на Евтим Спространов "По възражданьето въ градъ Охридъ" - овде и овде. Бобан Крумески 03:13, 3 јуни 2010 (CEST)

Уште факти за животот на Прличев, кои се премолчуваат. Во статиjата не се зборува за улогата на Прличев за создавањето на бугарската општина во Охрид во 1869 година:

Слѣдъ тая смѣла и рѣшителна постѫпка на водителитѣ на народната партия изминѫли цѣли три мѣсеци докато се учредила българска община въ Охридъ. Всѣкой праздниченъ день прѣзъ това врѣме ставали събрания, и проповѣди се държели по черквитѣ и събранията. Оратори били поменѫтитѣ вече учители Г. Пърличевъ, Д. Узуновъ, младиятъ Спространовъ и гражданинътъ, Я. Сапунджиевъ.

Имало и други способни и вѣщи хора, които можели да дѣйствуватъ за по-скорошното събужданье и подиганье на народа, но тѣ още се отнасяли скептически къмъ тая неравна борба и никакъ не вѣрвали въ успѣха на народа. Както и да е, и безъ тѣхъ се свършилъ благополучно въпросътъ, и се уредила българската община. Това станѫло на 24. августъ 1869. год. Въ тоя день станѫло μονοκλησία (едноцърквие) въ съборната църква свети Климентъ, блѣскаво и тържествено се отслужила литургията отъ всичкитѣ свещеници и цѣлия градъ, и слѣдъ това народътъ заедно съ духовенството се отправилъ въ врѣменно избраната митрополия. И тамъ се осветила вода и се избрали първитѣ члѣнове на първата бълг. община въ Охридъ. За прѣдсѣдатель билъ избранъ п. Василъ Касаповъ, неговъ съвѣтникъ п. Никола Бѫндевъ, а члѣнове пъкъ П. Огненъ, К. Размовъ, Илче Чобанъ, Стефанъ Тримчевъ (отъ Месокастро), Кольо Сионъ (отъ Влашкитѣ махали) и Георги Чакаръ (отъ Струга). Тия лица отъ тоя день взели върху себе училищнитѣ и църковнитѣ работи и почнѫли единодушно да работѭтъ и да слѣдватъ прѣдназначения пѫть.

Извор - Глава III од книгата на Евтим Спространов, стр. 657. Бугарската општина е национална граѓанска структура, предуслов за организирањето на бугарско читалиште (или центар за бугарска национална култура) во Охрид:

Слѣдъ урежданьето на общината младежитѣ пъкъ отъ своя страна по инициатива и рѫководство на учителитѣ си съставили читалище, центърътъ на което била митрополията, и тамъ всѣкоя недѣля и всѣкой день даже слѣдъ дневнитѣ училищни работи се събирали, държели сказки, прочитали вѣстници, разисквали, учели се помежду си и се насърчавали. Колко далечъ е останѫлъ сега Охридъ отъ онова врѣме! Сравнение даже не може да има!...

Извор - Глава III од книгата на Евтим Спространов, стр. 658. Прличев бил водечки деец и во отцепувањето на Охрид од грчката патриаршиjа:

Най-сетнѣ водителитѣ на борбата рѣшили да направкьтъ още едно общо събрание, на което да вземѫтъ послѣдната дума не само на свещеницитѣ, ами още да прѣдложѫтъ и на отцѣпенитѣ да се присъединѫтъ съ народа. Това събрание станѫло въ срѣдата на м. май сѫщата година. Събрали се прѣдставители отъ всичкитѣ махали и поканили първо отклонившитѣ се братя. Отъ тѣхъ се явили само половината. Тогава Пърличевъ както всѣкога, станѫлъ и държалъ рѣчь доста строга и мъмрителна.

[...]

Завчасъ слѣдъ това рѣшаватъ да напишѫтъ три махзара отъ страна на населението и да ги подадѫтъ, единъ направо до Н. И. В. Султана, другия до валията въ Битоля, а третия до охридския каймакаминъ. Съдържанието и на тритѣ махзара било почти еднакво. Извѣстили Н. Величество и правителството Му като негови вѣрни подданници, че се отказватъ отъ патриаршията и отъ нейния прѣдставитель Мелетия и като чисти българи по вѣра и народность за напрѣдъ ще припознаватъ надъ себе вѣдомството на бълг. православна черква. Така приготвени махзаритѣ, започнѫли да ги подписватъ и да ги подпечатватъ. Подписвали ги свещеницитѣ, аазитѣ, мухтарътъ и удряли печата махаленски.

Извор - Глава III од книгата на Евтим Спространов, стр. 654-655. Подоцна токму охридската бугарска општина била структурата, коjа имала учество во самото создавање на Бугарската Егзархиjа и потоа клучна улога за припоjувањето на Охрид кон бугарската национална црква:

До 1870. год. охридчани водили борбата самостойно и независимо, а отъ тая дата въпросътъ взелъ друга фаза, друго направление. Прѣзъ мѣсецъ май сѫщата година, църковната община и другитѣ първенци рѣшили да проводѭтъ въ Цариградъ свой народенъ прѣдставитель, който, заедно съ другитѣ народни прѣдставители, да се труди за урежданьето и основаваньето на бѫдѫщата бълг. екзархия.

Извор - Глава IV од книгата на Евтим Спространов, стр. 663-664. Сите тие битни елементи од делото на Григор Прличев се премолчуваат во статиjата. Мислам дека со тоа не само не се прикажани сите гледни точки, но дури големи периоди од делото, а и самиот карактер на делото на Прличев, се искривуваат. Не станува збор за персонални идеи или неостварени планови на Прличев, а за негово водечко учество во организирањето на масовни институции со модерен национален карактер. Со тоа се крши правилото за НГТ. Поздрави, Бобан Крумески 13:29, 3 јуни 2010 (CEST)

Во статиjата сеуште постои неозбилната поделба на "бугарски" и "македонскки" период, додека од сите наведени погоре извори се гледа дека такви не постоjат. До краjот на неговата автобиографиjа Прличев пишува од бугарски позиции. Ова се потенцира овде од поодамна, но дискусии нема, а НГТ шаблонот се брише. Зошто? Така не се уредува. Македонската Википедиjа е пример за масовно уредување на статии на основа на националистички шпекулации без врска со изворите. НГТ шаблон. Бобан Крумески 11:03, 29 јули 2010 (CEST)

Поделбата не периоди е добра и не е со цел да премолчи некои факти во врска со Прличев, туку претставува временска линија во неговиот живот.--Kiril Simeonovski (разговор) 13:28, 29 јули 2010 (CEST)

Поделбата не е добра, бидеjки користи инсинуации за наводна етничка еволуциjа од бугарштина кон македонштина. Фактот е дека до краjот на неговиот живот Прличев не се откажал од бугарската етничка самоопределба. Истото се однесува и до неговите фамилиjа и деца, односно Кирил Прличев, воспитан во бугарски дух. Во географска смисла периодот до 1878 е исто толку македонски, колку и периодот по 1883, а во етничка смисла и двата периода се пробугарски. Во категориите на периодите се мешаат етнички, географски, регионални и така натаму димензии. Во статиjата директно се тврди дека по 1882 Прпичев афирмирал некаква македонска национална идеологиjа, одделна од бугарската, што е очигледен нонсенс. За да биде лагата поприфатлива, и Бугарската машка гимназиjа во Солун е прекрстена во Машка гимназиjа во Солун. Бугарското име стално се брише! Да не се лажеме - до краjот на неговата кариера Прличев бил учител на Бугарската Егзархиjа, односно нема небугарски доцен период во животот на Прличев. Мислам дека додека овде има спорови, НГТ шаблон мора да има. Зарем мислиш дека со тие бришења на шаблоните се подобрува содржината на статиите овде?! Нормалниот метод е НГТ шаблонот да се тргне по краjот на споровите. Бобан Крумески 14:42, 29 јули 2010 (CEST)

НГТ

Статиjата ja крши неутралната гледна точка, како во 99% се представува само таа на некои македонски историчари. Голем дел од информациjата не се потврдува од надворешните историчари. Шаблонот ке седе, додека не се реши проблемот. --Стан (разговор) 10:36, 7 јуни 2010 (CEST)

Vandalism

I would like kindly to ask the Administrator Raso mk to not vandalize the article. There is a NPOV template and information, supported by reliable sources. It is a second time, when this article is vandalized by the administrator, without pointing any reason. Regards! --Стан (разговор) 20:03, 7 јуни 2010 (CEST)

Цитати

Оваа статија има премногу цитати. Јас ќе ги бришам сите до еден, освен последната секција. Има Викицитат и таму ставајте цитати. --Никола ^{Стоіаноски} 20:45, 7 јуни 2010 (CEST)

Се согласувам со тоа, но информациите од цитатите треба да бидат опишани во енциклопедиски вид т.е. наместо цитат во кој тој јасно вели дека е Бугарин по народност, да се опише дека се самоопределува како Бугарин. Во таа смисла, идејата за намалување на цитатите е добра. --Стан (разговор) 20:50, 7 јуни 2010 (CEST)

Стан одвеј се од тоа више, свесен си дека веќе е смешно твоево однесување? Ајде ти се молам, не сме деца па едно исто да повторуваш, си пишува дека се кажувал како Бугар и толку. --Никола ^{Стоіаноски} 20:56, 7 јуни 2010 (CEST)

Со оглед на економската криза се гледа дека чиче Божо одвоил некое левче за неговите дечиња. У пропаганда нема криза...--Р ашо 21:00, 7 јуни 2010 (CEST)

Како што реков ја оставив последната секција и цитатите за неговото творештво, бидејќи се важни за приказ на истото. Сè друго избришав зошто имаше премногу, а и пбразложено беше во самиот текст.--Никола ^{Стоіаноски} 21:07, 7 јуни 2010 (CEST)

Периоди во биографијата на Прличев

Мислам дека содржината во статијата е веродостојна и не фаворизира ничие мислење. Поделбата на грчки, бугарски и македонски период е одлична и не се однесува на негирање на бугарското мислење, туку на дејноста на Прличев во различни периоди од неговиот живот. Мислам дека најдобро би било да се посочи овде тоа што е негира и овде да се одлучи за евентуалните промени, наместо со обични објаснувања да се додаваат непотребни шаблони.--Kiril Simeonovski (разговор) 11:58, 29 јули 2010 (CEST)

Статиjата е полна со шпекулации и невистини. Еден пример:

Кога охриѓани успеале да го отфрлат грцизмот, тие успеале од Високата Порта во Цариград да добијат царски ферман за словенска епархија и можност да назначат свој владика.

Всушност станува збор за ферманот за создавање на Бугарската Егзархиjа и за неговата клаузула за правото на приклучување кон истата на оние реони, кои не биле дел од опишаните во самиот ферман. Тие епархии со ферманот добивале право да организират гласање (истилjам) за припоjување кон Бугарската црква. Токму тоа се случува во Охрид со активното учество на Прличев - успешен плебисцит за припоување кон Бугарската Егзархиjа. Статиjата го брише бугарското име и зборува за некаква апстрактна "словенска епархиjа". Ова е националистичко негирање на минатото, кое нема врска со правилата на Википедиjа. Бобан Крумески 14:56, 29 јули 2010 (CEST)

Наметнатите полемиките околу Григор Пеличев и понатаму продолжуваат. Меѓутоа ако треба да се оценува Прличев тоа треба да се прави преку неговите дела или како што истакнува Костас Кулуфакос:

„

Нема да ја повториме овде грешката на седумте страи грчки градови кои спореа, тврдејќи секој од нив дека Хомер е нивен граѓанин. Хомер беше граѓанин на сите седум и на сите други градови во Грција, а подоцна и на целиот свет, благодарение на своите дела. Исто и на поетот на кого денес му одаваме почит, поради своите дела е сечовечки симбол на збратимувањето на народите. Тој му припаѓа како на Крајот и народот што го родил и го воспитал, така и на народот чиј јазик го избрал за да се изрази и на Крајот што му одаде почит, доделувајќи му ја пред 125 години првата награда и лавровиот венец на поетскиот конкурс. И пошироко од нашите два народи, поетот што му одаваме почит, му припаѓа на човештвото. Зашто поезијата и духот на слободата што ја изразува - се сечовечки. Впрочем, тоа што ги прави потомците да се интересираат за татковината на поетите, како и за разните подробности од нивниот живот - тоа се нивните дела

“

Пропаганда си е пропаганда... без разлика како ќе напрвиме статијата секогаш ќе се буните....--Еден Македонец ? (разговор) 23:29, 6 август 2010 (CEST)

brest-bot проверка на правопис

• филизоф* во философ*, с наместо з, правописна грешка.

Ако имате забележано други синтаксни грешки кои многукратно се повторуваат низ страниците, можете да побарате истите со помош на ботот да се исправат.--Brest-bot (разговор) 12:24, 7 август 2010 (CEST), управуван од Brest.