Равенсбрик
Изглед
Равенсбрик бил германски концентрационен логор исклучиво за жени од 1939 до 1945, кој се наоѓал во северна Германија, 90 километри северно од Берлин на локација во близина на селото Равенсбрик (дел од Фирстенберг / Хавел ). Најголемата единствена национална група се состоела од 40.000 полски жени. Другите групи броеле 26.000 жени евреји од различни земји:18.800 русинки, 8.000 французинки и 1.000 жени од Холандија. Повеќе од 80 проценти биле политички затвореници. Многу робови затвореници биле вработени од страна на германската фирма за електрично инженерство Сименс и Халске. Од 1942 до 1945 година биле преземени медицински експерименти за тестирање на ефикасноста на сулфонамидите.
Надворешни врски
[уреди | уреди извор]- Медицински експерименти спроведени на полски затвореници
- Концентрационен камп "Равенсбрук" од преживеаните од Холокаустот и проектот за сеќавање: "Заборавете не сте"
- Почетна Меморијал Равенсбрук
- Мрежно место за преживеани холандски логораши Архивирано на 8 март 2021 г.
- Меморијален музеј на Холокаустот на САД во енциклопедија
- Гласови од Равенсбрук - уникатна колекција на извори од преживеаните од Равенсбрук
- Збирка сведоштва во врска со KL Ravensbrück во базата на податоци за сведочењето "Хрониките на теророт"
- Каталог на игли и медали во чест на концентрациониот логор Равенсбрук
- Проект Siemens @ Ravensbrück
- Д-р Гил Дејвид Брилијантниот код кој го користат затворениците од концентрациониот логор за да му го кажат светот на нацистичките експерименти [1] Хаарец 18 мај 2019.
- ↑ Margarete Buber-Neumann, Under Two Dictators. Prisoner of Stalin and Hitler, Pimlico, 2008. ISBN 9781845951023. "SS had no fabric for the production of new prison clothing. Instead they drove truckloads of coats, dresses, underwear and shoes that had once belonged to those gassed in the east, to Ravensbrück. / ... / The clothes of the people were sorted, and at first crosses were cut out, and fabric of another colour sewn underneath. The prisoners walked around like sheep marked for slaughter. The crosses would impede escape. Later they spared themselves this cumbersome procedure and painted with oil paint broad, white crosses on the coats." (translated from the Swedish edition: Margarete Buber-Neumann Fånge hos Hitler och Stalin, Stockholm, Natur & Kultur, 1948. p. 176.)