Поило

Од Википедија — слободната енциклопедија
Стара византиска чешма со поило во село Винце
Поило во село Тремник
Брадавичести прасиња на поило во Сенегал
Начело на работа на поилката

Поило или водопој[1][2] — ограден простор или корито крај чешма каде што се пои добиток, како и место крај вода каде што се пои добиток или дивеч.[3][4]

Поилка[уреди | уреди извор]

Посебна направа за напојување домашни животни.[5][6] Таа се состои од затворен сад со чиста вода кој е затворен и до него животните немаат пристап, и отворен помал сад со ограничена количина вода од кој животните пијат. Поилката го користи начелото на сврзани садови за да обезбеди постојано ниво на вода во отворениот сад. Поилката често е наменета за птици (живина, гулаби итн.). Нејзината вообичаена зафатнина се движи од 3 до 20 литри. Често се изработува од пластика, емајлиран челик или топло галванизиран челик. Цинк оксидот има фунгицидни и антисептички својства, па овој материјал е особено погоден за оваа намена. Водата во ваквите поилки останува чиста и бистра подолго време. На фармите, поилките се поставуваат на земја или на триножници.

Поврзано[уреди | уреди извор]

Наводи[уреди | уреди извор]